صفحه اصلی / آرشیو مطالب روزنامه کسب و کار

اولین تالارهای غار سنت لئونارد مونترآل در سال ۱۸۱۲ کشف شدند

کشف تالارهای جدید غار سنت لئونارد؛ مونترآل

اولین تالارهای غار سنت لئونارد مونترآل در سال ۱۸۱۲ کشف شدند، اما کشف غارهای دیگر در کنار آن، کاوشگران را نسبت به این غار مشتاق نگه داشته است.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از کجارو ، پارک «پاپ دوازدهم» ( Pie XII ) در قلب مونترآل کانادا قرار دارد و اطراف آن را خیابان‌های شلوغ شهر فرا گرفته‌اند؛ اما چیزی که در زیر همین خیابان‌های شلوغ قرار گرفته است که متخصصان غارشناسی را متحیر کرده است.
لوک لی بلان و دنیل کارون یک شبکه از غارهایی را که به دوران عصر یخ‌بندان مربوط هستند و حدود ۲۵۰ متر گستردگی دارند، در این مکان یافته‌اند. این دو غارشناس به تازگی و پس از تأمین امنیت منطقه از این کشف پرده برداشته‌اند.
در ۱۲ اکتبر، کارون و لی بلان در غار مشهور سنت لئونارد که در زیر پارک پاپ پیوس دوازدهم قرار دارد، مشغول کاوش بودند. بخش اصلی غار در سال ۱۸۱۲ کشف شده بود، اما غارشناسان حدس می‌زند که بخش عظیمی از این غار مخفی مانده باشد.
لی بلان در ارتباط با این غار می‌گوید:
با اینکه کانال‌های فاضلاب در این منطقه وجود دارد، هیچکس در حفاری‌های خود متوجه وجود این شبکه از غارها نشده بوده است.
کارون ولی بلان در سال ۲۰۱۴ تصمیم به کاوش در این غارها می‌گیرند و شروع به جست و جو در تالارهای سنت لئونارد می‌کنند.
لی بلان و کارون با استفاده از ابزار خاص و فناوری روز، سعی داشتند حرکت آب را در پشت دیواره‌های غار ردیابی کنند. در سال ۲۰۱۵ آن‌ها توانستند روزنه‌ای باریک و کوچک را در انتهای یکی از غارها بیایند. با استفاده از یک دوربین کوچک می‌شد آن طرف روزنه را دید، جایی که یک تالار بسیار بزرگ وجود اشت.

با وجود اشتیاق فراوان برای ورود به آن تالار، آن‌ها تا دو سال بعد قادر به ورود به این تالار نبودند. دیواره‌های غار سنت لئونارد از سنگ آهک مستحکم ساخته شده است و عبور از آن‌ها تنها به کمک مته‌های صنعتی پیشرفته ممکن است.
آن‌ها به محض اینکه توانستند مدخلی به آن تالار ایجاد کنند، وارد آن شدند. این تالار دارای دالانی باریک بود.
لی بلان در این باره می‌گوید:
دیواره‌های غار بسیار نرم بودند و سقف آن کاملاً افقی بود.
آن‌ها ارتفاع سقف را ۷ متر تخمین زدند. علاوه بر دیواره‌های آهکی، استلاگمیت و استالاکتیک هم در جای جای غار دیده می‌شد.
بنا به اطلاعات سازمان غارشناسی کبک، ایجاد هر سانتی‌متر استالاگمیت به حدود هزار سال زمان نیاز دارد.
پیدا شدن غار در عرض‌های جغرافیایی بالا چندان معمول نیست و غارها معمولاً در حوالی استوا کشف می‌شوند.
لی بلان اضافه کرد:
به مرور زمان، آب سنگ‌ها را در خود حل می‌کند و غارها گسترده‌تر می‌شوند؛ اما به دلیل هوای سرد منطقه کبک، فرایند تشکیل غار در آن کندتر مناطق گرم است.
غارهای سنت لئونارد معمولاً در اثرعقب‌نشینی یخچال‌ها در عصر یخ‌بندان شکل گرفته‌اند. ده هزار سال قبل، یخ تمام آمریکای شمالی را فرا گرفته بوده است. طی این سال‌ها، عقب‌نشینی یخ‌ها باعث فرسایش در عمق زمین شده و این غارها را به وجود آورده است.
لی بلان در ارتباط با توازی دیواره‌های غار که مانند پازل یکدیگر را تکمیل می‌کنند، می‌گوید:
بیرون‌زدگی‌های دیواره‌ها، با فرورفتگی دیوار روبه‌رویی همخوانی دارد. این امر شاهدی بر این مدعا است که این دیواره‌ها مانند پازل هم را تکمیل می‌کنند.
تا اینجای کار، لی بلان و کارون موفق شده‌اند بیش از ۲۰۰ متر در این دالان که عرضش ۳ متر است پیشروی کنند. بالا آمدن آب در بخشی از غار باعث شد است که کاوش آن‌ها فعلاً متوقف شود. آن‌ها قصد دارند در ماه فوریه دوباره برگردند و به جست و جو ادامه دهند.