خیلی جوان تر از آن بود که داماد داشته باشد اما داشت، دخترش را در سن 14 سالگی شوهر داده بود و چقدر هم به این کار افتخار می کرد.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایرنا، خیلی جوانتر از آن بود که داماد داشته باشد اما داشت، دخترش را در سن ۱۴ سالگی شوهر داده بود و چقدر هم به این کار افتخار میکرد.
پرواز دخترکان با ازدواج زود هنگام
- چرا دخترت را این قدر زود شوهر دادی؟ فکر نمیکنی هنوز بچه است؟!
- نه!
- خب، چه شد که شوهرش دادی؟!
- یک روز در کیف بچه ام یک «ماتیک قرمز» پیدا کردم، آنوقت بود که تصمیم گرفتم شوهرش بدهم.
- ماتیک قرمز چه ربطی به شوهر دادن بچه ات دارد؟
- با خودم فکر کردم دختری که توی کیفش، ماتیک قرمز پیدا شود دیگر «دختر بشو» نیست و باید شوهر کند و گرنه دردسر درست میشود؟
- الان هم که یک دختر دیگر دارید و میخواهد به دبیرستان برود اگر توی کیفش ماتیک قرمز پیدا کردید، این بچه را هم شوهر میدهید؟
- غلط کرده ماتیک توی کیفش بگذارد معلوم است که شوهرش میدهم.
- حالا این بچه را به چه کسی شوهر دادی؟ دامادت چند ساله است؟
- الان ۱۸ ساله است اما وقتی داماد من شد، ۱۶ ساله بود.
این گفت و گوها حاصل تخیل خبرنگار نیست. اتفاقاً این مادر جوان و به اصطلاح «داماد دار» یک شخصیت واقعی است و زمانی همسایه خبرنگار ایرنا بوده است و بنابر این واقعیت دارد. چهار سالی میشود که نگارنده این سطور همسایه را دیگر نمی بیند. از محل، رفتهاند و توی این سالها به دختر دوم خانم همسایه فکر میکند که آیا در عالم بچگی توی کیفش ماتیک قرمز پنهان کرده است؟ نکند مادر، مچ این بچه را هم باز کرده باشد؟ یعنی الان شوهر کرده است؟
عالم بچگی دختر بچهها و عشق بی اندازه آنها به لوازم آرایش مادر؛ چیزی است که خبرنگار ایرنا نیز مثل میلیونها میلیون دختر بچه آن را در کودکی تجربه کرده است؛ آنگاه که ماتیک قرمز و صورتی مادر را بارها برداشت و ناشیانه بر لبهایش کشید و بعد هم روی دیوار با همان ماتیک، اثر هنری خلق کرد و مادر بود که پشت بند خلق این آثار روی دیوار با یک سطل آب و ابر و اسکاچ به سراغ پاک کردن آثار پیکاسویی دختر میآمد.
ماتیک قرمز، یک بچگی از سر غریزه و بعد تغییر سرنوشت یک کودک و تبدیل آن به نو عروسی کوچک؛ مثل خیلی از مادر بزرگها، هنگامی که عروس شده بودند و شب عروسی شان آنقدر کوچک بودند که هزاران بار تعریف کردهاند، وقتی روی صندلی نشسته بودند، پایشان به زمین هم نمیرسید.
آه از این بچگی و اینکه شاید تنها گناهت دختر بودن است وقتی به جای عروسک بازی، رخت سپید عروسی می پوشی.
هنوز در لایههای پیدا و پنهان جامعه گام برداشته به سوی دنیای مدرن، دخترکان را به اجبار شوهر میدهند. آمار رسمی که نشان میدهد در سال ۹۴، ۳۷ هزار و ۱۳۷ دخترک ۱۰ تا ۱۴ سال به خانه بخت رفتند. این دخترکان با چه کسانی ازدواج کردهاند؟ آیا همسران آنها هم کودک هستند یا مردان بالغی به شمار می آیند که میان ماه دختر تا ماه گردون تفاوتها از زمین تا آسمان است؟ دخترکان آیا برای این تغییر بزرگ زندگی، اختیاری داشته یا به اجبار به خانه شوهر رفتهاند؟
آیا اگر کودکی شرایط ازدواج را داشت میتواند ازدواج کند؟ سینا کلهر، رییس دفتر فرهنگی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در نشستی وقتی خبرنگار ایرنا از او سوال میکند «آقای دکتر! اگر خودتان یک دختر ۱۳ ساله داشته باشید، او را شوهر میدهید؟» اینگونه جواب میدهد: «اگر شرایطش را داشته باشد، حتماً این کار را انجام میدهم. یادتان باشد، ایده من داشتن شرایط است.»
پرواز دخترکان با ازدواج زود هنگام
- چرا دخترت را این قدر زود شوهر دادی؟ فکر نمیکنی هنوز بچه است؟!
- نه!
- خب، چه شد که شوهرش دادی؟!
- یک روز در کیف بچه ام یک «ماتیک قرمز» پیدا کردم، آنوقت بود که تصمیم گرفتم شوهرش بدهم.
- ماتیک قرمز چه ربطی به شوهر دادن بچه ات دارد؟
- با خودم فکر کردم دختری که توی کیفش، ماتیک قرمز پیدا شود دیگر «دختر بشو» نیست و باید شوهر کند و گرنه دردسر درست میشود؟
- الان هم که یک دختر دیگر دارید و میخواهد به دبیرستان برود اگر توی کیفش ماتیک قرمز پیدا کردید، این بچه را هم شوهر میدهید؟
- غلط کرده ماتیک توی کیفش بگذارد معلوم است که شوهرش میدهم.
- حالا این بچه را به چه کسی شوهر دادی؟ دامادت چند ساله است؟
- الان ۱۸ ساله است اما وقتی داماد من شد، ۱۶ ساله بود.
این گفت و گوها حاصل تخیل خبرنگار نیست. اتفاقاً این مادر جوان و به اصطلاح «داماد دار» یک شخصیت واقعی است و زمانی همسایه خبرنگار ایرنا بوده است و بنابر این واقعیت دارد. چهار سالی میشود که نگارنده این سطور همسایه را دیگر نمی بیند. از محل، رفتهاند و توی این سالها به دختر دوم خانم همسایه فکر میکند که آیا در عالم بچگی توی کیفش ماتیک قرمز پنهان کرده است؟ نکند مادر، مچ این بچه را هم باز کرده باشد؟ یعنی الان شوهر کرده است؟
عالم بچگی دختر بچهها و عشق بی اندازه آنها به لوازم آرایش مادر؛ چیزی است که خبرنگار ایرنا نیز مثل میلیونها میلیون دختر بچه آن را در کودکی تجربه کرده است؛ آنگاه که ماتیک قرمز و صورتی مادر را بارها برداشت و ناشیانه بر لبهایش کشید و بعد هم روی دیوار با همان ماتیک، اثر هنری خلق کرد و مادر بود که پشت بند خلق این آثار روی دیوار با یک سطل آب و ابر و اسکاچ به سراغ پاک کردن آثار پیکاسویی دختر میآمد.
ماتیک قرمز، یک بچگی از سر غریزه و بعد تغییر سرنوشت یک کودک و تبدیل آن به نو عروسی کوچک؛ مثل خیلی از مادر بزرگها، هنگامی که عروس شده بودند و شب عروسی شان آنقدر کوچک بودند که هزاران بار تعریف کردهاند، وقتی روی صندلی نشسته بودند، پایشان به زمین هم نمیرسید.
آه از این بچگی و اینکه شاید تنها گناهت دختر بودن است وقتی به جای عروسک بازی، رخت سپید عروسی می پوشی.
هنوز در لایههای پیدا و پنهان جامعه گام برداشته به سوی دنیای مدرن، دخترکان را به اجبار شوهر میدهند. آمار رسمی که نشان میدهد در سال ۹۴، ۳۷ هزار و ۱۳۷ دخترک ۱۰ تا ۱۴ سال به خانه بخت رفتند. این دخترکان با چه کسانی ازدواج کردهاند؟ آیا همسران آنها هم کودک هستند یا مردان بالغی به شمار می آیند که میان ماه دختر تا ماه گردون تفاوتها از زمین تا آسمان است؟ دخترکان آیا برای این تغییر بزرگ زندگی، اختیاری داشته یا به اجبار به خانه شوهر رفتهاند؟
آیا اگر کودکی شرایط ازدواج را داشت میتواند ازدواج کند؟ سینا کلهر، رییس دفتر فرهنگی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی در نشستی وقتی خبرنگار ایرنا از او سوال میکند «آقای دکتر! اگر خودتان یک دختر ۱۳ ساله داشته باشید، او را شوهر میدهید؟» اینگونه جواب میدهد: «اگر شرایطش را داشته باشد، حتماً این کار را انجام میدهم. یادتان باشد، ایده من داشتن شرایط است.»
**شرایط ازدواج کودک!
سهیلا صادقی، جامعه شناس حوزه زن و خانواده و عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از کلهر این سوال را می پرسد که «شما روی شرایط بحث میکنید این شرایط را چه کسی احراز میکند؟ یک قاضی ۶۰ ساله یا ولی قهری دختر برای یک عمر زندگی دخترک ۱۰ ساله تصمیم میگیرد؟ (احراز شرایط) جای تامل دارد.»
علی کاظمی، حقوقدان و مشاور معاون حقوقی قوه قضاییه هم به این «شرایط» برای ازدواج کودکان، کمی تامل و بحث دارد. کاظمی هر چند ازدواج را در کنار اینکه امری مقدس و شرعی میداند اما معتقد است در تحلیل ازدواج کودکان نه باید عقل را تعطیل کنیم و نه به آن مثل خرید دو کیلو پرتقال بنگریم. آیا دختر ۱۲ سالهای در نسیم شهر تهران که به دادسرا مراجعه کرده است و میخواهد از شوهر ۱۴ سالهاش طلاق بگیرد شامل این شرایط میشود؟
او به چالشهای قانونی ازدواج کودکان اشاره میکند و به عنوان مثال اظهار میدارد که در زمان حاضر یک کودک زیر ۱۴ سال میتواند ازدواج کند اما وقتی که میخواهد یک حساب بانکی باز کند باید بالای ۱۸ سال سن داشته باشد!
بحث ازدواج زود هنگام کودکان و تعیین سن قانونی برای ازدواج دختران و پسران مدت هاست که در محافل کارشناسی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در زمان حاضر سن قانونی ازدواج برای دختر، ۱۳ سال و برای پسر، ۱۵ سال است؛ این در حالی است که اخیراً فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی در نشستی این موضوع را بررسی کرده و روی دو سن ۱۵ و ۱۸ سال برای دختران به توافقهای نسبی رسیدهاند؛ اما همچنان هنوز مشخص نیست که مجلس چه تصمیمی برای سن ازدواج دختران و پسران تعیین میکند.
آیا مجلس سن ازدواج به ویژه ازدواج دختران را افزایش میدهد؟
البته عدهای از مسئولان وقتی به بحث ازدواجهای زودهنگام دختران ایران می رسند معتقدند که مسایل بسیار مهمتر از ازدواج این دخترکان وجود دارد و اینکه چند میلیون دختر و پسر جوان داریم که هنوز نتوانستهاند ازدواج کنند و شماری به سن تجرد قطعی رسیدهاند، پس اول باید مشکل ازدواج آنان را حل کنیم مگر چقدر دختر کمتر از ۱۵ سال در کشور وجود دارد که در مقایسه با دختران و پسران در سن ازدواج، ازدواج کردهاند؟
این افراد به ۱۱ میلیون و ۲۴۰ هزار دختر و پسر به سن ازدواج رسیده در کشور اشاره میکنند که باید به نوعی مشکل ازدواج آنان را حل کرد و بعد به ازدواج کودکان پرداخت.
در عین حال شماری دیگر متقابلاً نظر دیگری دارند. اینان معتقدند: اینکه ۱۱ میلیون و ۲۴۰ هزار دختر و پسر مجرد در کشور بسر میبرند حرفی باقی نمیماند اما ۳۷ هزار و ۱۳۷ دخترک به خانه بخت رفته آنهم با سن ۱۰ تا ۱۴ سال را هم نمیتوان نادیده گرفت؛ چرا که سرنوشت آنان هم مهم است.
کم یا زیاد ازدواج زود هنگام کودکان را کاری نیست اما به نظر میرسد که بد نیست به دخترکان بیوه کشورمان هم اشاره کنیم. در این خصوص شهر بانو امانی عضو شورای شهر تهران اخیراً اعلام کرد: ۱۵ هزار دختر بیوه زیر ۱۵ سال در کشور بسر میبرند که این آمار نگران کننده است.
وی افزود: ازدواج در سنین کمتر از ۱۸ سال از نظر دینی اشکال ندارد و این ازدواجها، ثبت قانونی هم میشود اما به هرحال وقتی ازدواج در سن کودکی انجام میشود، کودک به بلوغ روانی و اجتماعی کافی نرسیده و از عهده مهارتهای زندگی مشترک برنمی آید.
حرف و حدیث در خصوص ازدواج کودکان کم که نیست زیاد هم هست اینکه باید خیلی چیزها تغییر کند و اصلاح شود مثلاً قانون بازبینی شود.
مطلبی که کاظمی، حقوق دادن، بدان تاکید دارد که اگر بازبینی در این قانون نشود یک بچه دو ماهه را هم میتوان عروس یا داماد کرد.
آیا مجلس شورای اسلامی میتواند برای این قوانین، نوعی بازبینی در نظر بگیرد؟ مسئولان چه تدابیری میاندیشند؟ آیا اصلاً این موضوع، یک «مساله» است یا نه، باید اول سرنوشت ازدواج ۱۱ میلیون جوان مجرد را معلوم کرد؟
آیا در کنار تعیین سرنوشت ازدواج این شمار جوان نمیتوان به ازدواج کودکان پرداخت؟
حداقل بیایید یک بار هم که شده تکلیف سن ازدواج کودکان را در کشور معین کنیم و همگان بر آن توافق داشته باشند بعد هم به تبع آن باقی اقدامات را انجام داد.
سهیلا صادقی، جامعه شناس حوزه زن و خانواده و عضو هیات علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران از کلهر این سوال را می پرسد که «شما روی شرایط بحث میکنید این شرایط را چه کسی احراز میکند؟ یک قاضی ۶۰ ساله یا ولی قهری دختر برای یک عمر زندگی دخترک ۱۰ ساله تصمیم میگیرد؟ (احراز شرایط) جای تامل دارد.»
علی کاظمی، حقوقدان و مشاور معاون حقوقی قوه قضاییه هم به این «شرایط» برای ازدواج کودکان، کمی تامل و بحث دارد. کاظمی هر چند ازدواج را در کنار اینکه امری مقدس و شرعی میداند اما معتقد است در تحلیل ازدواج کودکان نه باید عقل را تعطیل کنیم و نه به آن مثل خرید دو کیلو پرتقال بنگریم. آیا دختر ۱۲ سالهای در نسیم شهر تهران که به دادسرا مراجعه کرده است و میخواهد از شوهر ۱۴ سالهاش طلاق بگیرد شامل این شرایط میشود؟
او به چالشهای قانونی ازدواج کودکان اشاره میکند و به عنوان مثال اظهار میدارد که در زمان حاضر یک کودک زیر ۱۴ سال میتواند ازدواج کند اما وقتی که میخواهد یک حساب بانکی باز کند باید بالای ۱۸ سال سن داشته باشد!
بحث ازدواج زود هنگام کودکان و تعیین سن قانونی برای ازدواج دختران و پسران مدت هاست که در محافل کارشناسی مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. در زمان حاضر سن قانونی ازدواج برای دختر، ۱۳ سال و برای پسر، ۱۵ سال است؛ این در حالی است که اخیراً فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی در نشستی این موضوع را بررسی کرده و روی دو سن ۱۵ و ۱۸ سال برای دختران به توافقهای نسبی رسیدهاند؛ اما همچنان هنوز مشخص نیست که مجلس چه تصمیمی برای سن ازدواج دختران و پسران تعیین میکند.
آیا مجلس سن ازدواج به ویژه ازدواج دختران را افزایش میدهد؟
البته عدهای از مسئولان وقتی به بحث ازدواجهای زودهنگام دختران ایران می رسند معتقدند که مسایل بسیار مهمتر از ازدواج این دخترکان وجود دارد و اینکه چند میلیون دختر و پسر جوان داریم که هنوز نتوانستهاند ازدواج کنند و شماری به سن تجرد قطعی رسیدهاند، پس اول باید مشکل ازدواج آنان را حل کنیم مگر چقدر دختر کمتر از ۱۵ سال در کشور وجود دارد که در مقایسه با دختران و پسران در سن ازدواج، ازدواج کردهاند؟
این افراد به ۱۱ میلیون و ۲۴۰ هزار دختر و پسر به سن ازدواج رسیده در کشور اشاره میکنند که باید به نوعی مشکل ازدواج آنان را حل کرد و بعد به ازدواج کودکان پرداخت.
در عین حال شماری دیگر متقابلاً نظر دیگری دارند. اینان معتقدند: اینکه ۱۱ میلیون و ۲۴۰ هزار دختر و پسر مجرد در کشور بسر میبرند حرفی باقی نمیماند اما ۳۷ هزار و ۱۳۷ دخترک به خانه بخت رفته آنهم با سن ۱۰ تا ۱۴ سال را هم نمیتوان نادیده گرفت؛ چرا که سرنوشت آنان هم مهم است.
کم یا زیاد ازدواج زود هنگام کودکان را کاری نیست اما به نظر میرسد که بد نیست به دخترکان بیوه کشورمان هم اشاره کنیم. در این خصوص شهر بانو امانی عضو شورای شهر تهران اخیراً اعلام کرد: ۱۵ هزار دختر بیوه زیر ۱۵ سال در کشور بسر میبرند که این آمار نگران کننده است.
وی افزود: ازدواج در سنین کمتر از ۱۸ سال از نظر دینی اشکال ندارد و این ازدواجها، ثبت قانونی هم میشود اما به هرحال وقتی ازدواج در سن کودکی انجام میشود، کودک به بلوغ روانی و اجتماعی کافی نرسیده و از عهده مهارتهای زندگی مشترک برنمی آید.
حرف و حدیث در خصوص ازدواج کودکان کم که نیست زیاد هم هست اینکه باید خیلی چیزها تغییر کند و اصلاح شود مثلاً قانون بازبینی شود.
مطلبی که کاظمی، حقوق دادن، بدان تاکید دارد که اگر بازبینی در این قانون نشود یک بچه دو ماهه را هم میتوان عروس یا داماد کرد.
آیا مجلس شورای اسلامی میتواند برای این قوانین، نوعی بازبینی در نظر بگیرد؟ مسئولان چه تدابیری میاندیشند؟ آیا اصلاً این موضوع، یک «مساله» است یا نه، باید اول سرنوشت ازدواج ۱۱ میلیون جوان مجرد را معلوم کرد؟
آیا در کنار تعیین سرنوشت ازدواج این شمار جوان نمیتوان به ازدواج کودکان پرداخت؟
حداقل بیایید یک بار هم که شده تکلیف سن ازدواج کودکان را در کشور معین کنیم و همگان بر آن توافق داشته باشند بعد هم به تبع آن باقی اقدامات را انجام داد.