سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
صنعت کامپیوتر مملو از شخصیت های بزرگ و داستان های عجیب است.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از پگاه سیستم، اما یکی از این داستان‌ها به مرور به یک افسانه بدل شده است. این داستان، سرگذشت یکی از پیشکسوتان دنیای نرم افزار است که فرصت بزرگی را از دست داد. گری کیلدال کسی بود که می‌توانست سیستم عامل اولین کامپیوتر شخصی IBM را تأمین کند و در رقابت با بیل گیتس و مایکروسافت، کنترل آینده تکنولوژی را به دست بگیرد. ولی این بخت را از دست داد.
ماجرا از این قرار بود که در یک روز سرنوشت ساز تابستانی در سال ۱۹۸۰، سه (آی. بی. ام)ی محافظه کار به دیدار یک گروه از برنامه نویسان هیپی در شرکت Digital Research INC می‌رفتند و امیدوار بودند که بتوانند مجوز سیستم عامل پیشتاز صنعت این شرکت، به نام CP/M را بگیرند.
در عوض، گری کیلدال، آدم‌های آی.بی.ام را رها کرد و سوار بر هواپیمایش به تعطیلا ت رفت. آی.بی. امی ها هم با دلخوری از این موضوع، به سراغ بیل گیتس و سیستم عاملش رفتند. این حکایت آن قدر تکرار شده که اگر به کسی بگویید: روزی که گری کیلدال با هواپیمایش رفت، بقیه داستان را خودش می‌داند. اگر این اتفاق نمی‌افتاد، چه می‌شد. اگر آی.بی.ام و مایکروسافت، از یک ثروت هنگفت، ولی از اعتبار بزرگی در انقلاب کامپیوتر محروم نمی‌کردند؟ این فرضیه اصلی یکی از بخش‌های کتابی است به نام «آمریکا را آنها ساختند»؛
با اینکه سایر نویسندگان مطالب فنی ماجراهای کیلدال را مطرح کرده‌اند، اما ایوانز بخش مربوط به کیلدال را بر اساس خاطرات ۲۲۶ صفحه‌ای خود کیلدال نوشته که هیچ وقت منتشر نشده است. کیلدال این خاطرات را درست قبل از مرگش در سال ۱۹۹۴ نوشته بود. اوایل به نظر می‌رسید کیلدال بهترین کسی است که می‌شد آینده صنعت نوپای کامپیوتر را در چشمان او جستجو کرد. اما کم کم که به اواخر عمرش نزدیک شد، سر از میخانه‌ها در آورد و گرفتار الکل شد تا اینکه در سن ۵۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.
شکی نیست که کیلدال یکی از پیشتازان این صنعت بوده است. او با ابداع اولین سیستم عامل ریزکامپیوترها در اوایل دهه ۱۹۷۰، امکان ساخت اولین کامپیوترهای شخصی را برای شرکت‌ها و علاقه مندان فراهم کرد. صرف نظر از مسائل قانونی، سیستم عامل اولیه داس مایکروسافت تا حدودی بر مبنای سیستم عامل CP/M کیلدال نوشته شد.
کیلدال چگونه باخت؟
۲۱ آگوست ۱۹۸۰: آی. بی. امی ها به دیدن بیل گیتس رفتند و طرح‌های خود را برای کامپیوترهای شخصی آینده بازگو کردند. آی. بی. امی ها متوجه شدند که گیتس نمی‌تواند سیستم عامل مورد نظر آنها را تأمین کند. گیتس آنها را به گری کیلدال و شرکت دی.آر.آی ارجاع می‌دهد که سیستم عاملی به نام CP/M دارد.
۲۲ آگوست ۱۹۸۰: آی .بی. امی ها در پاسیفیک گرو، به دیدن دوروتی مک ای ون، همسر کیلدال و مدیر بازرگانی دی.آر.آی می‌روند. آی. بی .امی ها می‌گویند: نتوانستند بر سر یک قرارداد بدون رویت با مک ای ون به توافق برسند و کیلدال را هم ملاقات نکردند. اما کیلدال در خاطراتش می‌گوید: آی. بی. امی ها را دیده و با آنها به یک توافق شفاهی رسیده که مجوز CP/M را به آنها بدهد.
۲۸ آگوست ۱۹۸۰: گیتس با عقد یک قرارداد مشاوره با آی. بی .ام متعهد می‌شود برای کامپیوترهای شخصی نرم افزار بنویسد. سپس سیستم عامل کیو.داس را که شبیه به CP /M بود، به قیمت ۵۰ هزار دلار می خرد. مایکروسافت کیو.داس را دستکاری می‌کند، نامش را به داس تغییر می‌دهد، و مجوز آن را به آی. بی.ام واگذار می‌کند.
۲۱ جولای ۱۹۸۱: کیلدال با آی.بی.ام درگیر می‌شود. او مدعی است داس کپی رایت CP/M را نقض کرده است. او قبول می‌کند از آی.بی.ام شکایت نکند و آی.بی.ام هم تعهد می‌دهد در کامپیوترهای شخصی، از سیستم عامل CP/M استفاده کند.
۱۲ آگوست ۱۹۸۱: آی.بی.ام با اعلام ورود پی سی خود، CP/M را به مبلغ ۲۴۰ دلار و داس را به مبلغ فقط ۴۰ دلار عرضه می‌کند. داس خیلی زود CP/M را از دور بیرون می‌راند و به عنوان سیستم عامل استاندارد کامپیوترهای شخصی، موقعیت خود را تضمین می‌کند.
اگر کیلدال آن روز به توافقی هم رسیده باشد، توافق زیاد محکمی نبوده است. سمز می‌گوید: کمی بعد در منطقه پاسفیک گرو به دیدن کیلدال رفته است. اما به توافقی نرسیده‌اند. در همین زمان‌ها، او یک بار دیگر گیتس را دیده است. هم سمز و هم گیتس از سیستم عاملی که پاترسون در شرکت کامپیوتری سیاتل ساخته بود، خبر داشتند. آن طور که سمز حکایت می‌کند: «گیتس گفت: خودت می‌خواهی کیو.داس را بگیری یا دوست داری من این کار را بکنم؟ و من هم گفتم هر جور شده خودت این کار را بکن». گیتس برنامه پاترسون را با بهای ۵۰ هزار دلار خرید و اسمش را داس گذاشت. کمی آن را تغییر داد و با مبلغی اندک به ازای هر نسخه، مجوز آن را به آی.بی.ام واگذار کرد.
ماجرا از این قرار بود که در یک روز سرنوشت ساز تابستانی در سال ۱۹۸۰، سه (آی. بی. ام)ی محافظه کار به دیدار یک گروه از برنامه نویسان هیپی در شرکت Digital Research INC می‌رفتند و امیدوار بودند که بتوانند مجوز سیستم عامل پیشتاز صنعت این شرکت، به نام CP/M را بگیرند.
در عوض، گری کیلدال، آدم‌های آی.بی.ام را رها کرد و سوار بر هواپیمایش به تعطیلا ت رفت. آی.بی. امی ها هم با دلخوری از این موضوع، به سراغ بیل گیتس و سیستم عاملش رفتند. این حکایت آن قدر تکرار شده که اگر به کسی بگویید: روزی که گری کیلدال با هواپیمایش رفت، بقیه داستان را خودش می‌داند. اگر این اتفاق نمی‌افتاد، چه می‌شد. اگر آی.بی.ام و مایکروسافت، از یک ثروت هنگفت، ولی از اعتبار بزرگی در انقلاب کامپیوتر محروم نمی‌کردند؟ این فرضیه اصلی یکی از بخش‌های کتابی است به نام «آمریکا را آنها ساختند»؛
با اینکه سایر نویسندگان مطالب فنی ماجراهای کیلدال را مطرح کرده‌اند، اما ایوانز بخش مربوط به کیلدال را بر اساس خاطرات ۲۲۶ صفحه‌ای خود کیلدال نوشته که هیچ وقت منتشر نشده است. کیلدال این خاطرات را درست قبل از مرگش در سال ۱۹۹۴ نوشته بود. اوایل به نظر می‌رسید کیلدال بهترین کسی است که می‌شد آینده صنعت نوپای کامپیوتر را در چشمان او جستجو کرد. اما کم کم که به اواخر عمرش نزدیک شد، سر از میخانه‌ها در آورد و گرفتار الکل شد تا اینکه در سن ۵۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.
شکی نیست که کیلدال یکی از پیشتازان این صنعت بوده است. او با ابداع اولین سیستم عامل ریزکامپیوترها در اوایل دهه ۱۹۷۰، امکان ساخت اولین کامپیوترهای شخصی را برای شرکت‌ها و علاقه مندان فراهم کرد. صرف نظر از مسائل قانونی، سیستم عامل اولیه داس مایکروسافت تا حدودی بر مبنای سیستم عامل CP/M کیلدال نوشته شد.
کیلدال چگونه باخت؟
۲۱ آگوست ۱۹۸۰: آی. بی. امی ها به دیدن بیل گیتس رفتند و طرح‌های خود را برای کامپیوترهای شخصی آینده بازگو کردند. آی. بی. امی ها متوجه شدند که گیتس نمی‌تواند سیستم عامل مورد نظر آنها را تأمین کند. گیتس آنها را به گری کیلدال و شرکت دی.آر.آی ارجاع می‌دهد که سیستم عاملی به نام CP/M دارد.
۲۲ آگوست ۱۹۸۰: آی .بی. امی ها در پاسیفیک گرو، به دیدن دوروتی مک ای ون، همسر کیلدال و مدیر بازرگانی دی.آر.آی می‌روند. آی. بی .امی ها می‌گویند: نتوانستند بر سر یک قرارداد بدون رویت با مک ای ون به توافق برسند و کیلدال را هم ملاقات نکردند. اما کیلدال در خاطراتش می‌گوید: آی. بی. امی ها را دیده و با آنها به یک توافق شفاهی رسیده که مجوز CP/M را به آنها بدهد.
۲۸ آگوست ۱۹۸۰: گیتس با عقد یک قرارداد مشاوره با آی. بی .ام متعهد می‌شود برای کامپیوترهای شخصی نرم افزار بنویسد. سپس سیستم عامل کیو.داس را که شبیه به CP /M بود، به قیمت ۵۰ هزار دلار می خرد. مایکروسافت کیو.داس را دستکاری می‌کند، نامش را به داس تغییر می‌دهد، و مجوز آن را به آی. بی.ام واگذار می‌کند.
۲۱ جولای ۱۹۸۱: کیلدال با آی.بی.ام درگیر می‌شود. او مدعی است داس کپی رایت CP/M را نقض کرده است. او قبول می‌کند از آی.بی.ام شکایت نکند و آی.بی.ام هم تعهد می‌دهد در کامپیوترهای شخصی، از سیستم عامل CP/M استفاده کند.
۱۲ آگوست ۱۹۸۱: آی.بی.ام با اعلام ورود پی سی خود، CP/M را به مبلغ ۲۴۰ دلار و داس را به مبلغ فقط ۴۰ دلار عرضه می‌کند. داس خیلی زود CP/M را از دور بیرون می‌راند و به عنوان سیستم عامل استاندارد کامپیوترهای شخصی، موقعیت خود را تضمین می‌کند.
اگر کیلدال آن روز به توافقی هم رسیده باشد، توافق زیاد محکمی نبوده است. سمز می‌گوید: کمی بعد در منطقه پاسفیک گرو به دیدن کیلدال رفته است. اما به توافقی نرسیده‌اند. در همین زمان‌ها، او یک بار دیگر گیتس را دیده است. هم سمز و هم گیتس از سیستم عاملی که پاترسون در شرکت کامپیوتری سیاتل ساخته بود، خبر داشتند. آن طور که سمز حکایت می‌کند: «گیتس گفت: خودت می‌خواهی کیو.داس را بگیری یا دوست داری من این کار را بکنم؟ و من هم گفتم هر جور شده خودت این کار را بکن». گیتس برنامه پاترسون را با بهای ۵۰ هزار دلار خرید و اسمش را داس گذاشت. کمی آن را تغییر داد و با مبلغی اندک به ازای هر نسخه، مجوز آن را به آی.بی.ام واگذار کرد.
