گردشگری صنعتی پویا و زنده است که به دلیل تنوعبخش بودن، میتواند از راههای مختلف منجر به افزایش درآمدهای کشور شود.
در حال حاضر تعداد زیادی از کشورهای دنیا سهم زیادی از درآمد ناخالص داخلی خود را به همین صنعت اختصاص دادهاند و سعی میکنند گردشگری صنعتی پویا و زنده است که به دلیل تنوعبخش بودن، میتواند از راههای مختلف منجر به افزایش درآمدهای کشور شود.
در حال حاضر تعداد زیادی از کشورهای دنیا سهم زیادی از درآمد ناخالص داخلی خود را به همین صنعت اختصاص دادهاند و سعی میکنند از کوچکترین توانمندی خود برای جذب گردشگر بهره ببرند. رقابت بهوجودآمده در گردشگری بین کشورهای مختلف آنقدر شدیدبوده که این حوزه را با تحولات و رشد بیسابقهای مواجه ساخته است. ایران با داشتن ظرفیتهای بالای گردشگری همچنان از نظر این صنعت در ردههای پایین قرار دارد، چراکه بخش قابل توجهی از جذب گردشگر به هر کشوری جدا از جاذبههای طبیعی به خدماتی مربوط میشود که در کنار آن منابع طبیعی یا دیگر جاذبهها به گردشگر ارائه میشود. ایران از نبود زیرساختهای مناسب گردشگری رنج میبرد. در سادهترین حالت، نبود سرویسهای بهداشتی کافی و تمیز در جادهها مانع جدی برای ورود گردشگران است، درحالی که این موضوع به راحتی قابل برطرف شدن است و حتی با منابع اندکی هم انجام میشود.
کشور ما هر چند طبیعتی بکر و زیبا و آثار فرهنگی کهن و غنی دارد، اما باید بپذیریم امکانات رفاهی گردشگری مانند هتل، مگامالها و مراکز خرید، مراکز درمانی و مانند اینها شرایط چندان مساعدی ندارند. صنعت هتلسازی در ایران باید به صورت حرفهای دنبال شود و پا به پای دنیا پیش برود. توریست اگر به ایران بیاید و با امکانات رفاهی همچون هتلهای استاندارد و زیبا، حمل و نقل مناسب و سایر امکانات رفاهی با قیمتی معقول مواجه شود، خود تبدیل به مولفه تبلیغاتی برای جذب توریست بیشتر به کشورمان میشود.
گردشگر به کشور خود بازمیگرددو افراد دیگر را تشویق به این سفر میکند. اما متاسفانه در ایران توسعه نقطهای و نامتوازن باعث شده که به جز پایتخت و یکی دو شهر دیگر، هتلها و امکانات توریستی خوبی در اختیار مسافران نباشد. البته نباید این نکته را فراموش کرد که توسعه هر منطقه باید متناسب با زیرساخت ها و قابلیت های همان منطقه انجام شود.
اگر منطقهای کوهستانی است ، باید هتلها و سایر مراکز خدماتی آن نیز هماهنگ با همان اکوسیستم باشد. این هماهنگی علاوه بر زیبایی، موجب حفظ محیطزیست نیز خواهد شد. از طرفی در این سالها به دلیل رشد سریع و بیسابقه فناوریهای نو و ورود کسب و کارهای دانشبنیان، بخش زیادی از امور مربوط به جذب گردشگری منوط به همین تکنولوژیهای روز شده و فضای بیکرانی را پیش روی فعالان این صنعت گذاشته است؛ ایجاد انواع سایتها برای راهنمایی گردشگران و ارائه خدمات بیشتر به آنها، تسهیل روند رزرو هتل و بلیت، ارائه خدمات الکترونیک برای سفرهای ارزانتر، فضاسازیهای مجازی از مراکز و منابع طبیعی کشورهای مختلف و صدها مورد دیگر که هر کدام به نوعی در این وادی اثرگذار هستند، همگی میتوانند به رشد این صنعت کمک کرده و درآمدهای کشور را افزایش دهند. برای اینکه بتوانیم جایگاه صنعت گردشگری در ایران را بهبود ببخشیم، لازم است دولت از این حوزه خارج شده و کار را به بخش خصوصی واگذار کند.
جنس گردشگری جنس بخش خصوصی است و دولت نمیتواند در این وادی موفق باشد به غیر از اینکه تنها به وظیفه نظارت و سیاستگذاری بپردازد. دولت میتواند با حذف قوانین و بخشنامههای زائد که فقط بوروکراسی را افزایش داده و هیچ اثر مثبتی در روند کار ندارد ، اجازه دهد هر منطقه متناسب با ظرفیتهایی که دارد، در حوزه گردشگری فعال شود. بدینترتیب شاهد رشد این صنعت در کشور خواهیم بود.