سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
نشست تخصصی بازاریابی بین‌المللی با رویکرد صادرات محصولات کشاورزی به همت گروه کشاورزی اتاق اصفهان برگزار شد.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از اتاق ایران، نشست تخصصی بازاریابی بین‌المللی با رویکرد صادرات محصولات کشاورزی به همت گروه کشاورزی اتاق اصفهان برگزار شد.
مدیر یک شرکت مدیریت صادرات، شاخص‌های تعیین کشورهای هدف را شامل ریسک کشور، ریسک سیاسی و ریسک تجاری، شرایط منطقه‌ای و سطح روابط سیاسی، درجه نفوذپذیری در بازار خدمات فنی و مهندسی، حجم و روند صادرات ایران به کشور هدف، باز بودن اقتصاد، ثبات اقتصادی، تراز پرداخت‌ها، ذخایر خارجی، عملکرد نرخ ارز، دسترسی به دلار، حجم و میزان رشد تولید ناخالص داخلی، LPI شاخص عملکرد لجستیک، متوسط تعرفه‌های اعمالی و موانع غیر تعرفه‌ای و حجم پتانسیل‌های صادراتی ایران به کشور هدف برشمرد.
مسعود پورحمیدی تصریح کرد: درآمد سرانه و ضریب جینی، جمعیت به معنای اندازه بازار، رشد بالقوه بازار شامل رشد جمعیت، رشد تولید ناخالص داخلی، رشد سرمایه‌گذاری، رشد مصرف کالا، دسترسی به بازار شامل سیاست تجاری، عرضه‌کنندگان محلی، عرضه‌کنندگان خارجی، داشتن نمایندگی فروش، روش‌های قیمت‌گذاری، اقدامات ترویجی، مسافت جغرافیایی و هزینه‌های حمل‌ونقل و میزان قرابت فرهنگی از دیگر شاخص‌های مهم تعیین کشورهای هدف در صادرات است.
پورحمیدی مالکیت کامل یک برند منطقه‌ای یا بین‌المللی، تولید بدون کارخانه تحت برند، قرارداد تولید تحت لیسانس با شرایط فروش منطقه‌ای، تجهیزات و ماشین‌آلات SKD و CKD مونتاژ، اعطای لیسانس، قرارداد مشترک سرمایه‌گذاری مشترک، توسعه زیرساخت‌های فرامرزی از طریق مالکیت کامل یک واحد تولیدی، فراوری، انبار و مراکز تجاری در خارج کشور ایجاد و خرید سهام شرکت‌های چندملیتی از شیوه‌های ورود به بازارهای هدف صادراتی عنوان کرد.
وی شیوه‌های ورود به بازارهای بین‌المللی را شامل بازاریابی مستقیم از طریق نمایشگاه‌های بین‌المللی، پیشبرد فروش، فروش محلی، بازارچه‌های مرزی، صادرات از طریق شرکت‌های دیگر، شرکت‌های بازرگانی و مدیریت صادرات، توزیع از طریق آژانس‌ها و نمایندگی‌ها، فرانشیز، اعطای امتیاز، ایجاد کنسرسیوم‌های ثبتی و مدنی و ایجاد برند جمعی عنوان کرد.
پورحمیدی از صادرات 4326 هزار تن محصولات کشاورزی در سال جاری به ارزش 4 میلیارد و 147 میلیون دلار خبر داد و گفت: بیشترین میزان صادرات بخش کشاورزی ازنظر وزنی به زیر بخش زراعی با سهم 65 درصد، باغی 20 درصد، دام و طیور 15 درصد است ولی ازنظر ارزشی بیشترین ارزش برای محصولات باغی با 47 درصد، دام و طیور 26 درصد و زراعی 27 درصد است.
پورحمیدی خاطرنشان کرد: 35 محصول کشاورزی ایران جزو رتبه‌های 1 تا 10 جدول جهانی این محصولات است و این آمار نشان می‌دهد که می‌توان بر روی صادرات این محصولات تمرکز بیشتری داشت.
وی محصولات کشاورزی دارای مزیت را شامل سیب، کشمش و مرکبات، هندوانه، سیب‌زمینی، گوجه‌فرنگی، پیاز و موسیر و پسته باپوست، رب گوجه‌فرنگی، زعفران، مغز پسته تازه برشمرد و گفت: خرمای ایران دارای محبوبیت در کشور هندوستان است و افزایش مشتریان ازجمله امریکا و استفاده از حقوق گمرکی اوراسیا می‌تواند حجم صادرات خرمای ایران را افزایش دهد.
پورحمیدی پسته را ارزآورترین محصول صادراتی کشاورزی برشمرد و اضافه کرد: میزان مصرف زعفران در بازارهای جهانی 300 تن است که ایران می‌تواند تنها تأمین‌کننده این محصول باشد.
وی خربزه را یکی از محصولات ارزآور و دارای محبوبیت در کشور عراق دانست و اضافه کرد: انواع کلم قرمز و سفید در زمره پرفروش‌ترین و ارزآورترین محصولات کشاورزی ایران است.
پورحمیدی یادآور شد: گیاهان دارویی دارای مقبولیت بین‌المللی، ارزآوری، اشتغال‌زایی و دارای ارزش‌افزوده برای تولیدکنندگان این محصول است و ظرفیت بسیاری برای افزایش میزان صادرات دارد.
وی عراق، امارات، افغانستان، روسیه، ترکیه، پاکستان، اسپانیا، چین، هنگ‌کنگ، هند و قزاقستان از کشورهای هدف صادراتی محصولات کشاورزی نام برد و گفت: بازاریابی محصولات کشاورزی ایران می‌تواند حجم و تنوع کشورهای مقصد صادراتی را افزایش دهد.
پور حمیدی در ادامه گفت: چالش‌های صادرات محصولات کشاورزی شامل بی‌ثباتی مقررات حاکم بر صادرات به‌ویژه در بخش کشاورزی، کمبود سردخانه‌های مرزی برای صادرات به‌ویژه در مناطق آزاد تجاری، پیشرفت‌های فنّاورانه کشورهای رقیب در برداشت، حفظ و نگهداری، بسته‌بندی و صنایع تبدیلی، نسبت قیمت صادراتی ایران به میانگین قیمت صادراتی سایر کشورهای صادرکننده و رقابت ناسالم تولیدکنندگان، ضعف سلامت غذایی برخی اقلام کشاورزی، ظهور رقبای جدید در منطقه به‌ویژه از طریق صادرات مجدد، مشکلات حمل‌ونقل کانتینری، ریلی و هوایی، چالش‌های انتقال نرخ ارز و نرخ تسعیر ارز، ضعف در برندسازی جمعی و برند سازی پنهان و صادرات غیرقانونی برخی محصولات کشاورزی نظیر پسته و زعفران است.
