سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
دولت برای ادامه سیاست‌های خود منابعی دارد که نخستین قدم برای استفاده از آن تعیین چند اولویت مهم است...
سرمقاله
که خود به خود می‌تواند به جذب منابع بیشتر برای دولت کمک کند. یکی از بهترین راه‌هایی که دولت از طریق آن می‌تواند تامین منابع شود این است که دولت کمیسیون عالی تشکیل بدهد و برای جلوگیری از فسادهایی که در بدنه دولت و پایه ارگان‌ها وجود دارد، اقدام کند. این فسادها که در ارکان مختلف کشور وجود دارد، باید با تشکیل یک تیم عالی از میان برداشته شود تا دولت در این 4 سال مشکل فساد را حل کند. دومین منبع مالی دولت سروسامان دادن به نظام بانکی است. نظام بانکی باید از شرکت‌داری دست بردارد. دولت به‌طور جد باید جلوی شرکت‌داری بانک‌ها را بگیرد. بانک‌ها به سمت شرکت‌داری رفته و اینک رقیب مردم در تولید و سرمایه‌گذاری هستند. دولت می‌تواند با آزاد‌سازی منابع بانک‌ها به یکی دیگر از منابع سازمان‌یافته بانکی دست پیدا کند تا این منابع مستقیما به تولید داخلی در قالب وام و تسهیلات وارد شود. سومین منبع مهمی که دولت باید در برنامه 4 ساله دوم به عنوان فرصتی خوب در پیش بگیرد، جلوگیری از قاچاق کالا چه از داخل به خارج و چه از خارج به داخل است که البته برای اینکه درآمدهای مورد نظر دولت حاصل شود و تولید داخلی بازار خود را پیدا کند، دومی مهم‌تر است. موضوع دیگر این است که دولت باید سرمایه‌گذاری کند و با ایجاد فرهنگ مصرف تولید داخلی و ملی مردم را به سمت مصرف محصولات داخلی راغب سازد. مطلب بعدی بحث مسکن است. منابع زیادی صرف تولید مسکن لوکس در شمال شهرها از جمله تهران شده است و این مسکن‌های لوکس از متری 10 میلیون هست به بالا. منابع بسیاری صرف ساخت آنها شده ولی اکنون به فروش نمی‌روند. دولت باید از هر گونه ساخت‌و‌ساز لوکس جلوگیری کند تا منابع در بخش مسکن حبس نشود. در حال حاضر بیش از ده‌ها هزار مسکن خالی لوکس داریم که به دلیل گران‌قیمت بودن به فروش نمی‌روند. دولت باید با برنامه‌ریزی‌ای که برای مسکن می‌کند جلوی هر گونه ساخت‌و‌ساز لوکس را بگیرد. دومین مورد توجه به ساخت‌وسازهای مسکن مهر است. باید به‌طور جد فکری که پشت طرح مسکن مهر بود پیگیری شود. البته لازم است قبل از آن اصلاحاتی صورت بگیرد و در قالب شاخص‌هایی این موضوع بار دیگر دنبال شود تا دولت هم پاسخگوی تقاضای مسکن باشد و هم منابع را هدفمند‌تر صرف کند. با این وجود دولت شرایط سختی را پیش‌رو دارد. دولت راه سنگلاخی در پیش رودارد. برای مثال پایین آوردن بیشتر سود بانک‌ها دیگر عملا امکان‌پذیر نیست و بسیاری از اقدامات به همکاری سایر بخش‌ها با دولت نیز نیازمند است. با این وجود دولت با در نظر گرفتن چند مبحثی که مطرح شد، می‌تواند برای بهتر شدن اقتصاد کشور قدم بردارد.
که خود به خود می‌تواند به جذب منابع بیشتر برای دولت کمک کند. یکی از بهترین راه‌هایی که دولت از طریق آن می‌تواند تامین منابع شود این است که دولت کمیسیون عالی تشکیل بدهد و برای جلوگیری از فسادهایی که در بدنه دولت و پایه ارگان‌ها وجود دارد، اقدام کند. این فسادها که در ارکان مختلف کشور وجود دارد، باید با تشکیل یک تیم عالی از میان برداشته شود تا دولت در این 4 سال مشکل فساد را حل کند. دومین منبع مالی دولت سروسامان دادن به نظام بانکی است. نظام بانکی باید از شرکت‌داری دست بردارد. دولت به‌طور جد باید جلوی شرکت‌داری بانک‌ها را بگیرد. بانک‌ها به سمت شرکت‌داری رفته و اینک رقیب مردم در تولید و سرمایه‌گذاری هستند. دولت می‌تواند با آزاد‌سازی منابع بانک‌ها به یکی دیگر از منابع سازمان‌یافته بانکی دست پیدا کند تا این منابع مستقیما به تولید داخلی در قالب وام و تسهیلات وارد شود. سومین منبع مهمی که دولت باید در برنامه 4 ساله دوم به عنوان فرصتی خوب در پیش بگیرد، جلوگیری از قاچاق کالا چه از داخل به خارج و چه از خارج به داخل است که البته برای اینکه درآمدهای مورد نظر دولت حاصل شود و تولید داخلی بازار خود را پیدا کند، دومی مهم‌تر است. موضوع دیگر این است که دولت باید سرمایه‌گذاری کند و با ایجاد فرهنگ مصرف تولید داخلی و ملی مردم را به سمت مصرف محصولات داخلی راغب سازد. مطلب بعدی بحث مسکن است. منابع زیادی صرف تولید مسکن لوکس در شمال شهرها از جمله تهران شده است و این مسکن‌های لوکس از متری 10 میلیون هست به بالا. منابع بسیاری صرف ساخت آنها شده ولی اکنون به فروش نمی‌روند. دولت باید از هر گونه ساخت‌و‌ساز لوکس جلوگیری کند تا منابع در بخش مسکن حبس نشود. در حال حاضر بیش از ده‌ها هزار مسکن خالی لوکس داریم که به دلیل گران‌قیمت بودن به فروش نمی‌روند. دولت باید با برنامه‌ریزی‌ای که برای مسکن می‌کند جلوی هر گونه ساخت‌و‌ساز لوکس را بگیرد. دومین مورد توجه به ساخت‌وسازهای مسکن مهر است. باید به‌طور جد فکری که پشت طرح مسکن مهر بود پیگیری شود. البته لازم است قبل از آن اصلاحاتی صورت بگیرد و در قالب شاخص‌هایی این موضوع بار دیگر دنبال شود تا دولت هم پاسخگوی تقاضای مسکن باشد و هم منابع را هدفمند‌تر صرف کند. با این وجود دولت شرایط سختی را پیش‌رو دارد. دولت راه سنگلاخی در پیش رودارد. برای مثال پایین آوردن بیشتر سود بانک‌ها دیگر عملا امکان‌پذیر نیست و بسیاری از اقدامات به همکاری سایر بخش‌ها با دولت نیز نیازمند است. با این وجود دولت با در نظر گرفتن چند مبحثی که مطرح شد، می‌تواند برای بهتر شدن اقتصاد کشور قدم بردارد.
