نگاه سرمایه ای به بازار مسکن

سرمقاله

دلیل اصلی افزایش دلاری قیمت مسکن این است که نگاه به مسکن و ملک در ایران از نگاه مصرفی به نگاه تجاری تغییر پیدا کرد. مادامی که نگاه به مسکن تجاری باشد همین افزایش قیمت فروش یا افزایش قیمت تمام شده خانه را خواهیم داشت. داد و ستد و امکان بهره مندی از این نظام باعث شده نگاه تجاری به املاک با توجه به هر متغیر و شاخص اقتصادی حاکم شود. تغییرات در هر شاخص بر خرید و فروش ملک تاثیر گذار است. در بازار مسکن نگاه تجاری باعث شده هر محرکی که موجب افزایش و کاهش در قیمت مسکن می شود مد نظر قرار گیرد. بحث دلار به غلط تاثیر در قیمت مسکن دارد و قیمت تمام شده خانه و مسکن در ایران بر اساس دلار اعلام می شود.
هر خانه یا آپارتمانی در حال ساخت و ساز امکان استفاده از بیش از ۹۵ درصد امکانات داخلی را دارد اما چرا این اتفاق نمی افتد و تمایل برای داخلی سازی کمتر شده است. به عبارتی هر امکاناتی که برای ساخت یک خانه لازم است در کشور وجود دارد اما تمایل برای استفاده از آن وجود ندارد. به دلیل وابستگی به نظام ارزی، بخش اقتصاد مسکن نیز خواهان پیروی از این سیستم را دارد. در نتیجه وابستگی به نظام ارزی و معادلات معامله گرانه ای که ارز به عنوان پول بین المللی دارد، در اقتصاد مسکن تاثیر گذاشته است. راهکار این است که مسکن را از نظام تجاری به نظام مصرفی بکشانیم و اقتصاد را به نوعی از نظر سوداگرانه مدیریت کنیم.
در ادامه هم تاثیرات بازارهای موازی اقتصادی از جمله ارزش ارز و طلا را کاهش داده و و بی اثر کنیم. عمده دلیل نگاه کاسب کارانه در حوزه مسکن نگاه تجاری به این بخش است. ریشه این نگاه نیز از بدنه دولت نشات گرفته است. نهادهای دولتی و خصولتی، بانکها و… املاک را به عنوان دارایی احتکار کرده اند.
این حرکت بر عملکرد مردم نیز سرایت کرده است. وقتی خود نهادهای دولتی ملک و مسکن را به عنوان دارایی انتخاب می کنند موجب می شود مردم نیز همان نگاه را داشته باشند. مردم هم خرید و فروش مسکن و املاک را انتخاب می کنند. افراد کاسب هم در این مسیر موافق افزایش قیمت ها هستند. شاخص دلار و ارزهای بین المللی هر کدام به هر دلیلی بالا برود قیمت مسکن بر اساس آن سنجیده می شود.