هر ساله دولتها با وعدههای اشتغالزایی و برنامههایی که در این مسیر تدارک دیده شده، سعی در دلجویی از کارجویان و متقاضیان بازار کار میکنند تا نسبت به آینده امیدوار باشند. حال آنکه در بحث مهمی چون اشتغالزایی با طرح و برنامه نمیشود پیش رفت. هر طرح اشتغالزایی نیاز به پشتوانه مالی و سرمایه کافی دارد، در حالی که هنوز هم بسیاری از بنگاههای اقتصادی به دلیل نبود نقدینگی کافی در حال تعطیلی هستند و دولت نتوانسته با اعطای وامهای ارزانقیمت مشکلات آنها را حل کند. از سویی برنامههایی که برای ایجاد شغل در نظر گرفته شده به این دلیل که مطابق با قوانین موجود کار در کشور نیست با واقعیت همخوانی ندارد و نمیتواند بازخورد لازم را داشته باشد. همانطور که میدانیم یکی از مهمترین عواملی که باعث شده نیروی کار ما بهرهوری لازم را نداشته و بازدهی شغلی کمی داشته باشد، قوانین ناکارآمد بازار کار است. این قوانین که عمدتا مانع مهمی بر سر راه نیروی کار است باعث بیانگیزگی شاغلان و همچنین مانع رشد بهرهوری است، در حالی که نیروی کار ما در خارج از کشور میتواند کارایی بسیاری داشته باشد. کما اینکه تجربه حضور ایرانیهای شاغل در خارج از کشور نشان میدهد نیروی کار ما توانمند است، اما محیط مناسب نیست، به همین ترتیب برای سرمایهگذاران نیز چنین شرایطی حاکم است. بسیاری از آنها کشور را ترک میکنند یا سرمایهگذاری برای طرحهای بلندمدت خود را به کشورهای دیگر موکول میکنند. همه اینها نشان از این دارد که قوانین عامل مهمی برای ایجاد مانع بر سر راه اشتغالزایی است که اول از هر کاری باید آنها را اصلاح کرد. تا قوانین کار و اشتغال در کشور اصلاح نشود هیچ برنامه و طرحی پاسخ نیاز بازار کار را نخواهد داد.
جمشید پژویان،کارشناس اقتصادی
قوانین بازدارنده اشتغالزایی
هر ساله دولتها با وعدههای اشتغالزایی و برنامههایی که در این مسیر تدارک دیده شده، سعی در دلجویی از کارجویان و متقاضیان بازار کار میکنند تا نسبت به آینده امیدوار باشند.