برای نخستینبار یک موسیقیدان و نوازنده ایرانی با ساز سنتی ایرانی در یک اثر موسیقایی جهانی چنان خوش درخشیده که این اثر برنده جایزه گرمی شده است.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از روزنامه کسب و کار ،درباره اعتبار جایزه گرمی و افتخاری که کیهان کلهر برای موسیقی ایران آفریده، نکتههای گفتنی فراوان است اما کارشناسان موسیقی به نکات اقتصادی اشاره میکنند که در اینگونه رویدادها کمتر مورد توجه قرار میگیرد. مراسم اهدای جوایز گرمی که مهمترین جایزه موسیقی جهان محسوب میشود، یکشنبه شب (12 فوریه- 24 بهمن) در سالن استیپلز لسآنجلس برگزار شد و طی آن آثار برجسته موسیقی در یکسال گذشته مورد تقدیر قرار گرفت. یویوما، موسیقیدان آمریکایی- چینیتبار که بسیاری او را از برجستهترین ویلونسلنوازان یک قرن اخیر میدانند، امسال به همراه گروه موسیقیاش سیلک رود (جاده ابریشم) برای خلق آلبوم «سینگ میهوم» ( Sing Me Home ) برنده گرمی شده است. وبسایت گروه موسیقی سیلک رود، ضمن اعلام این خبر مضمون اصلی این آلبوم جدید را نزدیک کردن ملل جهان به یکدیگر معرفی کرده است. کیهان کلهر، موسیقیدان و کمانچهنواز برجسته ایرانی هم از اعضای گروه سیلک رود است.
بازار موسیقی ما شکل واقعی به خود نگرفته است
یک فعال و کارشناس بازار موسیقی درخشش چهرههایی مثل کیهان کلهر موجب معرفی موسیقی ایران به بازار جهانی دانست و درباره تاثیر نخبگان موسیقی بر بازار محصولات موسیقایی به «کسبوکار» گفت: بازار موسیقی تحت تاثیر سلیقه مخاطب است و استقبال مخاطبان از یک اثر میتواند موجی از رونق در بازار ایجاد کند. وقتی چهرهای مثل کیهان کلهر در جشنواره بزرگی مثل گرمی میدرخشد، فرصتی بینظیر برای جهتدهی به سلیقه مخاطبان و رونق بازار موسیقی پدید میآید اما اینکه ما از این فرصت استفاده میکنیم یا نسبت به آن بیتفاوت هستیم، امری جداگانه است. محمدرضا حبیبی در ادامه به ویژگیهای مثبت آثار کلهر اشاره کرد و افزود: کیهان کلهر توانسته است یک ساز ایرانی را در گروه نوازی، چنان توانمندانه و هنرمندانه بنوازد که نظر کارشناسان جهانی را به خود جلب کند؛ پیش از این نیز این هنرمند برجسته کشور نامزدی گرمی را در کارنامه خود داشته است بنابراین ما یک موسیقیدان و نوازنده در کلاس جهانی داریم و باید این فرصت را قدر بدانیم. وی تصریح کرد: موسیقی فقط کالای فرهنگی نیست و محصولی اقتصادی است که چرخه بزرگی از مشاغل را ایجاد میکند اما دیدگاهها در کشور ما بهگونهایست که هنوز تکلیف متولیان فرهنگی ما با موسیقی روشن نیست.
حبیبی با تاکید بر فرصتهای اقتصادی بازار موسیقی اظهار کرد: متاسفانه ما از تکچهرهایی مثل کلهر نمیتوانیم درست استفاده کنیم چون شرکتهای بزرگ موسیقی در کشور نداریم و شرکتهای موسیقی ما درحال حاضر دفاتری هستند که با سرمایه اندک به زحمت تکاپو میکنند و دولت هیچگونه مساعدتی - نه در قوانین و مقررات و نه در ابعاد کلان که جهتگیری حمایتی از موسیقی باشد – با این شرکتها ندارد. وقتی شرکتهای بخش خصوصی نتوانند روی استعدادهای واقعی سرمایهگذاری کنند و دولت و صداوسیما و بخش حاکمیتی موسیقی، عرصه را برای عده معدودی خواننده و ترانهسرا و موزیسین – که اغلبشان هم اگر نگوییم کم استعداد، معمولی و میانمایه هستند و غالبا سالهاست بدون هیچ خلاقیتی خود را در آثارشان تکرار میکنند – باز میکنند و سایر استعدادها را به انواع و اقسام روشها از حضور و دیده شدن محروم میکنند، بازار موسیقی هم شکل واقعی به خود نمیگیرد.