100 روز از عمر دولت دوازدهم سپری شد. اگرچه عملکرد کلی دولت در اقداماتی چون افزایش صادرات حاصل از نفت، رشد درآمدهای مالیاتی و همچنین دستیابی به رونق غیرتورمی مثبت ارزیابی میشود...
ثمانه نادری
به گزارش کسب و کار نیوز، 100 روز از عمر دولت دوازدهم سپری شد. اگرچه عملکرد کلی دولت در اقداماتی چون افزایش صادرات حاصل از نفت، رشد درآمدهای مالیاتی و همچنین دستیابی به رونق غیرتورمی مثبت ارزیابی میشود، اما کماکان موضوعاتی مانند اشتغالزایی، افزایش سطح رفاه خانوار و کاهش نابرابریهای اقتصادی و دستمزدی مورد چالش کارشناسان است. طبق گزارشهای موجود از 120 هزار نفر متقاضی برای طرح کارورزی تنها 20 هزار نفر پذیرفته و مشغول کار شدهاند که یک ششم از بیکاران متقاضی کارورزی را شامل میشود که متناسب با آنچه پیشبینی شده بود، رقم ناچیزی است. از سوی دیگر با وجود آنکه نرخ تورم پایین آمده، اما به اعتقاد کارشناسان، این نرخ در قیمت کالاهای اساسی تغییری ایجاد نکرده است تا آثار آن را در سطح رفاه و زندگی مردم مشاهده کنیم. در کنار آن رشد اقتصادی نیز به این دلیل که به عقیده مردم و کارشناسان ناملموس بوده، اثر چشمگیری روی زندگی افراد جامعه و سطح معیشت مردم به جا نگذاشته است. بر همین اساس عملکرد دولت تا این زمان موافق با هدفگذاریها و سیاستهایی که برای تغییر و تحول اقتصادی لازم است، نبوده است. علاوه بر اقدامات فعلی دولت دوازدهم همچنین با هدفگذاری ایجاد ۸۷۱ هزار شغل برنامههای دیگری چون اجرای طرح کارانه اشتغال جوانان (کاج)، ارائه ۷۱ میلیون نفر ساعت آموزش مهارتی، همسانسازی حقوق بازنشستگان صندوق بازنشستگی کشوری به میزان ۲۲۰۰ میلیارد تومان، اختصاص ۲۰ هزار میلیارد تومان از سوی بانک مرکزی به ۸ بانک عامل، اختصاص ۱۰۰ میلیارد تومان در فاز اول به دو طرح اشتغالزای کاج و تکاپو، شناسایی ۱۴۰۴ بنگاه مشکلدار و حمایت از ۱۱۹۴ بنگاه را برای مدتهای آتی در نظر گرفته است که به اعتقاد کارشناسان، برای تحقق آن باید به دنبال راهکارهای اجرایی گشت. از سویی مشاهده آثار برخی از شاخصها چون اشتغال، رفاه و... در کوتاهمدت ممکن نیست، در حالی که دولت در این مدت روی این شاخصهای زمانبر هدفگذاری کرده است.
ساختارها در بلندمدت تغییر پیدا میکند
مرتضی عزتی، کارشناس اقتصادی نیز با اشاره به اینکه اقدامات دولت برای اینکه اثرگذار باشد نیازمند تغییر ساختارهاست و این ساختارها در بلندمدت تغییر پیدا میکند، میگوید: متغیرهای کلان اقتصادی مثل رشد اقتصادی، اشتغال، رفاه و امثال آن متغیرهایی نیستند که در کوتاهمدت بشود در آنها تغییراتی ایجاد کرد. آنها تحتتاثیر عوامل ساختاری مهمی هستند که خود متاثر از عوامل ساختاری دیگر است. همانطور که میدانید ساختارهای اقتصادی را نمیشود یک ساله و دو ساله تغییر داد و این تغییرات زمان میبرد. به فرض اینکه این ساختارها با اقدامات و فعالیتهایی از سوی دولت به هم بریزد، بازگرداندن آن به سادگی و در کوتاهمدت امکانپذیر نیست. به ویژه درباره سه متغیر تولید، اشتغال و رفاه این امکان وجود ندارد که در کوتاهمدت دچار تغییرات مثبتی شوند، اما دولت برای تغییر شرایط راهکارهایی پیشرو دارد. برای مثال لازم است در جهت ایجاد حکمرانی توسعهگرا، ایجاد فضای کسبوکار مناسب، امنیت اقتصادی، ارزش گذاری به سرمایه و احترام به بنگاه، ارزش قائل شدن برای تولیدکننده و مشابه اینها گام بردارد. برای رفتن به مسیر توسعه و رشد باید به این امور بپردازیم وگرنه رشد اقتصادی، ایجاد شغل و بالا بردن سطح رفاه مردم به این سادگی امکانپذیر نخواهد بود.