صفحه اصلی / آرشیو مطالب روزنامه کسب و کار

«کسب‌وکار» از موازی‌کاری برخی سازمان‌ها در برگزاری نمایشگاه‌ها گزارش می‌دهد

خسارت نمایشگاه‌های بهاره به چرخه فروش کالا

صرف‌نظر از دو هفته باقیمانده تا پایان دی ماه، دو ماه تا پایان سال جاری باقی مانده و همانند سال‌های گذشته زمزمه برگزاری نمایشگاه‌های بهاره طبق روال همه‌ساله مطرح شده است.

شایلی قرایی

صرف‌نظر از دو هفته باقیمانده تا پایان دی ماه، دو ماه تا پایان سال جاری باقی مانده و همانند سال‌های گذشته زمزمه برگزاری نمایشگاه‌های بهاره طبق روال همه‌ساله مطرح شده است. به گزارش کسب و کار نیوز اصناف در این میان معتقدند که این نمایشگاه‌ها به کسب‌وکار آنها ضربه وارد می‌کند و تنها زمانی که برای فروش و رونق بازار کساد خود دارند را از آنها می‌گیرد. هرچند برگزاری نمایشگاه‌های بهاره با تخفیف‌های 30 تا 50 درصدی برای قشر متوسط و ضعیف جامعه کاربرد دارد، اما طبق گزارش‌های منتشرشده سهم کمی در چرخه خرید و فروش کالا ایفا می‌کنند. در این بین موافقان و مخالفان بسیاری اظهار نظر کرده‌اند که باید دید سرنوشت برگزاری این نمایشگاه‌ها تا پایان سال به کجا می‌رسد.رئیس اتاق اصناف مشهد معتقد است: «نمایشگاه‌های بهاره برخلاف اینکه به نظر می‌رسد به بازار لطمه می‌زنند، در صورتی که به صورت قانونی و دارای مجوز اتاق‌های اصناف باشند، موجب احیای بازار و توجه مردم به واحدهای صنفی می‌شوند.» محمود بنانژاد در مورد برگزاری نمایشگاه‌های بهاره می‌گوید: «نمایشگاه‌های موقتی که در فصل‌های مختلف چون بهار و پاییز برگزار می‌شوند، نقطه قوتی برای راه افتادن دوباره بازار و بیدار شدن واحدهای صنفی پس از رکودی است که ماه‌هاست گرفتار آنها شده است.به اعتقاد بنانژاد، در واقع تبلیغات گسترده در سطح شهر و شور و نشاطی که برای خرید روزهای قبل از عید نوروز توسط برگزاری این نمایشگاه‌ها در شهر حاکم می‌شود، اتفاق مثبتی است و به بازار کمک می‌کند. مردم در حالت طبیعی شاید به فکر خرید و در تکاپوی گشت‌زنی در بازار نباشند، اما تبلیغات و برگزاری نمایشگاه به این موضوع کمک می‌کند. به نظرم نمایشگاه‌های بهاره مانند زنگی هستند که آمدن نوروز را خبر می‌دهند.

سهم تنها 4 درصدی نمایشگاه‌های بهاره از فروش 

مجتبی درودیان، رئیس اتحادیه پیراهن‌دوزان و پیراهن‌فروشان
هر سال با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال موضوع برپایی و راه‌اندازی نمایشگاه‌های بهاره مطرح می‌شود. متاسفانه زمان برگزاری این نمایشگاه‌ها طوری برنامه‌ریزی شده که همزمان با رونق فروش اصناف بعد از یک سال کاری همراه با رکود است. البته نمایشگاه‌های بهاره در صورت داشتن مجوز برگزاری از سوی اتاق‌های اصناف، کمک زیادی به تولیدی‌ها می‌کند. همچنین موجب می‌شود نقدینگی آنها بالا برود و هزینه‌های کارگران‌شان را در روزهای آخر سال بپردازند. دستورالعملی هر ساله راجع به برگزاری نمایشگاه داده می‌شود که بعضی با برگزاری آن مخالف و عده‌ای هم موافق این اتفاق هستند، اما واقعیت این است که نمایشگاه‌های بهاره مخاطب خاص خودش را دارد و فقط اقشار متوسط جامعه برای خرید کالا به آنها مراجعه می‌کنند. از طرفی قیمت کالا در نمایشگاه‌های بهاره بین ۳۰ تا ۵۰ درصد ارزان‌تر از قیمت‌های بازار است چون تولیدکننده کالایش را مستقیم به فروش می‌رساند. سود تولیدکنندگان هم از فروش در این ایام ناچیز است، اما موجب افزایش نقدینگی می‌شود و کمک زیادی به چرخه تولید می‌کند. این پول نقد صرف حقوق کارگران می‌شود و جلوی تعطیلی تولیدی‌ها در روزهای پایان سال را می‌گیرد، اما طبق آمار تنها ۴ درصد از سهم فروش پایانی سال در کل کشور در اختیار این نمایشگاه‌هاست، آماری بسیار ناچیز که نمی‌تواند لطمه‌ای به چرخه فروش وارد کند. سهم فروش در این نمایشگاه‌ها کم است، اما به علت فروش مستقیم با قیمت مناسب موج تامین نقدینگی می‌شود. واحدهای صنفی هم باید برای روزهای پایانی سال فروش فوق‌العاده در نظر بگیرند. 
اصناف در فروش‌های روزهای پایانی سال سرپا می‌شوند
علی اژدرکش، رئیس اتحادیه کفش‌های ماشینی و لاستیکی تهران 
نمایشگاه همان‌طور که از اسمش بر می‌آید، محل عرضه و نمایش است و نه محلی برای فروش؛ محلی برای معرفی کالا و آشنایی بازدیدکنندگان با تکنولوژی و سفارش گرفتن کالا. زمانی که برگزاری این نمایشگاه‌ها مطرح می‌شود موضوع سهم در فروش کل بازار در کشور مطرح است که باید اشاره شود که سهم نمایشگاه‌های بهاره در فروش کل کشور موضوع بحث نیست و حتی اگر سهم بسیار ناچیزی هم در کل فروش داشته باشد، ذات این اتفاق در شرایط امروز است. با توجه به رکود، فشار اقتصادی و نقدینگی پایین که روی دوش اصناف است و همچنین شرایط خاص کشور چنین اتفاقی به صلاح نیست. وقتی شبکه تولید و توزیع اصناف در کشور کامل است و در طول روزهای سخت، کم‌رونق و کم‌مشتری، اصناف روی پا مانده و شرایط بد را تاب آورده، باید روزهای خوش را بگذراند.ماه رمضان، ماه محرم، زلزله، آلودگی هوا و شرایط اقتصاد در روند اقتصادی اصناف تاثیر می‌گذارد و متعلق به اصناف است؛ پس اگر روز خوبی هم برای بازار وجود داشته باشد باید متعلق به اصناف باشد. نمایشگاه‌ به علت کمبود جا، نمی‌تواند میزبان تمام کسبه باشد و به عنوان مثال، ما بیش از ۲ هزار واحد صنفی در اتحادیه کفش ماشینی داریم و تنها ۱۵۰ سهمیه برای حضور در نمایشگاه داریم، در حالی که وظیفه ما به عنوان اتحادیه ایجاد رقابت سالم است و اگر همه اعضا بخواهند در نمایشگاه حاضر شوند، با یک مشکل بزرگ مواجه خواهیم بود.همچنین از سوی دیگر زیرساخت‌های ما برای برگزاری نمایشگاه مناسب نیست و استانداردهای لازم را نداریم. شرایط برگزاری بازارچه محلی و موقت را نداریم و اگر آتش‌سوزی و یا اتصال برق اتفاق بیفتد، پیش‌بینی‌ای برای مقابله با آن نشده است و می‌تواند موجب رویدادی تلخ شود. در این میان تنها بازارهایی قابل قبول هستند که در شبکه فروش قرار نداشته باشند و ماهیت کارشان با اصناف متفاوت باشد و نمایشگاه هم همان‌طور که از اسمش بر می‌آید، محلی است برای نمایش و عرضه محصولات و تکنولوژی روز و نه فروش کالا. مانند کالاهایی که در خانه تولید می‌شوند و صنایع دستی به حساب می‌آیند. کار دست، محصولات کشاورزی و دامپروری که با حجم بسیار کم تولید می‌شوند باید در بازارهای محلی و موقت به فروش برسند. در غیر این صورت ۳ میلیون واحد صنفی در طول سال فعال هستند و در تمام روزهای کساد هزینه‌هایی چون مالیات و بیمه و هزینه کارگر را پرداخته‌اند و باید چند روز پرفروش را هم قبل از پایان سال تجربه کنند تا سر پا بمانند و ایجاد اشتغال کنند.
حق برخی اعضا با برگزاری نمایشگاه‌های بهاره ضایع می‌شود
مصطفی احمدی، رئیس اتحادیه خشکبار و آجیل‌فروشان
به دلیل فصلی بودن فروش آجیل و انتظار برای عرضه محصولات مصرفی در شب عید، با برگزاری نمایشگاه بهاره مخالف هستیم. البته کسبه با برگزاری نمایشگاه‌هایی که به جز اتاق‌های اصناف، سازمان‌های دیگری متولی آن باشند، مخالف هستند، اما چنانچه اتاق اصناف صلاح بداند، راغب به شرکت در نمایشگاه هستند. 
در حال حاضر با وجود برخی سازمان‌های دیگر که موازی با اتاق‌های اصناف و معمولا با هزینه بالای اجاره غرفه‌ها، اقدام به برگزاری نمایشگاه می‌کنند، واحدهای صنفی تمایل خود را برای حضور در چنین نمایشگاه‌هایی از دست می‌دهند.
این اتحادیه با داشتن حدود ۱۲۰۰ عضو با برگزاری نمایشگاه‌هایی با مکان‌های با ظرفیت کم، نمی‌تواند ۷۰ تا ۱۰۰ درصد واحدهای صنفی عضو را در نمایشگاه‌های فصلی جای دهد و بنابراین حق برخی اعضا ضایع می‌شود. لازم است اینجا درباره مصوبه هیات عالی نظارت در خصوص واگذاری قیمت‌گذاری کالاها از اتحادیه‌ها به واحدهای صنفی نیز گفته شود که در اصل با قیمت‌گذاری کالا توسط واحدهای صنفی موافقیم، اما در حال حاضر به دلیل نبود نظارت کافی و دقیق از سوی نهادهای مربوطه با این مساله، مخالف هستیم.