افت ارزش دستمزد کارگران

سرمقاله

افت ارزش دستمزد کارگران در بازار داخلی موجب عدم صرفه فعالیت در بازار کار برای کارگران شده است. به همین دلیل برخی از کارگران برای جبران این وضعت در طول روز چند کار را انجام داده و یا چند شغله شده‌اند. از آنجایی که فرصت‌های شغلی محدود است و خطر ریزش شاغلان روز به روز بازار را تهدید می‌کند، دست‌یابی به چند شغل برای همه میسر نیست. این موضوع به ویژه در مناطق مرزی کشور که فرصت‌های شغلی محدود شده و دستمزد نیروی کار از کلان شهرها نیز کمتر است، بیشتر به چشم می‌آید. بازار کار کشورهای همسایه شرایط به مراتب بهتری برای کارگران ایرانی دارد و این موضوع بر آنها پوشیده نیست، به همین دلیل بسیاری از کارگران وارد بازار کار عراق می‌شوند. اشتراک قومیتی مردم کرد نشین ایران با عراق نیز بسترساز این مهاجرت است. مهاجرت نیروی کار ایرانی به خارج از کشور به ویژه مهاجرت کارگر ساده محاسن زیادی دارد و حتی در قانون کار به فرستادن با برنامه نیروی کار به خارج از کشور و کشورهای مهاجر پذیر تاکید شده است. یعنی باید مهاجرت نیروی کار در چارچوب قانون و به صورت منظم صورت بگیرد تا شاهد مشکلات آن در کشور مقصد نباشیم. مشکل کارگران ایرانی در عراق چه در رابطه با مسکن، چه بیمه و… به عدم برنامه‌ریزی دولت در رابطه با این کارگران بر می‌گردد. مهاجرت‌های غیرقانونی و بی برنامه نه تنها به سود کشور نیست، بلکه عوارضی نیز به همراه دارد.در رابطه با خروج نیروی کار از کشور آنچه اهمیت دارد، عدم خروج نیروی متخصص و حرفه‌ای است. پیش از این فرار مغزها از کشور، خطرات جدی‌ای به بازار کار زده بود اما مهاجرت کارگر ساده از این نظر که فضا را برای دیگر متقاضیان باز می‌کند، برای بازار یک فرصت است نه تهدید. این موضوع حتی می‌تواند زمینه ساز ورود فن آوری ها و تکنولوژی های روز باشد. منتهی وظیفه دولت است که با کمک به حل مشکلات اقتصادی و افزایش نرخ دستمزد و میزان اشتغال در کشور، کمک کند تا مهاجرت کارگران به یک بحران تبدیل نشود. به این معنی که بازار کار با کمبود کارگر و نیروی کار مواجه شود و رسیدگی به موضوع دستمزد به حاشیه رود.