بازار پوشاک ایران از آن دسته بازارهایی است که هر کشوری را برای ورود به آن ترغیب میکند.
شایلی قرایی
به گزارش کسب و کار نیوز، بازار پوشاک ایران از آن دسته بازارهایی است که هر کشوری را برای ورود به آن ترغیب میکند. استقبال مردم از پوشاک برند و بیتوجهی و عدم تمایل آنها به خرید تولیدات داخلی نیز مزید بر علت شده تا پوشاک خارجی بیشترین سهم را در بازار ایران داشته باشند. بخشی از بازار عمده ما بهصورت غیرقانونی دست خارجیهاست و این بازار به مرور زمان با برداشته شدن تحریمها بهشکل قانونی در اختیار آنها قرار میگیرد. بقیه تولیدکنندگان داخلی هم از رده خارج میشوند زیرا هیچ سیاستی علیه دامپینگ (صادرات یا واردات یک کالا با قیمت کمتر از هزینههای تمامشده) وجود ندارد. بسیاری از کشورها از جمله ترکیه بهشکل دامپینگ وارد ایران میشوند و ما برای این موضوع روندی نداریم. بنابراین شاهد برونرفت برخی از تولیدکنندگان داخلی میشویم.
زمانی که کشورهای دیگر متوجه این موضوع شوند، آنها هم بهشکل دامپینگ وارد بازار ایران میشوند. در کشور ما هیچ سیستم کنترلی وجود ندارد تا ببینیم چه مقدار از بازارمان را میتوانیم در اختیار کشورهای خارجی قرار دهیم، ما هنوز نگاه کلان به پوشاک نداریم. ما در سنوات گذشته از کشف پوشاک قاچاق ناراحت میشدیم زیرا کالاها به یکدهم قیمت فروخته و با قیمت واقعی دوباره وارد بازار میشدند، شخصی که این کالاها را میخرید با ۳۰۰ درصد سود، باز هم نصف قیمت واقعی کالا را نمیفروخت. منصور میرزاخانی، یکی از فعالان حوزه تولید پوشاک و لباس در غرب استان تهران با اشاره به تعریف و ضوابطی خاص برای فعالیت برندهای پوشاک در ایران، اظهار کرد: بنابر اخبار موجود، مراکز فعال تولید پوشاک در ایران موظفند طی مدت ۲ سال، معادل ۲۰ درصد میزان واردات محصولات خود را در ایران تولید کنند و از این میزان، ۵۰ درصد را صادر کنند.
وی افزود: به واقع تدبیر اتخاذشده میتواند از ضریب مصرفگرایی در کشور کم کند و به نوعی ضریبی از تولید را در این کشور بهواسطه فعالیت برندها ممکن سازد که این امر میتواند گام موثری در راستای فعالیت برندها، شرکتها و تولیدات خارجی در کشور به شمار آید.
میرزاخانی تصریح کرد: به واقع تولید مشارکتی، راهکاری است که باید با تقویت هرچه بیشتر در تمامی حوزههای تولید مد نظر قرار گیرد و این رویهای است که باید در راستای سیاستهای اقتصاد مقاومتی با جدیت تمام در دستور کار قرار گیرد. این فعال در حوزه تولید پوشاک یادآور شد: آنچنان که در گزارشهای رسانهها قید شده از ۴۰۰ برند پوشاک خارجی فعال، بیش از ۱۲۵ برند درخواست دریافت نمایندگی را به وزارت صنعت، معدن و تجارت ارائه کردهاند که به واقع باید میان این میزان، با تعداد مراکز و برندهایی که هماکنون از مجوز برخوردارند، تفاوتی جدی قائل شد و آنچنان که اخبار جراید نشان میدهد ۹۵ درصد از برندها در کشور، غیرقانونی فعالیت میکنند.
با ورود قانونی برندهای خارجی مشکلی نداریم
مجید افتخاری، عضو هیاتمدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان پوشاک
به طور کلی با ورود قانونی برندهای خارجی مشکلی نداریم، اما باید این برندها طبق قانون مصوب کشور و مجوز وزارت صنعت فعالیت کنند. براساس اعلام وزارت صنعت، معدن و تجارت فقط ۱۷ برند خارجی در کشور جواز فعالیت دارند و بقیه برندها دو سال فرصت دارند تا مدارک خود را برای دریافت جواز فعالیت ارائه کنند. برندهای متقلب، مزونهای غیرقانونی خانگی و رکود بازار از مشکلات پیشروی این صنعت به شمار میرود که همه، بیانگر نیاز این صنعت به حمایت مسئولان است. البته این اتفاق به ضعف در صنعت پوشاک کشور برمیگردد. تا زمانی که مشکلات در بخش داخلی حل نشود نمیتوان انتظار داشت تا از برندهای خارجی بخواهیم فعالیت قانونی داشته باشند. پوشاک کشور در زمینه تولید مشکلی ندارد، بلکه مشکل ما در نظام توزیع است. برندهای خارجی با در اختیار داشتن بهترین مراکز تجاری و تخفیفهای بالا بازار را در اختیار دارند؛ در حالی که طبق قانون نظام صنفی، تولیدکنندگان نمیتوانند بیش از ۲۰ درصد تخفیف داشته باشند. تولیدکنندگان داخلی توان مالی حضور در فروشگاهها و مراکز تجاری بزرگ را ندارند. بنابراین ناچارند برای رقابت از مواد اولیه با کیفیت پایین استفاده کنند. درباره قراردادهای امضاشده با تولیدکنندگان خارجی برای تولید در ایران در این قراردادها مشخص شده است این شرکتها باید ۲۰ درصد واردات خود را به تولید داخل برسانند و۵۰ درصد آن را صادر کنند. این روش خوبی نیست زیرا واردکنندگان خارجی مواد اولیه، دستگاهها و حتی طرحهای خود را وارد میکنند. قوانین حاکم بر این صنعت، مربوط به سالها پیش است و به بازنگری نیاز دارد؛ ازاینرو مقرر شده است صنعت پوشاک قوانین مسالهدار و چالشبرانگیز را به مجلس معرفی کند تا اقدامهای موثر در این زمینه انجام شود.
ضرورت تشدید برخوردها با قاچاقچیان البسه خارجی
اسماعیل حاجیزاده، تولیدکننده پیراهن مردانه
متاسفانه شرایطی در بازار حاکم شده که گویی تمامی لباسهای ایرانی، بیکیفیتاند و این تلقی اشتباه و ویرانکنندهای است که عرصه را برای فعالیت تولیدکنندگان داخلی تنگ و محدود میسازد. هماکنون بسیاری از تولیدات داخلی و ایرانی، با مارکهای خارجی به فروش میرسند که اتفاقا از حیث کیفیت محصول از مرغوبیت خاص و ویژهای برخوردارند و تولیدکنندگان ناچاراند برای فروش محصولات خویش، البسه ایرانی را با مارکها و اتیکتهای خارجی، ترکیهای و... به فروش برسانند.
به اعتقاد بنده، رسانهها، دستگاهها و نهادهای فرهنگی باید در راستای فرهنگسازی و آگاهسازی مردم تلاش هرچه بیشتری را مد نظر قرار دهند زیرا رویه و روال موجود شایسته کشوری همچون ایران نیست. پوشاک قاچاق نیز مزید بر علت شده تا بسیاری از تولیدکنندگان داخلی متضرر شوند و این پدیده در کنار رکود حاکم بر بازار، به تعطیلی بسیاری از تولیدکنندگان فعال در سنوات گذشته منجر شده است.
امید آن میرود دستگاههای ذیربط و مسئول، با تلاش هرچه بیشتر، عزم خود را در راستای حمایت از تولیدکنندگان پوشاک داخلی و تشدید برخوردها با قاچاقچیان البسه خارجی جزم کنند که یقینا در این ارتباط هر آنچه تولید داخلی حمایت شود، شاهد اشتغالزایی هرچه بیشتر در سایه یکی از سودآورترین صنایع تولیدی خواهیم بود.