سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
تامین اجتماعی سازمانی برای ایجاد آرامش و امنیت در جامعه است ولی ای روزها موج نارضایتی ها از این نهاد شکل گرفته است و هرجا سخن از تولید و تولیدکننده می شود، از تامین اجتماعی نیز به عنوان عاملی مزاحم یاد می کنند.
سپیده خانعلی
سازمان تأمین اجتماعی یک سازمان بیمه گر اجتماعی است. این سازمان عمومی غیردولتی، وظیفه پوشش اجباری بیمه کارگران حقوق‌بگیر و پوشش اختیاری صاحبان حرفه و شغل‌های آزاد را برعهده دارد. این سازمان برای ایجاد آرامش و امنیت در جامعه ایجاد شده است اما امروزه به ترمزی برای تولید در کشور تبدیل شده است. موج نارضایتی ها از این نهاد شکل گرفته است و هرجا سخن از تولید و تولیدکننده می شود، از تامین اجتماعی نیز به عنوان عاملی مزاحم یاد می کنند. در این راستا با امیر محسنی، یکی از تولید کنندگان و از اعضای اتاق بازرگانی گفتگویی داشتیم و نظر ایشان را در رابطه با این نهاد و مشکلاتی که ایجاد کرده است جویا شدیم.
امیر محسنی در گفتگو با کسب و کار در خصوص لزوم وجود چنین نهادی گفت:"سازمان تامین اجتماعی با توجه به وظایف حکومتی که برایش تعریف شده خود را موظف به پاسخگویی به تعداد زیادی از اقشار جامعه که کارگران هستند، می داند. تامین اجتماعی باید به بیش از 20 میلیون نفر از مردم در دادن خدمات موثر و مناسب پاسخگو باشد. سیستم تامین اجتماعی در تمام جهان به نام سیستم های social security وجود دارد و این همان تامین اجتماعی است که به مردم آرامش و امنیت می دهد که مردم در برابر اتفاقات ، بیماری ها، مشکلات و در ایام بازنشستگی آرامش داشته باشند."
وی افزود:"در کشور ما متاسفانه تامین اجتماعی فقط وظایف بخشی خود را می شناسد و به این موضوع توجه نمی شود که اگر قرار است تامین اجتماعی پاسخگوی قشر کارگر و خانواده آنها باشد، کشور دارای بخش های دیگری هم هست که باید خدماتی را به افراد بدهند تا خدمات متقابل را از آنها دریافت کنند. برای یک تولید کننده مهم ترین موضوع این است که شرایط رفاهی کارگر در حد مطلوب باشد به شرط اینکه شرایط رفاهی کارفرما هم نزدیک به مطلوب باشد. تامین اجتماعی با مطالبه گری خیلی زیاد نسبت به مطالباتی که قانون برایش تعریف کرده، اما قانون این مطالبات و این خواسته ها را در شرایط عادی و پایدار تعریف کرده است، نه در شرایط تحریم و رکود اقتصادی."
در ادامه وی گفت:"از منظر دیگر اگر نگاه کنیم شاید تامین اجتماعی هم تقصیری نداشته باشد و منتظر است که متممی به آن ابلاغ شود. شاید باید مجلس دست بکار شود. در واقع قانون گذاری مشکل دارد. با هر کدام از مسئولین که صحبت می کنیم همه نگران آینده هستند که چه طور قضاوت می شوند. متاسفانه آنقدر موضوع نظارت ها و بازرسی ها داریم و اینها را بزرگ کردیم، مسئولین ما به دلیل برخورد سیستم های نظارتی نمی توانند اصلاحاتی ایجاد کنند. "
محسنی به مطالبات این نهاد از دولت نیز اشاره کرد و افزود:"کمبود قوانین را در این حوزه داریم. تامین اجتماعی بر اساس قوانین و مقرراتی عمل میکند که دولت ها در شرایط عادی از آن نهاد توقع داشتند. از طرف دیگر تامین اجتماعی مطالباتی را نیز از دولت دارد. مطالبات تامین اجتماعی از دولت نباید باعث شود تا فشار به کارفرما و کارگر وارد شود."
این عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی در خصوص آسیب هایی که از این طریق به تولید و جامعه وارد می شود گفت: "وقتی تولید کننده با شرایط نامساعد برای کار مواجه می شود، برای ادامه کار مجبور می شود که به چند کار دست بزند. اگر تولید کننده فرد مبادی باشد در اولین حرکت تصمیم به تعدیل کردن و تعطیل کردن واحد تولیدی می گیرد. قشر دوم چون شرایط و مکانیزم اقتصادی جدید بازار را هنوز درک نکرده اند شروع می کنند به ادامه دادن به این شرایط غلط که بر اثر این فشارها و با دادن چک هایی کارشان به زندان می کشد. قشر سوم آنهایی هستند که همچنان امیدوارند و ادامه می دهند و به بانک ها مقروضند و شرایط را حفظ می کنند که این ها نیز دو گروه هستند. گروهی که مجبور به تقلب می شوند برای اینکه بتوانند هزینه هایشان را تحمل کنند. وقتی هزینه های تولید بیشتر از تصور می شود و سود لازم برده نمی شود تولید کننده از اجناس غیر مرغوب و غیر استاندارد استفاده می کند و تخلف ها و تقلب هایی صورت می گیرد و کسانی که این تقلب ها و تخلف را می کنند مستقیم و غیر مستقیم با جان افراد جامعه بازی می کنند.برای مثال در یک واحد تولیدی که لوازم خانگی تولید می کند اگر از اجناس غیر استاندارد استفاده شود باعث انفجار و برق گرفتگی و اتفاقات غیر قابل تصور خواهد شد. گروه دوم، گروهی که مجبور به تحمل می شوند و شمع وار می سوزند."
وی بازار کفش ایران را مثال زد و افزود: " برای مثال بازار کفش ایران 90 درصد تعطیل شد. به دلیل اینکه 90 درصد بازار کفش ایران دست چین است. چون قیمت تمام شده کفشی که از آنجا می آورند برای فروشنده 20 هزار تومان است و به قیمت فرضا 150 هزار تومان به فروش می رساند، در حالیکه کفش دست دوز ایرانی که برای تولید کننده 120 هزار تومان تمام می شود و به قیمت 150 هزار تومان می خواهند به فروش برسانند، صرف نمی کندبازار کار مملو از بیکاران شرکت های کفش سازی در چند سال اخیر بوده است. کارخانه های کفش دوزی تبدیل به انبارهای کفش چینی شده است. "
محسنی ادامه داد: "نهادهای حکومتی مثل تامین اجتماعی و اداره دارایی و نهادهای مردم نهاد خودگردان وابسته به حکومت مثل شهرداری ها و ... برای اداره کردن تشکیلات خود و اینکه بتوانند حقوق کارمندان خود را بدهند دست به فجایع در خصوص تولید می زنند که اینها را بعد از 100 سال نمی توان ترمیم کرد. کارخانجات بسیاری تعطیل شده اند به این دلیل که شهرداری و تامین اجتماعی،دارایی و غیره فقط به فکر درآمد خودشان هستند. بنده در واحد تولیدی خودم در یکی از روستاهای رباط کریم به دلیل اینکه سایبان نصب کردم برای خودروها از طرف شهرداری مبلغ 80 میلیون تومان جریمه شده ام. شهرداری در واقع درآمد ندارد و حقوق پرسنل خود را از این راه می دهد!"
و در پایان گفت: "تولید تبدیل به مشکل بغرنجی شده است که مورد حمله ارگان ها و سازمانهای مختلف حکومتی قرار می گیرد."
