بحثهای فراوانی درباره زیانده بودن فرودگاههای کشور و به عبارت دقیقتر اقتصادی نبودن فرودگاهها مطرح شده است و کارشناسان مختلف نیز دیدگاههای متفاوتی درباره علل، پیامدها و راهکارهای خروج فرودگاهها از این وضعیت ارائه کردهاند.
سرمقاله
شاید نخستین اقدام یا استراتژی در راستای اصلاح این وضع، تخصیص درست منابع موجود به فرودگاههای فعلی باشد و به همین منظور سازمان هواپیمایی کشوری بهعنوان سیاستگذار و بازوی حاکمیت در بخش هوانوردی، احداث فرودگاه جدید را از دستور کار خارج کرده و بهرهور ساختن فرودگاههای فعلی را مدنظر قرار داده است. در گام بعدی لازم است برای بهبود صنعت هواپیمایی کشور، شیوه بهرهگیری از فرودگاهها تغییر کند و مدلهای اقتصادی فرودگاهها اصلاح و مدلهای اقتصادی جدید مطابق روشهای نوین و متکی بر منافع ذینفعان برای فرودگاههای کشور طراحی شود. بررسیهای مختلف نشاندهنده لزوم اصلاح تعرفههای فرودگاهی است و بر این اساس تعرفههای فرودگاهی باید در گام بعدی واقعی شود، در غیر این صورت نمیتوانیم فرودگاههای کنونی را بهرهور کرده و توسعه دهیم. واقعی کردن تعرفههای فرودگاهی اعم از جابهجایی مسافر و خدمات حملونقل بار، امری است که در قانون برنامه پنجم توسعه نیز به آن اشاره شده بنابراین محمل قانونی برای این امر مهیاست. واقعیت این است که منابع دولتی جوابگوی توسعه فرودگاههای کشور نیست و راهی بهجز واقعی کردن تعرفه خدمات فرودگاهی نداریم. البته منابع خارجی نیز میتواند برای توسعه فرودگاهها بهکار گرفته شود اما این امر در همه فرودگاهها ممکن نیست و در فرودگاههایی هم که این امکان وجود دارد، با محدودیتهای خاصی مواجه هستیم. نهایتا آنچه باید مدنظر باشد، طراحی مدلهای اقتصادی برای بهرهور کردن فرودگاههاست و در این موضوع نیز واقعی کردن خدمات فرودگاهی نقش محوری خواهد داشت.