وقتی سری به بازار میزنید، داستان خیلی خوشایندی نمیبینید.
البسه چینی، ترک و کشورهای آسیای شرقی بازار پوشاک ایران را قرق کردهاند. تولیدکنندگانی که روزگاری به کشورهای اروپایی و آمریکایی صادرات داشتهاند، امروزه بهدلیل تحریمها و موانع داخلی که بر سر راه تولید وجود دارد، عملا از هستی ساقط شدهاند. بنابراین حجم بالایی از این بازار با مشتریان میلیونی توسط کالاهای وارداتی تامین میشود؛ کالاهایی که میزان بسیار بالایی از آنها از طریق مبادی غیرقانونی و بهصورت قاچاق وارد کشور میشود. درحالی که مرتب شعار حمایت از کار و سرمایه ایرانی، تولید داخلی و حمایت از بخش خصوصی داده میشود اما با سیاست واردات بیرویه و قاچاق، نهتنها از تولید داخل حمایت نشد، بلکه صنعت نساجی و مشاغل تولید پوشاک که روزگاری نقش مهمی در اشتغال نیروی کار داشت، رو به فراموشی و ورشکستگی میرود.