سرمقاله
در سالهای اخیر با عملکرد نامناسب نظام بانکی و پرداخت سودهای کلان بدون مالیات بر سود سپردهها از یک سو و رکود و بیکاری گسترده شاهد افزایش خط فقر و نیز ضریب جینی به 0.404 و تشدید نابرابری دهکهای بالا و پایین درآمدی به بیش از ۱۵ برابر بودیم. بنابراین جهتگیری بودجه سال ۹۷ و سالهای بعد باید به سمت فقرزدایی و کاهش شکاف طبقاتی باشد ،در حالی که بودجه سال ۹۷ پاسخگوی این وضعیت نیست.
همچنان گران اداره شدن دولت در اجزای بودجه دیده میشود. چندان اثری از کاهش شکاف روزافزون درآمدی مشاهده نمیشود. با اینکه جهتگیری به سمت حذف ۳۰ میلیون نفر از دریافت یارانه نقدی است، ولی روند افزایش جدی حمایتهای رفاهی از دهکهای پایین درآمدی وجود ندارد. شکاف بین دلار دولتی و آزاد در سال آینده تداوم خواهد یافت و به تشدید فساد و رانت دامن خواهد زد. در ضمن در مورد بودجه ۹۷ باید اشاره داشت که ردپای توزیع تسهیلات و پول برای اشتغالزایی دیده میشود که سالیان گذشته تجربه ای شکستخورده است، همچنان شاهد تزریق بودجه جاری به برخی دستگاهها با ماموریتهای موازی یا زائد هستیم، فروش اوراق مالی اسلامی تداوم دارد که سیاست خطرناکی است و موجبات تشدید بدهیهای آینده را در پی خواهد داشت. در خاتمه باید اشاره کنم بودجه سال ۹۷ انتظارات اقتصاد ایران برای خروج از رکود و کاهش نابرابری و فقر را برآورده نمیکند و همچنان تناسب هزینهای بین دولت و ماموریتها وجود ندارد و انحراف جدی است و مدیریت ارزی و بودجهای با شرایط کنونی اقتصاد ایران در بودجه ۹۷ دیده نشده است.