زلزلهای به بزرگای 7.3 در حالی استانهای غربی به ویژه کرمانشاه را فراگرفته است که براساس بررسیهای موجود اکثر مناطق آسیبدیده، فاقد بیمهنامههای آتشسوزی، زلزله و بیمهنامه حوادث طبیعی بودهاند.
گروه بانک، بورس و بیمه
به گزارش کسب و کار نیوز، زلزلهای به بزرگای 7.3 در حالی استانهای غربی به ویژه کرمانشاه را فراگرفته است که براساس بررسیهای موجود اکثر مناطق آسیبدیده، فاقد بیمهنامههای آتشسوزی، زلزله و بیمهنامه حوادث طبیعی بودهاند. با توجه به اینکه این حادثه بخش وسیعی از مناطق غربی و برخی از استانهای محروم را درگیر کرده است، نبود پوششهای بیمهای هزینههای مردم این مناطق و به طور کلی اقتصاد کشور را دوچندان میکند که در حال حاضر این موضوع دغدغه صنعت بیمه نیز هست.
براساس بررسیهای موجود، خبرهای رسیده حاکی از آن است که اکثر مناطقی که در ایران با حادثه زلزله تخریب شدهاند، هیچ بیمهنامه آتشسوزی، زلزله یا حوادث طبیعی نداشتند، به طوری که مدیر بیمههای آتشسوزی بیمه ایران که یکی از بزرگترین شرکتهای بیمه دولتی در کشور است، میگوید: ارزش کل بیمهنامههایی که تاکنون شناسایی شده، حدود ۳۰ میلیارد تومان است.
محمد رضایی در همین رابطه اظهار کرد: در استان کرمانشاه و در شهرهای سرپلذهاب و جوانرود، قصرشیرین، گیلانغرب، ثلاث باباجانی، روانسر، اسلامآباد غرب و اطراف سنقر در این بخشها حدود ۱۰۰۰ مورد بیمهنامه شناسایی کردیم که این تعداد رو به افزایش است.
وی درباره مجموعه تعهدات بیمه ایران مربوط به حادثه زلزله گفت: این تعهدات حدود ۳۰۰ میلیارد ریال است. تا آنجا که برآورد شده در بخش روستاها بیشترین خسارت را داشتیم، ولی با وجود اینکه تلفات حادثه دقیق اعلام نشده، تعداد آن رو به افزایش است.
مدیر بیمههای آتشسوزی بیمه ایران دیروز ادامه داد: در حال حاضر در آن مناطق مدیریت بحران را تشکیل دادیم و من نیز شخصا عازم استان کرمانشاه هستم. همچنین ما در این استان اعلام کردیم ک هر شخصی که بیمهنامه بیمه ایران را دارد، به شعبات این شرکت رجوع کند تا پرونده خسارتی برای آنها تشکیل شود.
رضایی خاطرنشان کرد: چک تمامی خسارتها پس از کارشناسی در محل پرداخت میشود. ما انتظار داشتیم تعداد بیمهنامهها در مناطق آسیبدیده زیاد باشد، اما از آنجایی که در بحث فرهنگسازی بیمه ضعیف هستیم، متوجه شدیم که بیمهنامههای کمی وجود دارد.
بیمه آتشسوزی و نوشداروی پس از مرگ سهراب
محمد عاملی، مدیر آموزش شرکت بیمه ملت
تا پیش از سال 1380 سالانه 4 هزار و 442 مورد آتشسوزی رخ میداد که از میانگین روزانه 2.12 حادثه خبر میدهد، در خود این سال میانگین وقوع حوادث به عدد 9.14 حادثه در روز رسید. در سال 1385 نیز 9 هزار و 156 حادثه یعنی متوسط حدود روزی 25 حادثه و سال 1393 به طور میانگین 55 حادثه آتشسوزی در هر روز به ثبت رسیده است.
تقریبا در هر سال در کشور ما یک حادثه به وقوع میپیوندد که با توجه به پوششهای بیمه آتشسوزی ذهن افکار عمومی را به بیمه آتشسوزی و منافع آن جلب میکند. اگر بخواهیم نمونههای معروف آن را مثال بزنیم، شاخصترین حوادث مرتبط به این قرارند:
آتشسوزی و فرو ریختن ساختمان پلاسکو، زلزله استانهای کرمان و آذربایجان، سیلهای استانهای شمالی و ایلام، آتشسوزی هتلهای مشهد و...
دو شب گذشته نیز زلزله استان کرمانشاه به وقوع پیوست و متاسفانه شاهد آن هستیم که بیش از 350 نفر کشته و 4100 نفر مصدوم شدند. اینک علاوه بر خسارتهای جانی با از دست رفتن سرمایه سالها تلاش خود نیز روبهرو خواهند شد.
اما به راستی چرا ما ایرانیان با وجود آنکه در کشوری با نرخ بالای حوادث طبیعی، به تعبیر نهادهای بینالمللی، در انجام بیمه آتشسوزی و خطارت تبعی (مرتبط) آن چنین بیرغبتی نشان میدهیم؟
برای اینکه شدت این نگرش نادرست مشخص شود، خوب است پوششها (مزایا) و قیمت یک بیمهنامه آتشسوزی منزل مسکونی را بدانیم تا شاید نگاه ما به امر بیمهگری کمی تغییر کند.
در رشته آتشسوزی واحدهای مسکونی موضوع بیمه عبارت است از ساختمان، تاسیسات و اثاث منزل که در مقابل خطرات آتشسوزی، انفجار، صاعقه به عنوان خطرات اصلی و طوفان، سیل، زلزله و آتشفشان، ترکیدگی لوله آب، ضایعات ناشی از آب باران و ذوب برف، خطر سقوط هواپیما و هلیکوپتر و قطعات منفک از آنها، سرقت اثاث و لوازم منزل و بسیاری از خطرهای دیگر تحت پوشش قرار میگیرد. میانگین حق بیمه پرداختی برای بیمه آتشسوزی یک منزل مسکونی اغلب اندکی بیشتر از یک هزارم ارزش سرمایه مورد بیمه است. شرکتهای بیمه حتی برای جذابتر شدن بازار این بیمهنامه و جلب نظر جامعه طرحهای مختلف و متنوعی را ارائه میدهند. برای نمونه، در یکی از این طرحها چنانچه ارزش ساختمان مسکونی شما 30 میلیون تومان و لوازم آن 10 میلیون تومان باشد حق بیمه سالانه برابر 48 هزار تومان خواهد شد. اگر سرمایه بیمهشده 40 میلیون تومان و ارزش اثاث منزل 12 میلیون تومان و ردیف تعهدات، همان موارد قبلی باشد، باید سالانه 67 هزار و 200 تومان حق بیمه بدهید و به عبارت دقیقتر چنانچه هریک از این دو عدد را تقسیم بر 365 روز سال کنیم، حاصل تقسیم زیر 1000 تومان و مبلغی بسیار ناچیز است، اما سرمایه یک عمر تلاش را نیز از صرف همین مبلغ محروم میکنیم.
حال مهمترین پاسخی که میتوان به سوال مهم بالا داد، موارد زیر است:
1- نبود مشارکتهای دولتی- عمومی (PPP; Private Public Participation) برای مدیریت و پوشش مالی ریسکهای فاجعهآمیز ملی و منطقهای
2- نامعلوم بودن سرانجام لایحه تاسیس صندوق بیمه حوادث طبیعی که 15امین سال مطرح شدن خود را میگذراند.
3- نگرش عمومی به دولت به عنوان متولی اصلی رفع مشکلات بزرگ و بلایای طبیعی
4- عدم آشنایی با مزایای بیمهنامه آتشسوزی و گستره پوششها و حق بیمه کم آن نسبت به این پوششها
5- نبود انگیزه برای شبکه فروش بیمه جهت معرفی این محصولات به واسطه کارمزد اندک این رشته در آییننامه شماره 83 بیمه مرکزی ج.ا.ا
6- روحیه تقدیرگرایی در برابر پیشبینی آینده و اندیشیدن تمهیدات درست برای آن
7- کم دانستن احتمال وقوع حادثه برای خود (در باورهای سنتی نیز ضربالمثلی داریم مبنی بر اینکه مرگ خوب است، اما برای همسایه)
8- ناآگاهی از قوانین مربوط به انجام بیمه آتشسوزی به صورتی که ماده 14 قانون تملک آپارتمانها تصریح میکند: مدیر یا مدیران مکلفند تمام بنا را به عنوان یک واحد در مقابل آتشسوزی بیمه کنند.
9- ناآشنایی با مکانیزم بیمهگری و اتکایی؛ بسیاری از افراد جامعه سوالی را مطرح میکنند که باید به درستی به آن پاسخ داده شود: اگر زلزله یا سیل بزرگی بیاید آیا شرکت بیمهای باقی میماند که من بیمهنامه آن را برای گرفتن خسارت معتبر بدانم؟
پاسخ سادهای دارد؛ اول، اطلاعات بیمهگذاران یک شرکت بیمه فقط در یک منطقه جغرافیایی نگهداری نمیشود و نسخه پشتیبان اطلاعات در شهرها و استانهای دیگری نیز نگهداری میشود. دوم، شرکتهای بیمه ریسکهای یکدیگر را نیز متقابلا بیمه میکنند که در اصطلاح فنی به آن بیمه اتکایی گفته میشود.
با توجه به موارد یادشده توصیه و استدعای بنده به عنوان
یک کارشناس در صنعت بیمه خرید بیمه نامه آتش سوزی برای منازل مسکونی و محل کسب و کار است. امید است این نوشته اثری مثبت بر نوع نگاه و رفتار خوانندگان محترم در امر بیمهگری داشته باشد.
به گزارش کسب و کار نیوز، زلزلهای به بزرگای 7.3 در حالی استانهای غربی به ویژه کرمانشاه را فراگرفته است که براساس بررسیهای موجود اکثر مناطق آسیبدیده، فاقد بیمهنامههای آتشسوزی، زلزله و بیمهنامه حوادث طبیعی بودهاند. با توجه به اینکه این حادثه بخش وسیعی از مناطق غربی و برخی از استانهای محروم را درگیر کرده است، نبود پوششهای بیمهای هزینههای مردم این مناطق و به طور کلی اقتصاد کشور را دوچندان میکند که در حال حاضر این موضوع دغدغه صنعت بیمه نیز هست.
براساس بررسیهای موجود، خبرهای رسیده حاکی از آن است که اکثر مناطقی که در ایران با حادثه زلزله تخریب شدهاند، هیچ بیمهنامه آتشسوزی، زلزله یا حوادث طبیعی نداشتند، به طوری که مدیر بیمههای آتشسوزی بیمه ایران که یکی از بزرگترین شرکتهای بیمه دولتی در کشور است، میگوید: ارزش کل بیمهنامههایی که تاکنون شناسایی شده، حدود ۳۰ میلیارد تومان است.
محمد رضایی در همین رابطه اظهار کرد: در استان کرمانشاه و در شهرهای سرپلذهاب و جوانرود، قصرشیرین، گیلانغرب، ثلاث باباجانی، روانسر، اسلامآباد غرب و اطراف سنقر در این بخشها حدود ۱۰۰۰ مورد بیمهنامه شناسایی کردیم که این تعداد رو به افزایش است.
وی درباره مجموعه تعهدات بیمه ایران مربوط به حادثه زلزله گفت: این تعهدات حدود ۳۰۰ میلیارد ریال است. تا آنجا که برآورد شده در بخش روستاها بیشترین خسارت را داشتیم، ولی با وجود اینکه تلفات حادثه دقیق اعلام نشده، تعداد آن رو به افزایش است.
مدیر بیمههای آتشسوزی بیمه ایران دیروز ادامه داد: در حال حاضر در آن مناطق مدیریت بحران را تشکیل دادیم و من نیز شخصا عازم استان کرمانشاه هستم. همچنین ما در این استان اعلام کردیم ک هر شخصی که بیمهنامه بیمه ایران را دارد، به شعبات این شرکت رجوع کند تا پرونده خسارتی برای آنها تشکیل شود.
رضایی خاطرنشان کرد: چک تمامی خسارتها پس از کارشناسی در محل پرداخت میشود. ما انتظار داشتیم تعداد بیمهنامهها در مناطق آسیبدیده زیاد باشد، اما از آنجایی که در بحث فرهنگسازی بیمه ضعیف هستیم، متوجه شدیم که بیمهنامههای کمی وجود دارد.
بیمه آتشسوزی و نوشداروی پس از مرگ سهراب
محمد عاملی، مدیر آموزش شرکت بیمه ملت
تا پیش از سال 1380 سالانه 4 هزار و 442 مورد آتشسوزی رخ میداد که از میانگین روزانه 2.12 حادثه خبر میدهد، در خود این سال میانگین وقوع حوادث به عدد 9.14 حادثه در روز رسید. در سال 1385 نیز 9 هزار و 156 حادثه یعنی متوسط حدود روزی 25 حادثه و سال 1393 به طور میانگین 55 حادثه آتشسوزی در هر روز به ثبت رسیده است.
تقریبا در هر سال در کشور ما یک حادثه به وقوع میپیوندد که با توجه به پوششهای بیمه آتشسوزی ذهن افکار عمومی را به بیمه آتشسوزی و منافع آن جلب میکند. اگر بخواهیم نمونههای معروف آن را مثال بزنیم، شاخصترین حوادث مرتبط به این قرارند:
آتشسوزی و فرو ریختن ساختمان پلاسکو، زلزله استانهای کرمان و آذربایجان، سیلهای استانهای شمالی و ایلام، آتشسوزی هتلهای مشهد و...
دو شب گذشته نیز زلزله استان کرمانشاه به وقوع پیوست و متاسفانه شاهد آن هستیم که بیش از 350 نفر کشته و 4100 نفر مصدوم شدند. اینک علاوه بر خسارتهای جانی با از دست رفتن سرمایه سالها تلاش خود نیز روبهرو خواهند شد.
اما به راستی چرا ما ایرانیان با وجود آنکه در کشوری با نرخ بالای حوادث طبیعی، به تعبیر نهادهای بینالمللی، در انجام بیمه آتشسوزی و خطارت تبعی (مرتبط) آن چنین بیرغبتی نشان میدهیم؟
برای اینکه شدت این نگرش نادرست مشخص شود، خوب است پوششها (مزایا) و قیمت یک بیمهنامه آتشسوزی منزل مسکونی را بدانیم تا شاید نگاه ما به امر بیمهگری کمی تغییر کند.
در رشته آتشسوزی واحدهای مسکونی موضوع بیمه عبارت است از ساختمان، تاسیسات و اثاث منزل که در مقابل خطرات آتشسوزی، انفجار، صاعقه به عنوان خطرات اصلی و طوفان، سیل، زلزله و آتشفشان، ترکیدگی لوله آب، ضایعات ناشی از آب باران و ذوب برف، خطر سقوط هواپیما و هلیکوپتر و قطعات منفک از آنها، سرقت اثاث و لوازم منزل و بسیاری از خطرهای دیگر تحت پوشش قرار میگیرد. میانگین حق بیمه پرداختی برای بیمه آتشسوزی یک منزل مسکونی اغلب اندکی بیشتر از یک هزارم ارزش سرمایه مورد بیمه است. شرکتهای بیمه حتی برای جذابتر شدن بازار این بیمهنامه و جلب نظر جامعه طرحهای مختلف و متنوعی را ارائه میدهند. برای نمونه، در یکی از این طرحها چنانچه ارزش ساختمان مسکونی شما 30 میلیون تومان و لوازم آن 10 میلیون تومان باشد حق بیمه سالانه برابر 48 هزار تومان خواهد شد. اگر سرمایه بیمهشده 40 میلیون تومان و ارزش اثاث منزل 12 میلیون تومان و ردیف تعهدات، همان موارد قبلی باشد، باید سالانه 67 هزار و 200 تومان حق بیمه بدهید و به عبارت دقیقتر چنانچه هریک از این دو عدد را تقسیم بر 365 روز سال کنیم، حاصل تقسیم زیر 1000 تومان و مبلغی بسیار ناچیز است، اما سرمایه یک عمر تلاش را نیز از صرف همین مبلغ محروم میکنیم.
حال مهمترین پاسخی که میتوان به سوال مهم بالا داد، موارد زیر است:
1- نبود مشارکتهای دولتی- عمومی (PPP; Private Public Participation) برای مدیریت و پوشش مالی ریسکهای فاجعهآمیز ملی و منطقهای
2- نامعلوم بودن سرانجام لایحه تاسیس صندوق بیمه حوادث طبیعی که 15امین سال مطرح شدن خود را میگذراند.
3- نگرش عمومی به دولت به عنوان متولی اصلی رفع مشکلات بزرگ و بلایای طبیعی
4- عدم آشنایی با مزایای بیمهنامه آتشسوزی و گستره پوششها و حق بیمه کم آن نسبت به این پوششها
5- نبود انگیزه برای شبکه فروش بیمه جهت معرفی این محصولات به واسطه کارمزد اندک این رشته در آییننامه شماره 83 بیمه مرکزی ج.ا.ا
6- روحیه تقدیرگرایی در برابر پیشبینی آینده و اندیشیدن تمهیدات درست برای آن
7- کم دانستن احتمال وقوع حادثه برای خود (در باورهای سنتی نیز ضربالمثلی داریم مبنی بر اینکه مرگ خوب است، اما برای همسایه)
8- ناآگاهی از قوانین مربوط به انجام بیمه آتشسوزی به صورتی که ماده 14 قانون تملک آپارتمانها تصریح میکند: مدیر یا مدیران مکلفند تمام بنا را به عنوان یک واحد در مقابل آتشسوزی بیمه کنند.
9- ناآشنایی با مکانیزم بیمهگری و اتکایی؛ بسیاری از افراد جامعه سوالی را مطرح میکنند که باید به درستی به آن پاسخ داده شود: اگر زلزله یا سیل بزرگی بیاید آیا شرکت بیمهای باقی میماند که من بیمهنامه آن را برای گرفتن خسارت معتبر بدانم؟
پاسخ سادهای دارد؛ اول، اطلاعات بیمهگذاران یک شرکت بیمه فقط در یک منطقه جغرافیایی نگهداری نمیشود و نسخه پشتیبان اطلاعات در شهرها و استانهای دیگری نیز نگهداری میشود. دوم، شرکتهای بیمه ریسکهای یکدیگر را نیز متقابلا بیمه میکنند که در اصطلاح فنی به آن بیمه اتکایی گفته میشود.
با توجه به موارد یادشده توصیه و استدعای بنده به عنوان
یک کارشناس در صنعت بیمه خرید بیمه نامه آتش سوزی برای منازل مسکونی و محل کسب و کار است. امید است این نوشته اثری مثبت بر نوع نگاه و رفتار خوانندگان محترم در امر بیمهگری داشته باشد.