سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
شایلی قرائی
به گزارش کسب و کار نیوز، طی ماههای اخیر شاهد حضور جوانانی در تهران هستیم که که با کمک یکدیگر ماشین خریده و محلاتی را به عنوان پاتوق و گعده در نظر گرفته و ماشین خوابی می‌کنند. این‌ها جوانان شهرهای دیگری هستند که به دلیل نبود شغل به تهران می آیند و می‌بینیم که محلات تهران بین آنها تقسیم شده و بچه‌های یک استان در یک محله و استان‌های دیگر در محلات دیگر جمع می‌شوند و در خودروهایشان می‌خوابند. تعدادی زیادی از اهالی غرب و شمال غرب کشور در سالهای اخیر به دلایلی نظیر دیوار کشی بین مرز ایران و ترکیه، بسته شدن بازارچه های مرزی و نیز خشکسالی های چند سال گذشته برای کسب درآمد راهی تهران شده اند. این در حالی است که در چند سال اخیر تاکسی های اینترنتی در تهران شروع به کار کرده اند و قیمت مناسب و دسترسی آسان به این نوع حمل و نقل شهری با استقبال مردم تهران روبرو شده است.
این اتفاق باعث هجوم افراد بیکار از شهرهای خود به سمت تهران و تاکسی های اینترنتی پایتخت شده است. بیشتر این رانندگان بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن داشته و دارای تحصیلاتی از سیکل تا لیسانس هستند. این افراد با مشکلات زیادی از قیبل اجاره خانه بالا در تهران، مسئله جای پارک در خیابان ها، سرقت خودرو و لوازم آن روبرو هستند و این دلایل موجب شده تا این رانندگان به ماشین خوابی روی آوردنده اند. بیشتر آنها می گویند: اگر در شهرهای خود حداقل روزی ۷۰ هزار تومان درآمد داشته باشیم تا هزینه روزانه امرار معاش خانواده و مسائلی از جمله بیماری و هزینه های بالای درمانی را پوشش دهیم، امکان ندارد در چنین شرایطی زندگی کنیم.
هیچ کس از رفاه بدش نمی آید. همه آرزو دارند که یک شغل مناسب داشته باشند و بعد از کار لحظات شادی را کنار خانواده طی کنند. هیچ کس دوست ندارد، عمده شب هایش را در ماشین سپری کند و ۵ ماه یک بار خانواده اش را در شهرستان ببیند. بگذریم از کارتن خوابها، گورخوابها، شمشادخوابها و… که با دلیل مختلفی دل به این شرایط سپرده اند. اگر شرایط اقتصادی کشورمان طوری می شد که با رونق اقتصادی هرکس در موطن خودش شغلی می یافت، شاید وضعیت کلانشهرها و شهرهای بزرگ هرگز چنین نمی شد. چه شهرهایی که به دلیل بی رونقی اقتصادی از رونق افتاده اند و مردها شهر به قصد لقمه ای نان، شهرشان را ترک کرده اند. کاش زیر پوست این شهر، ناشی از بهبود اقتصادی، صحنه های زیباتری رقم می خورد.
موضوع آن قدر جدی شده که مقام‌های شهرداری تهران هم زبان گشوده و از آن صحبت می‌کنند. به گفته معاون سابق حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران، جوانان بیکار برای مسافرکشی به تهران می‌آیند و محلاتی را در تهران به‌عنوان پاتوق انتخاب می‌کنند. محسن پور سید آقایی گفته این افراد روزها مسافرکشی می‌کنند و شب‌ها در ماشین می‌خوابند.
روز به روز حلقه آسیب‌های اجتماعی گسترده تر می شود
علی اصغر سعیدی، جامعه‌شناس
پس از پدیده کانکس‌نشینی شاهد گسترش پدیده ماشین‌خوابی هستیم. ماشین خوابی به دنبال افزایش بیکاری در جامعه بوجود آمده است. متأسفانه با افزایش نرخ بیکاری و نبود شغل در شهرستان ها افراد بسیاری برای اشتغال به تهران مراجعه کرده اند که به دلیل هزینه های زیاد اقامت در پایتخت مجبور به گذراندن زندگی در ماشین و در کنار خیابان ها شده اند. این در حالی است که با فعالیت تاکسی‌های اینترنتی بدون نظارت، پدیده ماشین‌خوابی در پایتخت به وجود آمده و خودروهای پلاک شهرستان جهت فعالیت در این تاکسی‌ها به تهران آمده اند که از این پس به دلیل اینکه قوانین مهاجرت به هم نخورد، وزارت کشور اعلام کرده هر خودرویی باید در شهرستان محل پلاک خود فعالیت تحت عنوان تاکسی اینترنتی را داشته باشد.
البته ماشین خوابی ها تنها مختص به رانندگان تاکسی های اینترنتی نیست و این پدیده برای بسیاری از مشاغلی که افراد مهاجر در آن جا مشغول به کارند نیز دیده می شود. مهم ترین مسئله ای که در این بین وجود دارد تقسیم محلات است. محلات تهران بین آنها تقسیم شده و بچه‌های یک استان در یک محله و استان‌های دیگر در محلات دیگر جمع می‌شوند و در خودروهایشان می‌خوابند. وعده و وعیدهای مکرر دولت در ایجاد اشتغال و فراهم آوردن مسکن و سایر مقدمات زندگی سالم، بی‌عمل رها شده است. این بی توجهی روز به روز حلقه آسیب‌های اجتماعی را گسترده تر می‌کند. در این بین سرمایه‌های اجتماعی لحظه به لحظه در حال هدر رفت است و کسی هم پاسخگوی این نابسامانی‌های دامنه‌دار نیست. واقعا چه کسی مسئول است. وزارت ورزش و جوانان، دولت؟ یا دهها دستگاه متولی و بودجه‌بگیر دیگر که تنها نظاره گر این ماجرا هستند.
