عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران، محیط نامساعد کسب و کار، روان نبودن روابط بانکی، معرفی نشدن ظرفیت ها و همچنین ضعف و ابهام در قوانین و مقررات را چهار مانع اصلی جذب سرمایه گذاری خارجی بیان کرد.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایرنا، عضو هیأت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران، محیط نامساعد کسب و کار، روان نبودن روابط بانکی، معرفی نشدن ظرفیتها و همچنین ضعف و ابهام در قوانین و مقررات را چهار مانع اصلی جذب سرمایه گذاری خارجی بیان کرد.
«عباس آرگون» ، اضافه کرد: محیط کسب و کار نامساعد منجر به افزایش هزینههای عملکردی بنگاههای اقتصادی و از بین رفتن انگیزه برای حضور سرمایه گذاران خارجی میشود.
به گزارش ایرنا، منظور از فضای کسب و کار، عوامل مؤثر بر عملکرد واحدهای اقتصادی مانند کیفیت دستگاههای حاکمیت، ثبات قوانین ومقررات، کیفیت زیرساخت هاست که تغییر دادن آنها فراتر از اختیارات و قدرت مدیران بنگاههای اقتصادی است.
به گفته آرگون، مانع دیگر جذب سرمایه گذاری خارجی، روان نبودن روابط بانکی است.
وی در این ارتباط افزود: فشارهای سیاسی سالهای گذشته، منجر به نوعی عقب ماندگی در نظام بانکی شده و باعث شده است که نظام بانکی ما با استانداردهای بین المللی فاصله بگیرد.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران اضافه کرد: هم اکنون بانکهای درجه یک که سرمایه گذاران را حمایت میکنند، با بانکهای ایرانی ارتباط ندارند و به همین دلیل، سرمایه گذاران خارجی نمیتوانند در ایران از روابط بانکی رایج خود برخوردار شوند.
آرگون در مورد سومین مانع بزرگ جذب سرمایه گذاری خارجی در ایران گفت: ما اطلاعاتی جامع و مدون از ظرفیتهای جذب سرمایه گذاری خود به دنیا معرفی نکردهایم و به طبع، آنها نیز از بخشهای مزیت دار اقتصادی کشور ما اطلاعاتی ندارند.
وی افزود: ما باید اولویتهای جذب سرمایه گذاری را مشخص کنیم و این اولویتها را در دیپلماسیهای اقتصادی خود به سرمایه گذاران خارجی معرفی کنیم تا آنها برای حضور در کشور تشویق شوند.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران، وجود ابهام در قوانین و مقرراتی مانند قانون کار، مالیات و بیمه را از دیگر موانع جذب سرمایه گذاری خارجی ذکر کرد و گفت: شفاف نبودن قوانین و مقررات، ذهنیت خوبی به سرمایه گذاران نمیدهد و از آنجا که اصطلاحاً گفته میشود «سرمایه ترسو است»، در چنین شرایطی سرمایه گذار ترجیح میدهد منابع مالی خود را به چنین بازاری وارد نکند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به دولتی بودن اقتصاد ایران، سهم بخش خصوصی داخلی در اقتصاد را محدود توصیف کرد و گفت: از آنجا که بخش خصوصی سهم چندانی در اقتصاد ایران ندارد، مشارکت چندانی نیز در جذب سرمایه گذار خارجی نمیتواند داشته باشد؛ به همین سبب شاهدیم که بیشتر سرمایه گذاریهای خارجی در سالهای اخیر با مشارکت بخشهای اقتصادی دولتی و نیمه دولتی انجام شده است.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران به مزیتها و ظرفیتهای گسترده ایران برای جذب سرمایه گذاری خارجی اشاره کرد و گفت: حوزههایی نظیر نفت، گاز و پتروشیمی، معدن، گردشگری و ترانزیت از ظرفیتهای قابل توجه ورود سرمایه خارجی است که اقتصاد ایران میتواند از این ظرفیتها استفاده کند؛ البته به شرطی که فضا را برای فعالیت سرمایه گذاران فراهم کنیم.
بر اساس برنامه ششم توسعه، اقتصاد ایران برای دستیابی به رشد اقتصادی سالیانه هشت درصدی و کاهش نرخ بیکاری در کشور نیازمند استفاده از سرمایههای خارجی اعم از سرمایه گذاری مستقیم و فاینانس است.
«عباس آرگون» ، اضافه کرد: محیط کسب و کار نامساعد منجر به افزایش هزینههای عملکردی بنگاههای اقتصادی و از بین رفتن انگیزه برای حضور سرمایه گذاران خارجی میشود.
به گزارش ایرنا، منظور از فضای کسب و کار، عوامل مؤثر بر عملکرد واحدهای اقتصادی مانند کیفیت دستگاههای حاکمیت، ثبات قوانین ومقررات، کیفیت زیرساخت هاست که تغییر دادن آنها فراتر از اختیارات و قدرت مدیران بنگاههای اقتصادی است.
به گفته آرگون، مانع دیگر جذب سرمایه گذاری خارجی، روان نبودن روابط بانکی است.
وی در این ارتباط افزود: فشارهای سیاسی سالهای گذشته، منجر به نوعی عقب ماندگی در نظام بانکی شده و باعث شده است که نظام بانکی ما با استانداردهای بین المللی فاصله بگیرد.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران اضافه کرد: هم اکنون بانکهای درجه یک که سرمایه گذاران را حمایت میکنند، با بانکهای ایرانی ارتباط ندارند و به همین دلیل، سرمایه گذاران خارجی نمیتوانند در ایران از روابط بانکی رایج خود برخوردار شوند.
آرگون در مورد سومین مانع بزرگ جذب سرمایه گذاری خارجی در ایران گفت: ما اطلاعاتی جامع و مدون از ظرفیتهای جذب سرمایه گذاری خود به دنیا معرفی نکردهایم و به طبع، آنها نیز از بخشهای مزیت دار اقتصادی کشور ما اطلاعاتی ندارند.
وی افزود: ما باید اولویتهای جذب سرمایه گذاری را مشخص کنیم و این اولویتها را در دیپلماسیهای اقتصادی خود به سرمایه گذاران خارجی معرفی کنیم تا آنها برای حضور در کشور تشویق شوند.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران، وجود ابهام در قوانین و مقرراتی مانند قانون کار، مالیات و بیمه را از دیگر موانع جذب سرمایه گذاری خارجی ذکر کرد و گفت: شفاف نبودن قوانین و مقررات، ذهنیت خوبی به سرمایه گذاران نمیدهد و از آنجا که اصطلاحاً گفته میشود «سرمایه ترسو است»، در چنین شرایطی سرمایه گذار ترجیح میدهد منابع مالی خود را به چنین بازاری وارد نکند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود، با اشاره به دولتی بودن اقتصاد ایران، سهم بخش خصوصی داخلی در اقتصاد را محدود توصیف کرد و گفت: از آنجا که بخش خصوصی سهم چندانی در اقتصاد ایران ندارد، مشارکت چندانی نیز در جذب سرمایه گذار خارجی نمیتواند داشته باشد؛ به همین سبب شاهدیم که بیشتر سرمایه گذاریهای خارجی در سالهای اخیر با مشارکت بخشهای اقتصادی دولتی و نیمه دولتی انجام شده است.
عضو هیأت نمایندگان اتاق تهران به مزیتها و ظرفیتهای گسترده ایران برای جذب سرمایه گذاری خارجی اشاره کرد و گفت: حوزههایی نظیر نفت، گاز و پتروشیمی، معدن، گردشگری و ترانزیت از ظرفیتهای قابل توجه ورود سرمایه خارجی است که اقتصاد ایران میتواند از این ظرفیتها استفاده کند؛ البته به شرطی که فضا را برای فعالیت سرمایه گذاران فراهم کنیم.
بر اساس برنامه ششم توسعه، اقتصاد ایران برای دستیابی به رشد اقتصادی سالیانه هشت درصدی و کاهش نرخ بیکاری در کشور نیازمند استفاده از سرمایههای خارجی اعم از سرمایه گذاری مستقیم و فاینانس است.