تجربیات جهانی نشان میدهد که توسعه مشاغل سبز جز با درایت و هوشمندی نظام سیاستگذاری و حمایت واقعی در جهت حفظ و صیانت....
و پایداری محیط زیست، منابع طبیعی و افزایش رفاه جامعه امکانپذیر نبوده است.
به گزارش کسب و کار نیوز و به نقل از شرق، نیروی انسانی نقشی دوگانه در برنامهریزیهای اقتصادی ایفا میکند؛ زیرا از یکسو بهعنوان عامل توسعه و از سوی دیگر بهعنوان هدف توسعه مطرح است. مسائل مربوط به نیروی انسانی، هم جنبه اقتصادی و هم جنبه غیراقتصادی دارند؛ بنابراین در برنامهریزی کلان نیروی انسانی اهمیت چشمگیری یافته است. اشتغال یکی از موضوعاتی است که به آن در بحث نیروی انسانی در دورههای مختلف زمانی در تمام کشورهای جهان توجه شده است و از دغدغههای سیاستگذاران و اقتصاددانان هر کشوری محسوب میشود.
یکی از دلایلی که موجب شده سیاستگذاران و اقتصاددانان به این متغیر اقتصادی و اجتماعی توجه عمدهای داشته باشند، پیامدهای اقتصادی و اجتماعی مربوط به بیکاری مانند افزایش فقر، کاهش امید به زندگی، ناهنجاریهای اجتماعی، افزایش طلاق و از این قبیل است. برایناساس، توجه به توسعه فرصتهای شغلی مدنظر کشورهای جهان، برای کاهش نرخ بیکاری است. درحالحاضر آمار بانک جهانی نشان میدهد که میانگین نرخ بیکاری در جهان در سال ٢٠١٤ حدود ٥,٩ درصد است که این نرخ برای کشورهای مختلف متفاوت است؛ بهطوریکه برای بوسنیوهرزگوین نرخ بیکاری ٢٧.٩ درصد، یونان ٢٦.٣ درصد، مقدونیه ٢٧.٩ درصد دارای نرخ بیکاری بالا و کشورهایی مانند قطر با ٠.٣ درصد، کامبوج ٠.٤ درصد و تایلند ٠.٩ درصد دارای کمترین نرخ بیکاری هستند. در اطلاعات آماری بانک جهانی، رقم ١٢.٨ درصد نرخ بیکاری در سال ٢٠١٤ برای ایران ثبت شده است. آمار نتایج طرح آمارگیری نیروی کار مرکز آمار تابستان ١٣٩٥، نشان میدهد که میانگین نرخ بیکاری جمعیت ١٠ساله و بیشتر در ایران، ١٢.٧ درصد است.
این رقم برای استانهای مختلف متفاوت است؛ بهطوریکه اﺳﺘﺎن کرمانشاه با ٢٠.٣ درصد، ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ ﻧﺮخ بیکاری را داﺷﺘﻪ و ﺑﻌﺪ از آن، اﺳﺘﺎن ﭼﻬﺎرﻣﺤﺎلوﺑﺨﺘﯿﺎری ﺑﺎ ١٩.٨ درﺻﺪ، ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ. از ﺳﻮی دﯾﮕﺮ، ﭘﺎﯾﯿﻦﺗﺮﯾﻦ ﻧﺮخ بیکاری ﺑﺎ ٦.٧ درﺻﺪ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ اﺳﺘﺎن مرکزی بوده و بعد از آن آذربایجان غربی با ٧.٥ درصد قرار دارد آمار نشان میدهد نرخ بیکاری بر حسب منطقه متفاوت است و نیازمند برنامه توسعه فرصتهای شغلی منطقهای است.
علاوه بر این، نرخ بیکاری جمعیت ١٥ساله و بیشتر در سنین ١٥ تا ٢٤، حدود ٣٠.٢ درصد و در سنین ١٥ تا ٢٩، حدود ٢٣.٩ درصد است. درحالحاضر بیکاری و بهویژه بیکاری جوانان، دغدغه بیشتر کشورهای جهان است که برای توسعه فرصتهای شغلی، زمینههای متفاوتی تجربه شده است که یکی از آنها، مشاغل سبز است. در کشورهای عضو سازمان جهانی تجارت، توجه به مشاغل سبز برای توسعه فرصتهای شغلی و ایجاد شغل جدید به جدیت پیگیری میشود. براساس گزارش دفتر آمار کار آمریکا در سال ٢٠١٠، در کشور ایالات متحده آمریکا حدود ٣.١ میلیون شغل مرتبط با تولید و خدمات کالاهای سبز به وجود آمده است.
کالا و خدمات سبز (Green Goods and Services (GGS مشاغل و کسبوکارهای مرتبط با تولید کالاها و ارائه خدمات به نفع محیط زیست یا حفظ منابع طبیعی است. به عبارت دیگر، این مشاغل همسو و دوستدار محیط زیست و منابع طبیعی است. مشاغل مرتبط با تولید کالا و خدمات سبز حدود ٢.٤ درصد کل اشتغال کشور آمریکا را در سال ٢٠١٠ از آن خود کرده است. بخش خصوصی در حدود ٢.٣ میلیون شغل از این اشتغال را از آن خود کرده و در حدود ٨٦٠هزارو ٣٠٠ شغل مربوط به بخش عمومی است. حدود ٤٦١هزارو ٨٠٠ شغل مربوط به بخش صنعت بوده است. براساس همین گزارش، برآورد شده است که مشاغل ایجادشده، به طور مستقیم و غیرمستقیم در بخش انرژیهای تجدیدپذیر و نو در حدود ١.٢ میلیون شغل در اتحادیه اروپا در سال ٢٠١٣ بوده است. برای کشور چین در همین سال حدود ٢.٦٤ میلیون نفر شاغل بوده که در حدود ١.٣ میلیون شغل نسبت به سال ٢٠١١ بیشتر است. در برزیل در حدود ٨٩٤ هزار شغل در بخش انرژیهای تجدیدپذیر و نو ایجاد شده که در این میان، حدود ٣٢ هزار شغل در زمینه فعالیتهای انرژی باد حمایت و ایجاد شده است. در آلمان ٣٧١ هزار شغل به صورت مستقیم در سال ٢٠١٣ در بخش انرژیهای تجدیدپذیر و نو گزارش شده که در بخش صنعت انرژی باد، حدود ١٣٨ هزار شغل ایجاد شده است.
گزارش سالانه انرژیهای تجدیدپذیر و مشاغل سال ٢٠١٤ نشان میدهد در مجموع ٦.٥ میلیون شغل در سراسر جهان از سوی بخش انرژیهای تجدیدپذیر پشتیبانی میشود. چین، برزیل، ایالات متحده آمریکا، هند و آلمان پنج کشوری هستند که بزرگترین کارفرمایان صنایع انرژی تجدیدپذیر را در جهان به خود اختصاص دادهاند. تجربیات جهانی نشان میدهد که توسعه مشاغل سبز جز با درایت و هوشمندی نظام سیاستگذاری و حمایت واقعی در جهت حفظ و صیانت و پایداری محیط زیست، منابع طبیعی و افزایش رفاه جامعه امکانپذیر نبوده است.