سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز ، سعید مدنی معتقد است: شرایط تولید خودرو در سال آینده، بستگی به اتفاقات سیاسی و اقتصادی کشور مانند وضع بازار ارز، تعاملات بینالمللی و البته سرنوشت قیمتگذاری دارد. ما هنوز نمیدانیم شرایط ارزی کشور و روابط سیاسی با دنیا در سال آینده چگونه خواهد بود. اثرات اتفاقاتی مانند حاکم شدن مدیریت خصوصی در ایران خودرو نیز زمان می برد تا خود را نشان دهد. بنابراین شاید در شرایط کنونی نتوان پیشبینی دقیقی ارائه کرد.
وی می گوید در حالت کلی، گمان میکنم خودروسازان در درجه نخست تلاش میکنند سرپا بمانند. با توجه به وضع ارزی کشور– اگر اوضاع در سال آینده بهتر نشود-، شاید حتی بخش خصوصی هم نتواند بنیه فعلی تولید را حفظ کند. در کل بعید میدانم با وجود شرایط فعلی، وضع تولید خودرو در سال آینده بهتر از امسال باشد و حتی شاید بدتر نیز شود. خودروسازان امسال مجبور شدند برای خروج از شمول ماده ۱۴۱ قانون تجارت، از طریق سهامداران افزایش سرمایه دهند. سال آینده اگر همین شرایط برقرار باشد، ممکن است آنها به خصوص ایران خودرو برای افزایش تولید و در امان ماندن از زیان، به سمت مونتاژکاری بیشتر بروند.
مدیرعامل اسبق سایپا می افزاید: به نظر من، اصلاح قیمت میتواند کمک بزرگی به تولید در سال آینده کند، به شرط اینکه قیمتگذاری را کنار بگذاریم. وقتی قیمت مواد اولیه و دلار افزایشی شده، قیمت خودرو هم باید اصلاح شود تا خودروساز با جذب نقدینگی لازم و کافی، توانایی رشد تولید داشته باشد. در غیر این صورت، حتی ممکن است سال آینده تولید کمتری نسبت به امسال داشته باشیم.
به گفته وی مساله ارز نیز نقش مهمی در سرنوشت تولید خودرو طی سال آینده دارد. اگر ارز به میزان کافی به تولید داده نشود، هم خودروسازان بزرگ و هم مونتاژکاران بخشخصوصی با کاهش توان تولید مواجه خواهند شد و تیراژشان افت میکند. دولت باید از خودروسازان برنامه تولید بگیرد، اما در کنار آن، دستشان را در قیمتگذاری باز بگذارد تا ورودی نقدینگی اصلاح شود و پول برای رشد تولید وجود داشته باشد. اگر آزادی قیمت رخ ندهد و دولت به وظایف خود در قبال تولید عمل نکند، تولید خودرو در سال آینده شرایط مناسبی نخواهد داشت.
بازار خودرو در حالت رکود
بابک صدرایی، کارشناس خودرو
اگر خودروسازان تولید خود را بالا ببرند و از سوی دیگر واردات خودرو محقق بشود، نوسان ارز هم نداشته باشیم و نیاز بازار تامین شود، مشکلی در بازار خودرو نخواهیم نداشت، اما اگر در یکی از اینها محدودیتی وجود داشته باشد، با توجه به اینکه در پایان سال قرار داریم، قطعا نمیتوان بازار را کنترل کرد.
اکنون چون عامل مهمی در تصمیمگیری کلان وجود ندارد و هیچ سینگالی به بازار وارد نمیشود، بازار خودرو در حالت رکود به سر میبرد. از سوی دیگر، چندین سال است که در زمینه واردات تجربه داریم. اما همیشه یک بازار مهندسی شده درست کردهایم که قیمت خودروی وارداتی خیلی بالاتر از خودروی تولید داخل است و این عملا نمیتواند رقابت ایجاد کند. زمانی رقابت ایجاد میشود که مهندسی تعرفهها برهم بخورد و ما بتوانیم به تعدادی خودرو وارد کنیم که بتوانیم با خودروهای نسبتا اقتصادی نیز رقابت ایجاد کنیم. البته این اتفاق نیز در ساختار اقتصاد سیاسی ما انجامپذیر نیست.
بهرهوری در بازار رقابتی یا بازار آزاد به وجود میآید که اصلا در اقتصاد ایران معنی ندارد. اگر ایدهآلها را کنار بگذاریم و در واقعیت خودروسازان با همین مکانیسم ادامه دهند، این قیمتها باعث میشود ضرر افزوده آنها آنقدر زیاد شود که دیگر توانایی تولید و حرکت نداشته باشند.
تجربه نشان داده است تا زمانی که کشور در وضعیت تحریم باشد و شرکتهای داخلی نتوانند به صورت مستقیم با خودروسازان جهانی همکاری کنند، واردات خودرو با حجم بالا نمیتواند صورت بگیرد. با وجود اینکه تحریمهای داخلی اعم از محدودیتهای مربوط به سقف ارزی واردت، کشور سازنده، حجم موتور و… نیز مانع دیگری برای واردات خودرو خواهد بود.
