صفحه اصلی / آرشیو مطالب روزنامه کسب و کار

فرهنگ ترافیک نیاز ضروری جامعه امروز

شهرکرد-زهرا جعفری قهفرخی؛ امروز ترافیک یکی از مشکلات و دغدغه های جامعه امروزیست که دقیقه ها و حتی ساعاتی از وقت ارزشمند شهروندان کلانشهر ها و شهر های بزرگ را می بلعد و حاصل آن چیزی نیست جز اعصاب خردی و هدر رفت میلیون ها لیتر انرژی .

به گزارش کسب و کار نیوز ترافیک امروزه در ایران خصوصاً در کلانشهرهای جامعه با زندگی روزمره شهروندان عجین شده است و یکی از مسائل مهم و پیچیده، مدیریت شهری است
راهنمایی و رانندگی، عدم جامعه پذیری الگوهای رفتاری ترافیکی،عدم نظارت و کنترل اجتماعی بر کردارهای ترافیکی، نبودن فرهنگ صحیح رانندگی و  فرهنگ عابرین پیاده، ضعف دستگاه های اجرایی،  مشخص نبودن مدیریت اجرایی ترافیک ( عدم متولی) و... همگی نشانگر این است که این معضل اجتماعی و شهری در جامعه ایران پیامدهای وخیمی را بوجودمی آورد. نقش خانواده در نهادینه کردن فرهنگ ترافیک از همان اوایل کودکی از طریق کارکردهای آموزشی و  فرهنگ سازی در پر کردن، فاصله بین شایستگی های موجود با شایستگی های مطلوب بسیار مؤثر است. آموزش ترافیک چنانچه از خردسالی و دوران کودکی در محیط خانواده آغاز شود، بایدهمراه با انضباط اجتماعی، رعایت حقوق دیگران، تقدم مصالح جمع بر فرد و … به کودک آموخته گردد،و اعضای خانواده( والدین) علاوه برگفتار، در رفتار و کردار خود نیز این مطلوبیت ها را به فرزندان باید یاد دهند، تا این آموخته ها تأثیرشگرفی در  کردار و رفتار اجتماعی آنان در بزرگسالی از جمله رعایت قوانین ترافیکی بگذارد. درواقع بخشی از  شکل گیری شخصیتی کودکانمان در زمینه آموزش های شهروندی، از جمله "رعایت فرهنگ ترافیک" جزء حوزه  فعالیت ها و کارکردهای امروزی خانواده در جامعه ایرانی  باید باشد، که این مسأله در تعامل با مسائل اجتماعی دیگر حوزه های مدیریت شهری می تواند رابطه داشته باشد. هرچه رفتار و اعمال ترافیکی اعضای خانواده به کودکانمان و دانش آموزانمان با هنجارهای قانونی نوشته شده( آئین نامه) منطبق و نزدیک تر باشد، رفتار مذکور بهنجارتر و یادگیری آن سریع تر خواهد بود. درآموزش فرهنگ ترافیک باید به کیفیت آموزش ترافیک برای هریک از بازیگران ترافیکی، بر اساس سن و نقشی که در ترافیک ایفاء می کنند، توجه داشته باشیم. آموزش فرهنگ ترافیک به کودکان، که گاه از سوی پلیس، مدرسه و سایر گروه های اجتماعی تدارک دیده می شود، بدون هماهنگی و اتفاق نظر با خانواده، بی تأثیر خواهد بود. آموزش های مستقیم و غیر مستقیم که ترکیبی از نقش های آموزشی، کنترلی و پشتیبانی از سوی خانواده ممکن است باشد، در اجتماعی کردن کودکان به رعایت فرهنگ ترافیک بسیار اثر گذار است.در خانواده باید شرایطی فراهم کرد که کودکانمان و دانش آموزانمان در خصوص هنجارهای ترافیکی به تعمق و تفکر بپردازند؛ و اهمیت هریک از اجزای فرهنگ مذکور را در یابند، وحتی باید در شرایطی این سنین قرار گیرند که خود کار را بر عهده گیرند.
حتما تابحال برای شماهم پیش آمده که ساعتها درترافیک مانده باشید.
بوقهای مکرر که رانندگان فکرمیکنند بااین کارمیتوانند راه راباز کنند.ناراحتی،دود،گاهی حرفهای زشت ورکیکی که پشت فرمان به همدیگر میدهند؛تمام اینها آزار دهنده است.
سالهاست که درمورد اهمیت آموزش بسیاربحث وگفتگو شده است وهمه براین باورندکه بیشترمشکلات جامعه به مسئله فرهنگ مربوط میشود.
یکی از روشهای فرهنگ سازی آموزش است.مثلا سالهاست دردرمورد توقف پشت خط عابرپیاده بحث میشود ولی افسوس که هنوز میبینیم رانندگان زیادی این مسئله را نادیده میگیرند.ازاین قبیل مشکلات زیاد است مثلا پارک کردن دوبل،پارک کردن سرپلها یاتقاطع ها،توقف مقابل پارکینگ ها،ردکردن چراغ قرمز،بین خطوط حرکت نکردن و....
تمامی این مسائل باعث میشود تصادفات وترافیک درسطح شهرها زیاد اتفاق بیفتد.
سوالی که به ذهن میرسداین است:چرا باوجوداین همه هزینه که برای آموزش می شود هنوز نتیجه خوبی بدست نیامده؟
به نظرمی آیدعلت این باشدکه مافقط به دیگران آموزش میدهیم وخودمان را از دیگران جدا میدانیم درواقع همانند"عالم بی عملیم".
قانون رابرای دیگران میخواهیم وهرجاخودرامحدودببینیم قوانین رانا دیده گرفته وزیرپامیگذاریم.
البته همه بایدتوجه داشته باشندکه برای هرتغییری هرشخص بایدازخودش شروع کند .هیچ مشکلی وجودنخواهد داشت اگر تمام ما به قوانین احترام بگذاریم.
اگرمیتوانیم اتومبیلهای شخصی راازپارکینگها خارج نکنیم وبا وسایل حمل ونقل عمومی جابجاشویم.اگرواقعا بایدباخودروی خودمان استفاده کنیم حداقل کاراینست ک به قوانین احترام بگذاریم.
خلاصه کلام برای بهترشدن وضع ترافیک شهرها چاره فقط فرهنگ سازی است.وباتمام ابزارباید پای در راه آموزش بگذاریم.
امیداست درآینده نچندان دور شاهد بهبودترافیک شهرهاباشیم.