رشد اقتصادی کشور در 6 ماهه گذشته 4.5 درصد بوده و عملکرد دولت برای دستیابی به ارتقای رشد اقتصادی در سه سال اخیر را نمیتوان نادیده انگاشت.
سرمقاله
دولت برای دستیابی به رشد 8 درصدی در پنج سال آینده برنامهریزی کرده و پیشبینی ما این است که تا پایان امسال به رشد اقتصادی 5 درصدی برسیم. پیشبینیها حکایت از این دارد که رشد 8 درصدی تا پنج سال آینده در کشور محقق میشود.به همین دلیل برای تحقق رشد 8 درصدی نیازمند منابع اعتباری زیادی هستیم که ضرورتا منابع داخلی نیستند بنابراین جذب 160 هزار میلیارد سرمایهگذاری خارجی لازمه تحقق رشد 8 درصدی در کشور است . پیشنهاد این بوده که با 100 هزار میلیارد تومان از منابع عمومی کشور و 57 هزار میلیارد تومان از محل صندوق توسعه ملی نیز میتوانیم برای دسترسی به این رشد اقتصادی مناسب برنامهریزی کنیم . یکی از مهمترین مشکلات ما در ایران این است که هر مسئولی بهدنبال انداختن تقصیرها به گردن دیگری است. ضرورت دارد هر مسئولی ببیند که چه سهمی در این عقبافتادگیها دارد و برای رفع و جبران آن تلاش کند. همچنین تغییر در سیاستهای اقتصادی و اجتماعی عادی است. بهطور مثال کشور چین تا همین امسال سیاست کنترل جمعیت را پیگیری میکرد اما اخیرا با ایجاد تغییراتی بهدنبال تلاش برای افزایش جمعیت است. چین با توجه به رشد اقتصادی بالا متوجه شده که در آینده نیازمند نیروی کار بیشتری است و از اینرو بهدنبال افزایش جمعیت است.از سوی دیگر، بحران امروز در کشور ما افزایش هزینههای جاری است. هزینههای عمومی کشور در حال حاضر حدود 200 هزار میلیارد تومان است یعنی رقمی در حدود درآمدهای امروز کشور. درآمدها و منابع ما با تلاش بسیار به 200 هزار میلیارد میرسد که همه آن باید در هزینههای عمومی به مصرف برسد. چنانچه روند رو به رشد افزایش هزینههای عمومی ادامه بیابد، به بحران بزرگی برمیخوریم و چارهای جز کاهش این هزینهها نیست.