سایت خبری تحلیلی کسب و کار استارت آپ | کارآفرینی | دانش بنیان | اقتصاد
کنسرت کودکان روشندل، مبتلا به اتیسم و سندرم داون در روز جمعه 12 آذر ماه در فرهنگسرای ارسباران ما را برآن داشت تا با خانم آیلین آگاهی ، معلم صبور و دلسوز این کودکان به صحبت بنشینیم.
سپیده خانعلی
کنسرت کودکان روشندل، مبتلا به اتیسم و سندرم داون در روز جمعه 12 آذر ماه در فرهنگسرای ارسباران ما را برآن داشت تا با خانم آیلین آگاهی ، معلم صبور و دلسوز این کودکان به صحبت بنشینیم. مشروح این مصاحبه را می توانید در ذیل مطالعه کنید.
خودتان را معرفی کنید.
من آیلین آگاهی هستم. رشته خودم موسیقی بوده و از سال 80 با فرشته های عزیزم شروع به کار کردم. از مدرسه استثنایی شهید اصلانی فعالیتم را شروع کردم. از سال 85 هم رسما در فرهنگسراهای مختلف ، ارگان های مختلف برای بچه ها اجرا گذاشتیم. بچه ها خودشان اجرا کردند و در این اجراها هیچ کمکی به آنها نشد و تا الان بسیار موفق بودند.
راجع به کنسرت روز جمعه توضیح می دهید؟
بچه ها بخاطر اینکه اتیسم هستند، سندرم داون هستند و روشندل داریم ، متفاوتند به همین دلیل مدت زمانی که با آنها کار شده متفاوت است حتی دو اتیسم داریم که یکی ار آنها 11 سال طول کشید تا توانست قطعه ای که را که قرار است اجرا بکند به مرحله اجرا برساند و یکی دیگر از آنها بعد از 5-6 ماه. یعنی حتی دو اتیسم را هم نمی توان با هم مقایسه کرد. این برنامه حاصل سال ها زحمتی است که این بچه ها کشیده اند و ماه ها تمرین کرده اند و خیلی بیشتر از آنچه که فکرش را بکنید برای این کنسرت زحمت کشیده اند.
چه سازهایی در این کنسرت نواخته می شود؟
ساز پیانو ، تنبک ، کیبورد و تار.
فعالیتتون به چه شکل هست؟
کسانی که بضاعت مالی نداشته باشند در مراکز مختلف به صورت کاملا رایگان پذیرفته می شوند ، البته من الان در دانشگاه موسیقی کنسرواتوار تهران مشغول به تدریس به این عزیزان هستم، انجمن امید باور ، مرکز حرفه آموزی نمونه 2 ، مرکز شبانه روزی رودهن که در این مراکز فعالیت می کنم. در دانشگاه موسیقی کنسرواتوار تهران برای بچه هایی که توانایی خرید ساز ندارند از طرف مدیریت ساز هم تهیه می شود.
این بچه ها را از کجا شناسایی می کنید؟ آیا با خیریه های مربوطه شان در ارتباط هستید؟
من مستقل هستم و شناسایی انجام نمی دهم. خانواده ها به هم اطلاع رسانی می کنند و به این شکل متوجه می شوند که ما فعالیتی می کنیم. مشکل اصلی ما همین اطلاع رسانی است. اگر اطلاع رسانی از طرف افراد و انجمن های خیریه خوب باشد مشکلی نداریم.
راجع به بچه هایی که با آنها کار می کنید توضیح دهید. یادگیری شان چطور است ؟
فقط می توانم بگویم که اگر به کلمه "من می توانم" اعتقاد داشته باشیم و به این بچه ها اعتماد داشته باشیم ، اینها واقعا فراتصور ما هستند ، خیلی کار کردن با اینها راحت هست و فقط ما باید اینها را باور کنیم و اعتماد کنیم. اگر روز جمعه بیایید و برنامه شان را ببینید متوجه می شوید. بچه هایی داریم که از قطعات کلاسیک می نوازند ، از شوپن اجرا می کنند ، از باخ اجرا می کنند و حتی گروه نوازی می کنند ،این اصلا برنامه ای نیست که افراد عادی به سادگی بتوانند انجام دهند. به لحاظ آموزشی فقط کافیست که به اینها اعتماد کنیم چون می توانند. یک جمله است که می گوید "اگر باور کنم که می توانم ، حتما خواهم توانست حتی اگر توانم اندک باشد"
از کار کردن با این بچه ها چه حسی دارید؟
حس خیلی خوبی دارم. اگر حس خوبی نداشتم هیچ وقت اینقدر تلاش نمی کردم. حتی اگر دیگران برای ما اطلاع رسانی نکنند و فقط ببرمشان روی سن و لبخندشان را ببینم برایم کافیست.حتی اگر دیگران نسبت به ما کم لطف باشند و به والدین دیگر اطلاع رسانی نکنند برای ما مهم این است که لبخند آن بچه را بالای سن ببینیم. حس خوبی که آن لبخند به ما می دهند جای تمام صندلی های خالی را پر می کند.
چرا این راه را در زندگی انتخاب کرده اید؟
چون دوستشان دارم. از وقتیکه وارد این کار شدم دوستشان داشتم و کار کردن با آنها بهم انگیزه می دهد و از بودن با آنها خسته نمی شوم .
آیا شما موسیقی درمانی انجام می دهید؟ چه تاثیری بر این بچه ها دارد؟
موسیقی درمانی انجام نمیدهیم چون کلمه درمان ما نداریم. موسیقی در درمان می توان گفت اما موسیقی درمانی نه. ما رشته ای بنام موسیقی درمانی در ایران نداریم. تاثیر این کار را نمی توان در یک دقیقه گفت. مقالات زیادی در این زمینه چاپ شده است. اما بطور خلاصه ما با موسیقی به خیلی از اهداف می توانیم برسیم. تمام مهارتهایی که بچه ندارد و در کاردرمانی و گفتار درمانی به سختی باید با آنها کار شود تا این کارها را انجام دهند ، به واسطه موسیقی ما می توانیم خیلی سریع به این اهداف برسیم.
از جامعه چه درخواستی دارید؟
درخواستم این است که ما را حمایت کنند. وقتی خبردار می شوند که چنین مراسمی هست حتی اگر خودشان در این مراسم حاضر نمی شوند حداقل اطلاع رسانی کنند. خیلی از خانواده ها هستند که فکر می کنند بچه خودشان نمی تواند و فکر می کنند که بچه ای که به اجرا رسیده حدش خیلی بالا بوده. حداقل بیایند ، ببینند یا بپرسند و اگر هم خودشان نمی آیند به دیگران بگویند. چون اثرات کار موسیقی در درمان تقویت و بهبود مهارتهای حسی-حرکتی، بهبود مهارتهای شناختی ، مهارتهای گفتار و زبان، روانشناختی و...است. اثراش خیلی خوبی دارد در یکپارچگی های حسی شان ، تعادلشان، هماهنگی شنیداری و حرکتی –دیداریشان ، دقت-توجه-تمرکزشان... . فقط خواهشمان این است که حمایت کنند.
شرکت در این کنسرت برای افراد چگونه است؟ آیا باید بلیط تهیه کنند؟این کنسرت از طرف چه نهادی برگزار می شود؟
ما بلیط فروشی نداریم. دعوتنامه داریم. افراد باید اطلاع بدهند که می آیند و ما برایشان صندلی می گذاریم. این کنسرت از طرف کنسرواتوآر تهران برگزار می شود.
