صفحه اصلی / آرشیو مطالب روزنامه کسب و کار

«کسب‌وکار» بررسی می‌کند

ابهام در تامین منابع اشتغالزایی

اشتغالزایی به اعتقاد کارشناسان بیش از آنکه به منابع پولی چندان زیاد نیاز داشته باشد، به یک طرح و برنامه نیاز دارد. بر همین اساس اگرچه افزایش قیمت حامل‌های انرژی برای ایجاد شغل در نظر گرفته شده بود، اما این کار به تنهایی نمی‌توانست جرقه‌ساز ایجاد شغل باشد.
ثمانه نادری
به گزارش کسب و کار نیوز  با این حال با احتمال ثابت ماندن قیمت حامل‌های انرژی که البته به دنبال مخالفت مردم مطرح شده است، پیش‌بینی مسئولان برای تامین منابع مالی اشتغالزایی با مانع مواجه خواهد شد. به همین دلیل اهداف اشتغالزایی دولت با چند مساله اساسی روبه‌رو است. یک منابع مالی و اینکه شایسته است این منابع از چه بخش‌هایی تامین شود و دیگری اینکه این منابع چگونه باید مورد استفاده قرار بگیرد.
تبصره 18 لایحه بودجه سال آینده به اصلاح قیمت حامل‌های انرژی اختصاص دارد که براساس آن 17 هزار و 400 میلیارد تومان درآمد جدید از محل افزایش قیمت سوخت به اشتغال اختصاص خواهد یافت. این موضوع انتقادهایی را به دنبال داشته و اختلاف‌نظرهایی بر سر آن وجود دارد. 
تبصره 18 لایحه بودجه سال آینده به اصلاح قیمت حامل‌های انرژی اختصاص دارد که براساس آن 17 هزار و 400 میلیارد تومان درآمد جدید از محل افزایش قیمت سوخت به اشتغال اختصاص خواهد یافت. موضوعی که با انتقاد همراه شده و برخی نمایندگان مجلس از اصلاح این تبصره در مجلس سخن گفته‌اند. رئیس‌جمهوری اما در نشست با روسای کمیسیون‌های مجلس تاکید کرد که دولت همچنان به دنبال این منابع برای تولید و اشتغال است. حسن روحانی تاکید کرد که اگر مجلس بخواهد این تبصره را تغییر دهد و به افزایش قیمت حامل‌های انرژی رای ندهد، باید محلی دیگر را برای تامین بودجه اشتغال 
تعیین کند. 
محمدرضا پورابراهیمی، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس اعلام کرده است که مجلس برای جلوگیری از افزایش قیمت حامل‌های انرژی، منابع دیگری برای اشتغال در نظر می‌گیرد. 
اشتغالزایی صرفا با تزریق پول میسر نمی‌شود
محمد قلی‌یوسفی، کارشناس اقتصادی نیز در این رابطه به «کسب‌وکار» می‌گوید: افزایش قیمت حامل‌های انرژی به تنهایی نمی‌توانست عامل ایجاد شغل باشد. کما اینکه این مساله گرانی و در نتیجه فشار اقتصادی بر مردم را در پی داشت و ضمن آنکه نمی‌توانست تضمین‌کننده اشتغالزایی باشد، آثار مثبت اهداف اشتغالزایی دولت را کم‌رنگ می‌کرد. به نظر می‌رسد که دولت باید به جای آنکه دغدغه تامین مالی طرح اشتغالزایی را داشته باشد به فکر برنامه منسجمی برای این طرح‌ها باشد. البته بخش‌های متفاوتی هم برای تامین مالی طرح‌های اشتغالزایی وجود دارد که یکی از آن می‌تواند استفاده دولت از صندوق ذخیره ارزی باشد، اما همانطور که ذکر شد اینکه این منابع باید در کجا و به شکلی مورد استفاده قرار بگیرد و اینکه آیا دولت راهی برای آن پیدا کرده، مسائلی است که نیاز به بررسی دارد و اول از هر چیز باید پاسخ آن را پیدا کرد وگرنه اینگونه طرح‌ها جواب نمی‌دهد. ضمن آنکه زمینه اشتغال صرفا با تزریق پول میسر نمی‌شود، بلکه به یک استراتژی بلندمدت و چارچوب مشخص نیاز دارد. سیاست‌های گذشته برای ایجاد شغل جواب نداده است. اگر دولت حرفی می‌زند و برنامه‌ای دارد برای چشم‌اندازهای بلندمدت آن را نیز ترسیم کند.