سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
راث نویسنده دهها رمان از جمله “شکایت پورتنوی”، ” پاستورال آمریکایی” و “خداحافظ کلمبوس” بود.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از هنر آنلاین ،فیلیپ راث رمان‌نویس تاثیرگذار آمریکایی روز سه‌شنبه در منهتن، نیویورک درگذشت. او ۸۵ ساله بود.
راث نویسنده‌ای پرکار و خالق دهها رمان از جمله “شکایت پورتنوی”، “پاستورال آمریکایی” و “خداحافظ کلمبوس” بود. او به مضامینی چون هویت یهودی، رویای آمریکایی و اضطراب مردانه علاقه داشت.
راث همچنین یکی از تحسین‌شده‌ترین نویسندگان نسل خود بود. جایزه پولیتزر، دو جایزه ملی کتاب آمریکا، یک جایزه من بوکر، دو جایزه حلقه ملی منتقدان کتاب، سه جایزه پن/فاکنر، جایزه فرانتس کافکا و جایزه ادبیات پرنس آستوریاس از جوایزی است که در کارنامه راث دیده می‌شود.
فیلیپ راث ۱۹ مارس ۱۹۳۳ در نیوآرک، نیوجرزی در آمریکا به دنیا آمد. او فرزند یک خانواده آمریکایی و نوه یک خانواده یهودی اروپایی بود که در موج مهاجرت قرن نوزدهم به آمریکا کوچ کرده بودند. فیلیپ در بخش کم‌درآمد شهر بزرگ شد. او پس از دبیرستان به دانشگاه باکنل رفت و مدرک کارشناسی گرفت سپس تحصیلاتش را در دانشگاه شیکاگو ادامه داد و در همان دانشگاه هم به تدریس ادبیات پرداخت. وی در دانشگاه پنسیلوانیا نیز ادبیات تطبیقی درس میداد که در نهایت در سال ۱۹۹۲ بازنشسته شد.
هنگامی که در شیکاگو بود نویسنده معروف سال بلو را ملاقات کرد و در همان‌جا بود که با نخستین همسرش مارگارت مارتینسون آشنا شد. با جدایی‌شان در سال ۱۹۶۳ و مرگ مارتینسون در سال ۱۹۶۸ در یک حادثه رانندگی یکی از نشانه‌های آشنا از داستان‌های راث خارج شد. مارتینسون الهام بخش شخصیت زن در بسیاری از رمان‌های راث بود؛ مانند لوسی نلسون در رمان” وقتی که او خوب بود” یا مائورین تارنوپل در رمان “زندگی‌ام به عنوان یک مرد”. پس از اتمام تحصیلات تا وقتی که اولین کتابش منتشر شود، راث به مدت دو سال در ارتش آمریکا خدمت کرد و پس از آن برای مجلاتی گوناگونی داستان کوتاه و نقد نوشت.
اولین کتاب او “خداحافظ کلمبوس و پنج داستان کوتاه” که در سال ۱۹۵۹ منتشر شد نگاهی طنزآمیز و شوخ‌طبعانه به زندگی یهودیان در آمریکای پس از جنگ داشت. این کتاب جایزه کتاب ملی برای داستان را برای او به ارمغان آورد، اگر چه برخی از درون جامعه یهودیان به خاطر آنچه که او تصویر کرده بود، او را محکوم کردند.
اولین رمان او با عنوان “رها” اثری واقع‌گرایانه است که به مسائل اجتماعی و اخلاقی دهه ۵۰ میلادی آمریکا می‌پردازد. راث این شیوه را در کتاب “وقتی که او خوب بود” نیز پی گرفت، رمان واقع‌گرایانه دیگری که تمرکزش بر روایتی کمیاب در آثار راث-زنی جوان اهل غرب میانه-است. او با سومین رمانش “شکایت پورتنوی” بیشتر مشهور شد. این کتاب یک بازنمایی طنازانه از جهان یهودیان طبقه متوسط نیویورک در قالب الکساندر پورتنوی است.
“پاستورال آمریکایی” (۱۹۹۷) جایزه پولیتزر را برای راث به همراه داشت و در ۲۰۱۶ مبنای فیلمی سینمایی با بازی یوان مگرگور در نقش پدری شد که دخترش در دهه ۱۹۶۰ یک تروریست می‌شود. کتاب‌های راث محبوب فیلمسازان بودند: “ننگ بشری” (۲۰۰۰) سه سال بعد از انتشار در قالب فیلمی به کارگردانی رابرت بنتن با بازی آنتونی هاپکینز و نیکول کیدمن اقتباس شد؛ “مرثیه” (۲۰۰۸) با بازی پنه‌لوپه کروز و بن کینگزلی با اقتباس از رمان “حیوان در حال مرگ” (۲۰۰۱) نوشته راث ساخته شد. فیلم “حقارت” با بازی آل پاچینو و گرتا گرویگ نیز از روی کتابی به همین نام نوشته راث که در ۲۰۰۹ منتشر شد، ساخته شد.
راث در سال ۱۹۹۰ با کلر بلوم بازیگر انگلیسی ازدواج کرد که این رابطه در سال ۱۹۹۴ به جدایی انجامید. او از سال ۱۹۷۵ عضو مؤسسه ملی هنر و ادبیات آمریکا بود. راث همچنین تا سال ۱۹۸۹ به عنوان ویراستار آثار ادبی با انتشارات پنگوئن همکاری می‌کرد، اما از سال ۱۹۹۲ وقت خود را فقط صرف نویسندگی کرد. او نخستین نویسنده زنده آمریکایی بود که مجموعه آثارش از سوی کتابخانه آمریکا منتشر شد.
راث در ۲۰۱۲ اعلام بازنشستگی کرد، اما همچنان ارتباط خود با رسانه‌ها را حفظ کرد.
“رئیس جمهور ما” به ترجمه افشین رضاپور، “زنگار بشر”، شوهر کمونیست من” و “خشم” به ترجمه فریدون مجلسی، “یکی مثل همه” به ترجمه پیمان خاکسار، “ننگ بشری” به ترجمه زهرا طراوتی، “زوکرمن رهیده از بند”، “حقارت” و “نویسنده پشت پرده” به ترجمه سهیل سمی، “ارباب انتقام” به ترجمه پدرام لعل بخش و “پاستورال آمریکایی” به ترجمه مرضیه خسروی از آثار او در زبان فارسی است.
