قفل بانک ها بر چرخ تولید

به گزارش کسب و کار نیوز، در این میان طبق آماری که معاون قضایی دادستان کل کشور داده است، دو هزار و ۴۰۰ بنگاه تملیک شده توسط بانک ها در کشور داریم که اکنون خاک می‌خورند.
به گفته سعید عمرانی، اکنون در سراسر کشور حدود دو هزار واحد تولیدی تعطیل شده در شهرک‌های صنعتی مختلف داریم که دچار مشکل شده اند. در حال حاضر ۵۰۰ پرونده باز در اختیار داریم که ۹۰ درصد تولیدکنندگان با بانک‌ها مشکل دارند. بیشتر مشکلات آنان در محاسبه سود و تسهیلات مرحله آخر به عنوان سرمایه در گردش است که این اشکالات باید مرتفع شود. تعداد قابل توجهی از واحد‌های تولیدی تحت تملک بانک ها به آشیانه پرندگان تبدیل شده است.

بهره بانکی تولیدکنندگان ساعتی بالا می رود
هرچند تولید پیش از این نیز شاهد سنگ اندازی بانک ها برای دریافت تسهیلات بوده؛ اما در وضعیت کنونی که اقتصاد کشور در شرایط بحرانی قرار دارد، از طریق بانک‌ها فشار‌های زیادی به سنگرسازان بی سنگر وارد شده است و بانک‌ها حتی یک نسخه از قرارداد در اختیار تولیدکنندگان قرار نمی‌دهند و نگرفتن وثیقه که محل طرح باشد یکی دیگر از مشکلات تولید کنندگان است که ناچار به راه‌های دیگر برای تامین وثیقه هدایت می‌شوند.
رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت ایران معتقد است: «بانک‌ها به تولیدکنندگان بی توجهی می‌کنند و زمانی که تولیدکننده دچار مشکل شد هر ساعت بهره بانکی آن افزایش پیدا می‌کند. بانک مربوطه از تولیدکننده درخواست سپرده ۲۰ تا ۳۰ درصدی از سرمایه خود را دارد و حتی اجازه حساب جاری در این حساب را نمی‌دهد.»
سهل آبادی معتقد است واحد‌های کوچک که تنها به چند میلیارد تومان برای سرمایه در گردش و یا راه اندازی نیاز دارند به سختی به این تسهیلات می‌رسند، ولی واحد‌های سفارشی هزاران میلیارد تومان تسهیلات دریافت می‌کنند.
«کسب و کار» در گفتگو با یک کارشناس، مشکلات بر سر راه تولیدکنندگان را بررسی می کند.

همتی برای حل مشکل تولید نیست

سید مرتضی افقه، اقتصاددان
مشکل اصلی و عمده کشور جدا از بحث تحریم های امروز، از دیرباز و از زمان پایان جنگ تاکنون مشکل بی توجهی به تولید و بی اهمیت بودن تولید در نگرش تصمیم گیران و تصمیم سازان کشور است؛ نه در حرف، که در حرف زیاد گفته می شود که باید به تولید توجه کنیم؛ ولی در عمل تولید جزو اولویت ها نیست و همین هم باعث شده که ما وابسته به نفت و در مقابل تحریم ها، شکننده بمانیم. در ده ها برنامه و نوشته، موانع و مشکلات تولیدکنندگان گفته شده و شعارها آنقدر تکراری شده که خسته کننده شده هم برای تولیدکننده و هم کسانی که می بینند. یکی از مشکلات تولیدکنندگان تامین نقدینگی است و یکی از راه های تامین نقدینگی از کانال بانک ها می گذرد یعنی از طریق تسهیلات بانکی. بانک ها نیز که عادت به سنگ اندازی در مسیر تولید دارند، از آنها درخواست وثایق معادل آن تسهیلات و حتی بیشتر از آن را دارند. اگر تولیدکننده ای موفق شود از خوان وثایق و ضامن بگذرد، در ادامه مسیر نیز دچار مشکل خواهد شد زیرا ازآنجا که موانع تولید زیاد است، تولیدکنندگان تسهیلات را می گیرند اما این تسهیلات و نقدینگی به موقع به تولید نمی رسد. بانک ها در سر موعد خود می خواهند تسهیلاتی که دادند را پس بگیرند؛ اما چون کار تولیدکننده طبق برنامه پیش نرفته، او نمی تواند تسهیلات را بازپرداخت کند و نتیجه همین می شود که خیلی از بنگاه ها ورشکست و در دست بانک ها می مانند. این مساله مدت هاست که تبدیل به یک معضل شده؛ یعنی تولیدکنندگان به دلیل مشکلات داخلی و خارجی نتوانسته اند به تولید برسند. بنابراین درآمدشان قطع شده و نتوانسته اند اقساطشان را پرداخت کنند. از طرف دیگر حتی روی اقساط جریمه آمده و این جریمه هم مساله دیگری است که هم به لحاظ شرعی به آن ایراد گرفته اند و هم نرخ سودهای جریمه ها خیلی بالاست. این اقساط و جریمه ها به نقطه ای خواهد رسید که عملا به بن بست می رسد یعنی تولیدکننده آن میزان تسهیلات به علاوه جرایم را نمی تواند پرداخت کند. بانک ها برای اینکه این پول ها را برگردانند کارخانه را توقیف می کنند و عملا تولید در یک چرخه باطل افتاده است و زمین گیر و دچار رکود می شود. این در حالی است که همت جدی برای حل مشکلات تولید در کشور وجود ندارد یعنی بیشتر از حرف تاکنون پیش نرفته اند وگرنه حل کردن این گونه موارد خیلی پیچیده نیست. نکته دیگر این است که برخی از تولیدکنندگان، پیش از این تولیدکننده نبودند اما برای استفاده از رانت هایی که دولت برای رونق تولید ایجاد کرده از طریق رابطه ها و نفوذهایی که داشتند، زمین در شهرک های صنعتی یا تسهیلات ارزان قیمت و با امتیاز گرفتند. اینها هم معضلی روی معضلات دیگر هستند. اینکه عده ای بدون اینکه اهل تولید باشند با استفاده از نفوذی که داشته اند از تسهیلات و امکاناتی که دولت گذاشته استفاده کرده اند و عملا چون تولیدکننده نبودند فعالیت هایشان به مرحله تولید نرسیده و اینها هم به مشکلات تولیدکنندگان واقعی اضافه می شوند که به دلیل مشکلات بیرونی نتوانستند به تولید برسند.