سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
در این بیانیه آمده است؛ بازی با صنعت نفت آبادان از آنجا که اتحاد جامعه فوتبال در تقبیح بازی‌های بدون تماشاگر نتیجه بخش شد، خوشایند بود و همانطور که پیش از این اعلام کردیم بدون آنکه روی سخن ما به تیم رقیب و فوتبال دوستان آبادانی باشد، اعتراض جدی ما نسبت به عملکرد فدراسیون فوتبال و بخش انضباطی آن بود که هنوز به قوت خود باقی است. چرا که بی‌دلیل و غیر مسئولانه حق پرسپولیس و ۴۰ میلیون هوادار آن پایمال شد.
برای باشگاه پرسپولیس و میلیون‌ها هوادار آن هنوز این سوال باقی است که فدراسیون فوتبال و بخش‌های مختلف آن از جمله کمیته انضباطی و کمیته استیناف با چه تحلیل و مجوزی به تبعیض آشکار بین تیم‌ها دست می‌زنند و با توجه به اثرگذاری عمیق مسایل فوتبال در ذهن اقشار جامعه و گستردگی هواداران پرسپولیس، افکار عمومی را نسبت به رویه حاکم در بخش قضایی کشور مخدوش ساخته و حقوقی را به دلیل تصمیم‌های متناقض تضییع می‌کنند.
اگر چه ارتباط سیستماتیک بین دستگاه قضایی کشور و مسایل قضایی جاری در فوتبال وجود ندارد و ما هم به نوبه خود توجه هواداران پرشمار باشگاه پرسپولیس را به این نکته معطوف می‌کنیم. غیر از این اصل عدالت باید جوهره تمامى تصمیم‌ها در بخش انضباطى کمیته‌هاى فوتبال باشد اما واقعیت این است که مردم، کارشناسان مسایل قضایی نیستند ولی با فوتبال با تمام وجودشان سر و کار دارند.
ما در باشگاه پرسپولیس به جهت عظمت هواداران آن خواهان امتیاز یا امکان فرا قانونی نیستیم. ما فقط خواهان عدالت، مساوات و برابری حقوق هستیم.
فدراسیون فوتبال ایران از کمیته داوران تا کمیته انضباطی و استیناف به عملکرد خود در سال‌های اخیر بنگرند و بگویند عدالت برقرار بوده و تبعیضی در کار نبوده است!
جالب است که رییس کمیته استیناف در تلویزیون حاضر می‌شود و بازی فوتبال بدون تماشاگر را زیر سوال می‌برد ولی همین سال قبل وقتی پرسپولیس در شرایط مشابهی بود اصلا شاهد چنین رویکردی نبودیم ولی در مورد تیم‌های دیگر شرایط متفاوت است. اعتراض ما به این موضوع است که چرا در موارد مشابه نگاه به پرسپولیس چنین نبود؟ چرا هر وقت قرار است علیه پرسپولیس حکم صادر شود شتابی غیر قابل توصیف را شاهدیم ولی وقتی قرار است به اعتراض ما رسیدگی کنند همه چیز به شکل عجیبی کند پیش می‌رود و همین موارد برای تیم‌هایی دیگر وارونه انجام می‌شود؟!
چگونه است برای تجدید نظر خواهی پرسپولیس آن قدر دیر اقدام می‌شود که دروازه‌بان ما از بازی محروم می‌ماند و وقتی تیم از جام حذفی خارج می‌شود تازه تشکیل جلسه می‌دهند و می‌گویند محرومیت جایز نبوده است و بعد عذر خواهی نشده و خسارت وارده هم جبران نمی‌شود؟!
آیا با چنین اقداماتی قرار است به ما پیامی داده شود؟ مثلا این پیام که در این فوتبال هر کاری می‌توانند انجام دهند و هیچ کسی هم نیست که بخواهد جلوی آنها را بگیرد یا اینکه این همه مورد همگی اتفاقی بوده‌اند؟!
آیا می‌شود همواره در اتفاقات مشابه این پرسپولیس و عوامل آن باشند که با جرایم و تنبیهات سنگین‌تر روبرو شوند و دیگر تیم‌ها و عوامل آنها با وجود ارتکاب مواردی شدیدتر با احکام لطیف‌تر روبرو گردند، چرا این رفتار به یک رویه عادی بدل شده است؟
همین سال قبل به کرات بر اشتباهات داوری و جابه جایی امتیازات ناشی از آن به ضرر پرسپولیس تاکید شد، اما در جبران آن چه اقدامی صورت گرفت؟ آیا غیر از این بود که فوتبال ایران از شناسایی قهرمان واقعی لیگ و پرسپولیس هم از حق خود برای کسب جام قهرمانی محروم ماند؟ چرا بعد از این تجربه بار دیگر در همین فصل شاهد بودیم مجموع اشتباهات داوری به ضرر ما رقم خورد. چرا منوال اشتباهات داوری در تمام این سال‌ها چنین بود؟ آیا عقل سلیم اتفاقی بودن همه این موارد را می‌پذیرد؟ آیا ما هم این رویه را در پیش بگیریم که رفتارهای غلطی را در جهت منافع خود انجام بدهیم و بعد همه چیز را با یک عذر خواهی فرمالیته و خصوصی حل کنیم؟
آنچه در سال‌های اخیر روی داد و هر آن بر شدتش افزوده می‌گردد در حال تبدیل شدن به عادتی ناصواب است. تبدیل شدن رفتارهای نادرست به یک رویه قابل پذیرش بهایی سنگین برای فوتبال ایران خواهد داشت و روزی گریبان بانیان آن و تمام فوتبال را خواهد گرفت و دیگر پرسپولیس تنها قربانی نخواهد بود. از این رو ضروری است که اقدامی عاجل از سوی ریاست فدراسیون صورت بگیرد. در این بخش همه چیز در مسایل داوری و انضباطی خلاصه نمی‌شود. تضییع حقوق پرسپولیس به عنوان پر طرفدارترین و پر تماشاگرترین تیم که طبعا به همین دلیل بیشترین نقش را در ایجاد درآمدهای فوتبال دارد به مباحث اقتصادی هم می‌کشد. پرسپولیس از حقوق مسلمی چون بلیت فروشی و تبلیغات محیطی هم بهره‌ای نمی‌برد و با وجود تاکیدهای مهدی تاج حمایت‌های لازم برای اصلاح این امور هم صورت نمی‌گیرد تا بر رویه‌های نادرست افزوده شود.
با وجود آنکه بحث‌هایی از این دست بارها مطرح شده است و به نظر پناهی جز خدا نیست، بر حسب وظیفه ذاتی نسبت به فوتبال و هواداران از رییس فدراسیون فوتبال به طور جدی می‌خواهیم نه به عنوان لطف بلکه به عنوان انجام وظیفه و مسوولیتی که دارند نسبت به برچیده شدن شرایط کنونی و جلوگیری از حرکت بیش از پیش فوتبال ایران به سمت قهقرا گام‌های جدی و محکمی را بردارند. تردیدی نیست فوتبال و لیگ فوتبال ایران در صورت انجام اقدام موثر ایشان و دیگر مراجع ذیربط آینده روشنی نخواهد داشت.
