داوری اردکانی: کاش برای یاوه گوئی خط قرمز وجود داشت

به گزارش کسب و کار نیوز، رضا داوری اردکانی، عصر دوشنبه در نشست رونمایی کتاب تازه اش به نام «خرد و توسعه»، که در کتابخانه ملی برگزار شد، گفت: این لحظه‌ها برای من مغتنم است و استادان ذره‌ای را بزرگ، می‌بینند، من به وضعم راضی هستم و بیش از این لیاقت نداشته‌ام، شاید هم بیشتر از لیاقتم لطف و توجه دیده‌ام.
دکتر داوری ادامه داد: دوست داشتم از خرد بگویم اما از بی‌خردی می‌گویم، از این که چرا حرف‌های عجیب برای ما عجیب نیست؟ دلیلش آن است که به بیهوده‌گویی‌ها عادت کرده‌ایم. ما بیهوده‌ترین حرف‌ها را بر زبان می‌آوریم و باکی هم نداریم.
وی با اشاره به اینکه همیشه تلاش کرده ام یاوه نگویم، افزود: از وضع فعلی‌ام راضی هستم، من سعی کردم حد خودم را در یاوه‌گویی نگه دارم، نمی‌دانم موفق شده‌ام یا نه! اما تلاشم را کرده‌‌‌ام.

** اعوانی: دوره حکمت تمام شده، در دوره قدرت و اراده هستیم
غلامرضا اعوانی دیگر سخنران این نشست گفت: فلسفه به تعبیر افلاطون، ویژگی مهمی دارد که همه چیز را یک جا و با هم می بیند، شده این نظر، هزار سال هم برای فیلسوف کم است. داوری اردکانی، این نگاه را دارد و تسلط او بر علوم جدید، سخت مورد نیاز است، اما شبیه به ایشان نداریم.
اعوانی افزود: در فصل اول این کتاب که توسعه است، استاد راه‌هایی را نشان می‌دهند که توسعه و پیشرفت را بشناسیم. می‌دانیم که لفظ خرد، توسعه و پیشرفت مدرن است، پدیده‌ای است که در غرب به وجود آمده و باید آن را توجیه کرد.
این استاد فلسفه ادامه داد: توسعه، سیر به کمال اخلاقی نیست، نمی‌توان آن را مبتنی بر تمدن‌های قدیم که طولی بودند دانست. خرد پیشرفت نیز از خردهای دیگر جداست، امروز حتی معنای عقل و خرد نیز دست‌خوش تغییراتی شده‌اند و عقل امروز، عقل افزایی است. علوم امروز نیز، علوم خاصی است، علومی که عالم را جز یا علم کمی نمی‌بیند.
اعوانی به خرد تسخیر عالم اشاره کرد و گفت: دوره جدید، دوره اصالت علم و حکمت نیست، دوره قدرت و اراده است. در حکمت اسلامی، قدرت و اراده تابع حرکت است، در جهان علم نیز قدرت تابع علم است. این تضاد بحران ایجاد می‌کند.

** زارع: فلسفه دکتر داوری در شرح مفاهیم امروزی است
​محمد زارع شیرین کندی، با بیان این نکته که سخن گفتن از آثار دکتر داوری لازم است، عنوان کرد: باید قبل از سخن گفتن بدانیم که فلسفه دکتر داوری چیست؟
این فلسفه به تعبیر هربرت مارکوزه، فلسفه انضمامی است که مسائل دردها و مشکلات انسانی را می بیند و کمک می‌کند خودآگاه شویم.
عضو بنیاد دایره المعارف اسلامی گفت: این فلسفه به درگیری‌ها و مشکلات بشر در شرایط خاص می‌اندیشد. این فلسفه انتزاعی و در خلا نیست. برای فیلسوفی که وظیفه دارد، درباره مشکلات فکر کند، اگزیستانس فلسفه انضمامی مشکلات امروز را پیدا می‌‌کند.
زارع ادامه داد: داوری، در این کتاب از وضعیت نه دیگر سنتی، نه هنوز پیشرفته ایران می‌گوید، آنچه می‌گوید شرح درد توسعه نیافتگی است. او در شرح مفاهیم روز، فلسفه انضمامی ورزیده است. فلسفه دکتر داوری خنثی نیست، نمی توان آن را نادیده گرفت. این فلسفه برانگیزاننده ذهن‌های جویا و پرسشگر است و آن‌ها را به سمت خودآگاهی سوق می‌دهد.

** عبدالکریمی: تفکر داوری غریب است
دکتر بیژن عبدالکریمی، با اشاره به شان بالای دکتر داوری در فلسفه امروز، گفت: علی رغم همه بزرگداشت‌ها، داوری غریب است، کلام او به گوش‌ها نمی‌رسد و بر جان‌ها اثر نمی‌گذارد. دلیلش هم این است که توده‌ها با فلسفه غریبه هستند و قدرت سیاسی که مخاطب داوری است، تفکر ندارد. خود ایشان هم در کتاب گفته‌اند اهالی فکر و اندیشه، غریب هستند و کیست که نداند، داوری حدیث نفس می‌کند.
عبدالکریمی ادامه داد: جامعه اندیشمند ما هم از او استقبال نمی‌کند و او را ایدئولوگ حاکمیت می‌خواند اما موضع داوری در نقد بسیار جدی است و این مشکل اندیشمندان ماست که تمایز چپ بودن و رادیکال بودن را نمی‌دانند. داوری را باید بین شاگردانش جست‌وجو کرد اما به نظر من ما شاگردان داوری هم نتوانستیم راه او را برویم، در سطح دانش او باشیم و با او گفت‌‌وگو کنیم.
وی افزود: داوری وضعیت توسعه ‌نیافتگی ما را مطرح می‌کند، او بر بی‌تاریخی ما تکیه می کند و خواهان طرح پرسش جهانی ماست، تمام خطوط این کتاب فریاد می‌زند که با این شرایط شانیت توسعه یافتگی را نداریم، داوری به خوبی وضع کنونی را توصیف می‌کند.
نشست رونمایی ازکتاب خرد و توسعه رضا داوری اردکانی سومین نشست از مجموعه نشست های هفته کتاب کتابخانه ملی بود.نشست رونمایی کتاب هستی واحد و وحدت هستی اثر ابراهیمی دینانی دومین نشست از این مجموعه نشست‌هارا شکل داد.
سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران به مناسبت هفته کتاب و کتابخوانی، ویژه‌برنامه‌ای با نام «پنج شب، پنج کتاب، پنج شخصیت» را از شنبه شب گذشته آغاز کرد که رونمایی از کتاب جدید سیدمصطفی محقق داماد برنامه شب اول بود.
فراهنگ** م.ز ** ۱۴۱۸