آنچه در رشد اقتصادی مهم است، کیفیت است و نه کمیت؛ چراکه کمیت رشد اقتصادی میتواند هر رقمی باشد که همیشه اتفاق میافتد و با توجه به شرایطی که اکنون از اقتصاد ایران سراغ داریم...
سرمقاله
وضعیت رکود تورمی در حال عمیق شدن است که این را نمیتوان عملکرد مثبت درنظر گرفت. رشد اقتصادیای که از سوی دولت اعلام میشود، نشانگر هیچ چیز در اقتصاد کشور نیست. درحقیقت دولتمردان خواستهاند با بازی با اعداد و ارقام به مردم وعده بدهند یا آن را دستاورد مثبتیقلمداد کنند. این رقمهای اعلامی صرفا یک عدد از هزینههای دولت بوده و نشانگر رشد تولید، صنعت، کشاورزی، اشتغالزایی، کارایی یا بهرهوری نیست. این رشد اقتصادی نشانگر مشارکت مردم یا افزایش سرمایهگذاریها نیست بلکه تنها یک رقمی است که درنتیجه افزایش مصارف و هزینههای دولتی، واردات و واسطهگری مالی یا حتی مجموعهای از هزینههای نظامی و غیرنظامی است که در قالب یک شاخص ارائه میشود و به هیچ عنوان نمیتواند گویای آن باشد که مردم فکر کنند اقتصاد ایران درحال شکوفا شدن است. بسیاری از متغیرها میتوانند روی رشد اقتصادی تاثیرگذار باشند و ضرورتا نفت تشکیلدهنده رشد نیست؛ بلکه آن هم میتواند یک متغیر باشد که در رشد اقتصادی نقش دارد. این در حالیست که هم رشد اقتصادی خوب و هم بد داریم، به این معنا که هم رشد اقتصادی خوب، ناشی از صنعت و کشاورزی و افزایش کارایی و بهرهوری بوده و منجر به ایجاد اشتغال میشود و درنهایت مشارکت فعالان بخشخصوصی را دربر دارد و بهتبع آن، آزادی عمل افراد را هم دربر میگیرد. رشد اقتصادی بد رشدی است که در اقتصاد تحرک ایجاد نکرده و ناشی از فعالیتهای مولد صنعت و کشاورزی نیست و تاثیری هم در اشتغال و کارایی و بهرهوری ندارد؛ درنتیجه رشدی که از سوی دولت اعلام شده، یک رشد اقتصادی خوب تلقی نمیشود و یک رشد بد است.