یزدانیان گفت: با توجه به تقاضاهای محدود و غیر مستمر، سازندگان به علت نداشتن امید به تقاضاهای آتی از طرف صنایع بزرگ، هیچگونه توسعهای در جهت بزرگتر کردن کارگاههای ندارند و اکثرا تولیداتی محدود و غیررقابتی با صنایع کوچک مشابه خارجی دارند.
محمد یزدانیان، کارشناس زنجیره تأمین فولاد مبارکه اصفهان در گفتوگو، با اشاره به مشکلات صنعت فولاد گفت: یکی از مشکلات عمده صنایع مادر همچون صنعت فولاد در تأمین اقتصادی و کیفی تجهیزات و قطعات یدکی داخلی، این است که سازندهها و تأمین کنندههای قطعات و تجهیزات در داخل کشور، با توجه به درخواستهای محدود از طرف هر صنعت، امکان تجهیز از لحاظ قطعات خاص تولید و کنترل کیفیت را ندارند.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایلنا، وی افزود: با توجه به تقاضاهای محدود و غیر مستمر، سازندگان به علت نداشتن امید به تقاضاهای آتی از طرف صنایع بزرگ، هیچگونه توسعهای در جهت بزرگتر کردن کارگاههای ندارند و اکثراً تولیداتی محدود و غیررقابتی با صنایع کوچک مشابه خارجی دارند.
یزدانیان در ادامه گفت: به طور مثال در بحث گیربکس سازی شرکتهای زیادی وجود دارند ولی به دلیل نبود هماهنگی بین صنایع بزرگ فولاد، نفت، پتروشیمی و... تولیدکنندگان مجبورند به صورت جزیرهای عمل کرده و هر یک به تنهایی تعداد محدودی تولید گیربکس سنگین صنعتی داشته باشند. در نتیجه ما حتی سه برند برتر در این مورد را در کشور نداریم. در صورتی که در کشورهای همجوار همچون ترکیه که صنعت گیربکس سازی و صنایع مشابه آن دیرتر از ما راه اندازی شده، از ایران بسیار جلوتر هستند.
وی عنوان کرد: مسئولین محترم در حد معاونتهای وزارت صنعت و معدن باید یک استراژی کارآمد اتخاذ کنند. به این طریق که مایحتاج تجهیزات هر صنعت مانند فولاد، نفت و... را به صورت دسته بندی شده (ازقبیل ولوها، پمپها، گیربکسها و...) از صنایع مادر مختلف زیر مجموعه وزارت اقتباس کنند و پس از گرد آوری آمار به وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام کنند.
یزدانیان در پایان گفت: مسئولین با تجمیع نیازهای خرید قطعات یدکی و کالاهای استراتژیک صنایع بزرگ فولادی و صنایع دیگر و با بررسی نیازهای داخلی میتوانند شرایطی را فراهم کنند که تولیدات صنایع کارگاهی به صورت انبوهسازی شروع شده و دارای اعتبار و برند ملی و بین المللی شوند تا علاوه بر تامین نیازهای داخلی و ارتقای کیفیت، وارد بحث صادرات هم بشویم.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از ایلنا، وی افزود: با توجه به تقاضاهای محدود و غیر مستمر، سازندگان به علت نداشتن امید به تقاضاهای آتی از طرف صنایع بزرگ، هیچگونه توسعهای در جهت بزرگتر کردن کارگاههای ندارند و اکثراً تولیداتی محدود و غیررقابتی با صنایع کوچک مشابه خارجی دارند.
یزدانیان در ادامه گفت: به طور مثال در بحث گیربکس سازی شرکتهای زیادی وجود دارند ولی به دلیل نبود هماهنگی بین صنایع بزرگ فولاد، نفت، پتروشیمی و... تولیدکنندگان مجبورند به صورت جزیرهای عمل کرده و هر یک به تنهایی تعداد محدودی تولید گیربکس سنگین صنعتی داشته باشند. در نتیجه ما حتی سه برند برتر در این مورد را در کشور نداریم. در صورتی که در کشورهای همجوار همچون ترکیه که صنعت گیربکس سازی و صنایع مشابه آن دیرتر از ما راه اندازی شده، از ایران بسیار جلوتر هستند.
وی عنوان کرد: مسئولین محترم در حد معاونتهای وزارت صنعت و معدن باید یک استراژی کارآمد اتخاذ کنند. به این طریق که مایحتاج تجهیزات هر صنعت مانند فولاد، نفت و... را به صورت دسته بندی شده (ازقبیل ولوها، پمپها، گیربکسها و...) از صنایع مادر مختلف زیر مجموعه وزارت اقتباس کنند و پس از گرد آوری آمار به وزارت صنعت، معدن و تجارت اعلام کنند.
یزدانیان در پایان گفت: مسئولین با تجمیع نیازهای خرید قطعات یدکی و کالاهای استراتژیک صنایع بزرگ فولادی و صنایع دیگر و با بررسی نیازهای داخلی میتوانند شرایطی را فراهم کنند که تولیدات صنایع کارگاهی به صورت انبوهسازی شروع شده و دارای اعتبار و برند ملی و بین المللی شوند تا علاوه بر تامین نیازهای داخلی و ارتقای کیفیت، وارد بحث صادرات هم بشویم.