فیلمهایی از سریک آپریموف، بولات کلیمبتوف و نورلان شریپوف سه سینماگر پرافتخار قزاقستان در بخشهای رقابت بینالملل و جلوهگاه شرق سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درمیآیند.
فیلمهایی از سریک آپریموف، بولات کلیمبتوف و نورلان شریپوف سه سینماگر پرافتخار قزاقستان در بخشهای رقابت بینالملل و جلوهگاه شرق سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درمیآیند.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا، در راستای اهداف جشنواره جهانی فیلم فجر برای معرفی سینمای منطقه به دیگر کشورهای جهان امسال سه فیلم از کشور قزاقستان در بخشهای بینالملل و جلوهگاه شرق به نمایش در میآیند.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایسنا، در راستای اهداف جشنواره جهانی فیلم فجر برای معرفی سینمای منطقه به دیگر کشورهای جهان امسال سه فیلم از کشور قزاقستان در بخشهای بینالملل و جلوهگاه شرق به نمایش در میآیند.
فیلم «پیامی به پدر» ساخته سریک آپریموف کارگردان قزاق در بخش بینالملل و فیلمهای «تاراج» ساخته بولات کلیمبتوف و «همنشینها» ساخته نورلان شریپوف در بخش «جلوه گاه شرق» سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارند.
«پیامی به پدر» علاوه بر بخش بین اللمل جشنواره جهانی فیلم فجر ایران در بخش اصلی جشنواره مسکو که به شکل همزمان با جشنواره جهانی فیلم فجر برگزار میشود، رقابت میکند.
«پیامی به پدر» محصول ۲۰۱۷ قزاقستان درام ۱۰۳ دقیقهای جدید سریک اپریموف است که فعالیتهای فیلمسازیاش در مقام کارگردان را از سال ۱۹۸۶ با فیلم کوتاه «دو نفری موتورسواری میکردند» آغاز کرد و چهار سال بعد با اولین فیلم بلندش «آخرین ایستگاه» در جشنواره بینالمللی فیلم فجر حاضر شد و در نهایت سیمرغ بلورین بهترین فیلم را در بخش رقابت بینالملل برنده شد.
«پیامی به پدر» یکی از جدیدترین فیلمهای سینمای قزاقستان است که کارگردان آن سریک اپریموف یکی از پیشگامان و شناختهشدهترین سینماگران موج نوی آن کشور به حساب میآید که به روایتی از اوایل دهه ۱۹۹۰ به راه افتاد.
او تا امروز با فیلمهایش به جشنوارههای بینالمللی معتبری راه پیدا کرده و دست پر از آنها به خانه بازگشته است از جمله لوکارنو، سه قاره نانت، توکیو، تورینو، سانتا باربارا و...
سریک اپریموف در سال ۲۰۰۳ با «شکارچی» دوباره به مضمون آشنای آثارش یعنی زندگی روستایی برگشت و بهواسطه تصویر زیبا و منسجمی که از مردمان کشورش عرضه کرد، به بخش دوربین طلایی جشنواره فیلم کن راه یافت.
«پیامی به پدر» قصه پسری ششساله است که در دهکدهای معدنی زندگی میکند که زمانی حسابی پررونق و آباد بود اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، معدن بسته شد و پدر و مادرش بیکار شدند. پدر از راه فروش خشتهای خانههای متروک کسب معاش میکند. پسر هم در دنیای خیالی خودش زندگی میکند و دچار اختلال کمتوجهی / بیشفعالی است. در این میان، مادر از او نفرت دارد چون انگار متهم اصلی زندگی غیرشاد و تنگدستانه اوست. تلاشهای مهرآمیز پدر برای پشتیبانی از پسرک راه به جایی نمیبرد. این پسرک، برادر بزرگتری هم دارد که باهوش و زیباست و امید خانواده به شمار میرود اما برادر بزرگتر به شکلی تراژیک در آستانه مرگ قرار میگیرد و همین شرایط باعث میشود که مادر آنها را رها کند و خانوادهشان فروبپاشد.
فیلم «تاراج» که محصول سال ۲۰۱۸ قزاقستان است دیگر فیلم حاضر از سینمای قزاقستان در جشنواره جهانی فیلم فجر است. این فیلم نمایش افتتاحیه خود را در ایران و جشنواره جهانی فیلم فجر خواهد داشت.
«تاراج» زندگی دو پسر را نشان میدهد که در شرایط متفاوتی برای بقا تلاش میکنند. تاگای در جامعهای زندگی میکند که مردمانش از قدرت دیکتاتوری حاکم بر آن به ستوه آمدهاند. کریم هم در میان گرگها و در جنگلهای کوهستانی زندگی میکند. از این دو، یکی راه انتقام را در پیش گرفته است و دیگری راه عشق و بخشش.
درام تاریخی جدید بولات کلیمبتوف بر اساس وقایعی حقیقی شکل گرفته است که در قزاقستان قرن بیستم روی دادهاند. شخصیتهای اصلی فیلم تجربهای تاریخی را پشت سر میگذارند، آن هم در روزگاری که جامعه رویهمرفته میکوشد تاریخ را پاک کند و آیندهای شاد بسازد اما در آسیای مرکزی، انگار جنگ و قحطی همه آدمها را تغییر داده است و بازگشت به شرایط سابق و طبیعی غیرممکن به نظر میرسد.
بولات کلیمبتوف در کشورش بیشتر به عنوان بازیگر شناخته میشود و از اولین سالهای دهه ۱۹۷۰ سابقه بازیگری دارد. البته او در سالهای ۱۹۹۰ و ۱۹۹۳ دو فیلم اولش را با نامهای Aynalayyn و «آخرین روزهای سرد» ساخت که دومی در جشنواره بینالمللی سینمای جوان تورینو برنده «جایزه ویژه هیأت داوران» و «فیپرشی» شد.
کلیمبتوف که خودش در هر دو زمینه بازیگری و کارگردانی تحصیل کرده تا امروز در بیش از پنجاه فیلم بازی کرده و استاد کارگاههای بازیگری و کارگردانی در آکادمی هنر شماره یک شهر آلماتی است که بر اساس نام تمیربِک ژورگنوف نامگذاری شده است. با این وجود، او در زمینه کارگردانی بسیار کمکار بوده است و «تاراج» چهارمین فیلم بلند کارنامهاش به حساب میآید. وی پیش از این در سال ۲۰۰۳ فیلمی با نام «سردار» را هم کارگردانی کرده است.
فیلم کوتاه «همنشینها» نیز در بخش جلوه گاه شرق به نمایش در میآید.
«همنشینها» محصول ۲۰۱۷ قزاقستان است که داستان آن درباره بزرگ یک خانواده است که از شیوه زندگی فرزندانش راضی نیست و همسرش را مسبب این وضعیت میداند و او را شماتت میکند، اما قرار است اتفاقی روی بدهد که هم دوباره پیوند اعضای این خانواده را قوت میبخشد و هم پدر به خانوادهاش افتخار خواهد کرد.
این فیلم اولین تجربه نورلان شریپوف در زمینه فیلمسازی است که امسال در بخش جلوگاه شرق سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درمیآید. او که متولد پانزده فوریه ۱۹۶۸ است، تدوین و تهیه این فیلم پانزده دقیقهای را هم بر عهده داشته است.
رقابت نماینده ایرلند در اسکار ۲۰۱۸ در جشنواره جهانی فیلم فجر
درام زندگینامهای «ترانه گرانیت» به کارگردانی پت کالینز که سال گذشته به عنوان نماینده ایرلند به اسکار ۲۰۱۸ معرفی شده بود در بخش مسابقه بینالملل جشنواره جهانی فیلم فجر رقابت میکند.
فیلم «ترانه گرانیت» محصول ۲۰۱۷ ایرلند، کانادا از جمله آثار حاضر در بخش مسابقه بینالملل سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر است.
درام زندگینامهای «ترانه گرانیت» به کارگردانی پت کالینز سال گذشته به عنوان نماینده رسمی سینمای ایرلند به بخش اسکار بهترین فیلم خارجیزبان معرفی شد.
کارگردان اثر؛ که زندگی جو هینی یکی از بزرگترین خوانندههای «سبک قدیمی» قرن بیستم را روایت میکند، زمانی که فیلمش به اسکار معرفی شد در سخنانی گفت: «جو هینی هنوز یکی از خوانندههای بیهمتای دوران و سبک خودش است. فکر میکنم او از انتخاب چنین فیلمی به عنوان نماینده سینمای ایرلند در رقابت بینالمللی چون اسکار خیلی خوشحال میشد.»
این فیلم که اولین نمایش جهانیاش را در جشنواره SXSW پشت سر گذاشت، در ساختارش از تصاویر مستند هینی هم بهره برده است.
«ترانه گرانیت» دومین فیلم بلند داستانی پت کالینز پس از درام «سکوت» (۲۰۱۲) است که به جشنواره فیلم دوبلین همان سال و جوایز فیلم و تلویزیون ایرلند ۲۰۱۳ راه پیدا کرد و موفقیتهایی را هم به دست آورد.
کالینز که فعالیتهای سینماییاش را از ۲۰۰۲ با مستندسازی آغاز کرد با فیلم جدیدش در سال ۲۰۱۷ به جشنوارههای فیلم گالوِی (که جایزه بهترین فیلمبرداری را در آن برنده شد) و هامبورگ رفت.
استیون دالتن منتقد «هالیوود ریپورتر» درباره درام یک میلیون و سیصد هزار یورویی «ترانه گرانیت» چنین نوشته است: «اگر آن دری تارکوفسکی در مناطق روستایی ایرلند بزرگ شده بود، احتمالاً درام زندگینامهای زیبایی مانند این فیلم میساخت.»
داستان فیلم از این قرارست: جو هینی را خیلیها یکی از بزرگترین خوانندههای «سبک قدیمی» (یا در اصل sean nós) قرن بیستم میدادند؛ هنرمندی که در مناطق ساحلی و دورافتاده کانِمارا در استان گالوِی بزرگ شد و به خاطر استعدادش در هنر موسیقی بورسیه شد و در دوبلین تحصیل کرد. با این وجود، او به خاطر کمرویی تا دهه سوم زندگیاش اجرای عمومی نداشت. هینی در بزرگسالی زندگی پرفرازونشیبی داشت و برای دورههای بلندمدتی در لندن و گلاسکو، کارگری کرد و در طول این زمان بود که همسر و خانوادهاش را هم رها کرد اما پس از اینکه برای اجرا در جشنواره نیوپورت فوک سال ۱۹۶۵ در رود آیلند دعوت شد در آمریکا مستقرو پس از دربانی در نیویورک سیتی به عنوان معلم دانشکدهای در ایالت کِنِتیکِت مشغول به کار شد.
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۹ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ (۳۰ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷) به دبیری سیدرضا میرکریمی در تهران برگزار میشود.