سایه رکود و کسادی بر بازار پارچه

شایلی قرائی

به گزارش کسب و کار نیوز، با این حال مهم‌ترین مشکلی که در حال حاضر وجود دارد، این است که کرونا همچنان شایع است و شیوع آن مانع برپایی گردهمایی‌هایی همچون مراسم جشن و عزا می‌شود. در حالی که مردم به دلیل همین مراسم ها به خرید پارچه و لباس گرایش پیدا می‌کنند. فعالان صنف پارچه بر این باورند که در شرایط فعلی واحدهای پارچه فروشی باید از پرداخت مالیات معاف شوند. اما علاوه بر این‌که دولت هیچ‌گونه تسهیلاتی از بابت جبران خسارت‌های کرونا به واحدهای پارچه فروشی پرداخت نکرده بلکه مالیات نیز می‌خواهد.

به هر ترتیب شیوع ویروس کرونا تقریبا بر تمامی مشاغل اثر گذاشت و حتی منجر به تعطیلی بسیاری از آنها شده است، پارچه فروشان هم از این امر مستثنی نبوده‌اند. اما نمی‌شود اصناف که مستقیماً بار اقتصادی جامعه را دارند و در این بخش تلاش می‌کنند و ارتباط بانکی دارند، تعطیلی یک طرفه باشد و بانک‌ها باز باشند تا چک‌ها را برگشت بزنند و اصناف تعهدات‌ بدهی را قبول کرده و باید دیون خود را به طلب‌کاران ادا کند اما زمانی که به طور ناگهانی اصناف تعطیل می‌‌کنند، اصناف با وجود همراهی همچنان دیون بانکی در زمان مقرر بر سرجای خود باقی است.

محمد حسین نورایی آشتیانی، رئیس اتحادیه پارچه فروشان در رابطه با وضعیت صنف متبوع خود به “کسب و کار” گفت: هنگامی که صنف پارچه فروشان با تعطیلی های مداوم روبرو می شوند بیم آن می رود که با موجی از چک های برگشتی روبر شوند. این بدان معناست که سازمان امور مالیاتی بدون توجه به اینکه در این زمان ها اصناف درآمدی ندارند به فکر اخذ مالیات است.

نورایی آشتیانی افزود: دولت و سازمان امور مالیاتی باید با مدیریت درست در این دوره به کمک اصناف بخصوص صنف پارچه فروشان بیاید و ضرورت دارد وصول چک ها را به عقب بیاندازد تا اصناف بتوانند ضرر و زیان های ناشی از این بحران را جبران کنند.

رئیس اتحادیه پارچه فروشان عنوان کرد: در سالی که پشت سر گذاشتیم واحدهای صنفی تعطیل و نیمه تعطیل بوده اند بنابراین درآمدی کسب نکرده اند تا بتوانند مالیات وضع شده را بپردازند و همچنین در این بی درآمدی پولی برای پاس کردن چک های خود ندارند. در حال حاضر فعالیت تجاری صنف پارچه فروشان، با توجه به شیوع ویروس کرونا، از سوی ستاد ملی کرونا، ممنوع اعلام شده و با توجه به این شرایط فعالان این صنف برای تامین اجاره بها، حق بیمه کارگری و پرداخت دستمزد و حقوق کارگران دچار مشکلات فراوانی شده‌اند. متاسفانه فعالان این رسته شغلی متضررشده و راهی جزء تعطیلی واحد‌های صنفی خود نداشته اند.

رئیس اتحادیه پارچه فروشان تهران همچنین با انتقاد از وضعیت گرانی‌ها گفت: به دنبال گرانی هامردم دیگر توان خرید پارچه را ندارندو تنها بدنبال هزینه‌های ضروری خانواده خود می‌باشند. در حال حاضر این بحران موجب شده تا بسیاری از واحدهای پارچه فروشی به دلیل افزایش هزینه‌های اولیه تولید، قیمت پارچه تولید داخل به شدت افزایش یافته و همین اتفاق رقابت داخلی ها با پارچه‌های وارداتی را بشدت کاهش داده چراکه در حال حاضر پارچه‌های داخلی و وارداتی از لحاظ قیمت تفاوت چندانی ندارند.

به گفته نورایی آشتیانی، قیمت انواع محصولات پارچه نسبت به سال گذشته با افزایش ۱۰۰ درصدی مواجه بوده است که این موضوع شرایط را برای صنوف فعال در این بخش را بسیار سخت کرده و فاجعه‌ای کم نظیر رادر این بازار به وجود آورده است.

محمدحسین نورایی آشتیانی اظهار کرد: متاسفانه به دلیل ورود جنس دوخته از کشورهای هند و چین و تایلند، مردم کمتر به خرید پارچه تمایل نشان می‌دهند. از طرفی هزینه دوخت بالاست به عنوان مثال هزینه دوخت یک دست کت شلوار شاید به ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تومان برسد در حالی‌که کت و شلوار دوخته چینی به قیمت نازل ۴۰ تا ۵۰ هزار تومان در مغازه‌ها قابل دسترس است. مردم به دلیل اینکه برای دوخت یک پیراهن مردانه باید حداقل ۱۵ هزار تومان هزینه کنند در حالی که با این رقم شاید بتوانند چنددست لباس دوخته داشته باشند.