۶ مهر؛ روز جهانی گردشگری

جهانگردی با انگیزه‌‏های مختلف از دیرباز بین انسان‌‏ها رواج داشته و آثار مکتوب و به جا مانده از این گردش‌‏ها، به نسل‏‌های مختلف بشری در شناختن تاریخ و جغرافیای مکانی و شرایط زندگی و حکومتی گذشتگان کمک می‌‏کند. اما جهانگردی با سبک جدید از اوایل قرن شانزدهم میلادی آغاز شد. زمانی که انقلاب صنعتی اروپا را فراگرفت و شیوه‌‏های نوین زندگی در جامعه اروپا نمود پیدا کرد.

از اوایل قرن هفدهم، اصطلاح توریست در جامعه فرانسه رایج شد. این اصطلاح در مورد جوانانی به کار برده می‌‏شد که برای تکمیل تحصیلات و کسب تجربه‏‌های لازم زندگی، مسافرت می‌‏کردند.

اصطلاح توریست به تدریج به مسافرینی اطلاق می‌شد که هدف آن‌‏ها از مسافرت، گردش، استراحت و آشنایی با فرهنگ مردم سایر کشورها بود. توجه به ارزش و بعد اقتصادی جهانگردی، پس از جنگ جهانی دوم آغاز شد و کشورهای اروپایی برای کسب درآمد و بازسازی خرابی‌‏ها، این صنعت را مورد توجه قرار دادند.
در حال حاضر با توجه به عواملی مانند گسترش ارتباطات، افزایش اطلاعات ملت‌‏ها از یک‏دیگر، توسعه صنعت حمل و نقل، علاقه‌‏مندی عموم جوامع بشری به آشنایی با آثار سایر ملل و پی بردن دولت‌‏ها به بازدهی اقتصادی صنعت توریسم، می‌توان ادعا کرد که این صنعت از نظر اهمیت اقتصادی، جایگاه سوم را در دنیا دارد.

جهانگردی در دنیای امروز، یکی از بهترین ابزارهای تبادل و تعامل فرهنگی است و سیاحت یا گشت و گذار در سرزمین‏‌های مختلف دنیا، یکی از نیازهای زندگی انسان و از روش‏‌های موفق برای گذران سالم اوقات فراغت است. به طور کلی جهانگرد کسی است که به منظور تفریح، بازدید از نقاط دیدنی، معالجه، تجارت، ورزش و زیارت به کشور دیگر سفر کند، مشروط بر اینکه مدت اقامت از ۲۴ ساعت کمتر و از ۶ ماه بیشتر نباشد و در فاصله‌‏ای کمتر از هفتاد کیلومتر انجام نگیرد. به این ترتیب، مجموعه مسافرت‌‏هایی را که به یک منطقه مورد نظر و بدون انگیزه اقامت طولانی انجام می‌‏پذیرد، فعالیت توریستی یا جهانگردی می‌‏گویند.
به منظور معرفی آثار باستانی و جاذبه‌‏های گردشگری در جهان و اهمیت دادن به این صنعت نوین، روز بیست و هفتم سپتامبر به عنوان روز جهانی جهانگردی نام‏گذاری شده است.هدف از گرامیداشت چنین روزی، بالا بردن سطح آگاهی در مورد نقش گردشگری در جامعه جهانی و نشان دادن چگونگی تاثیر گردشگری بر ارزش‌های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی در سراسر جهان است.

تاریخ نامگذاری این روز به سومین نشست شورای عمومی سازمان جهانی گردشگری در سال ۱۹۷۹ باز می‌گردد. در این نشست تصمیم بر آن شد تا از سال ۱۹۸۰ روز ۲۷ سپتامبر به عنوان روز جهانی گردشگری انتخاب شود. اهمیت و دلیل انتخاب این روز به دلیل مصادف شدن آن با تصویب اساسنامه سازمان جهانی گردشگری در ۲۷ سپتامبر ۱۹۷۰ بود. تصویب این روز در واقع نقطه عطفی در صنعت گردشگری جهان به حساب می‌آید. سالانه هر کشور میزبان نشست سازمان جهانی گردشگری در روز جهانی گردشگری است و کشور ما، ایران نیز در سال ۲۰۰۱ میزبان این نشست بود.با رسیدن این روز، مراسم‌ها و نمایشگاه‌های مختلفی در دنیا برپا می‌شود که اغلب شرکت‌کنندگان آن‌ها شرکت‌های گردشگری هستند. صنعت گردشگری نه تنها راه را برای معرفی جاذبه‌های گردشگری هر کشور به جهان باز می‌کند، تاثیر به سزایی در اقتصاد کشور و اشتغال جوامع نیز می‌گذارد. با سرمایه‌گذاری درست روی این صنعت و تقویت زیرساخت‌ها آن می‌توان انتظار یک پایه اقتصادی محکم برای جامعه را داشت. صنعت گردشگری در دنیا با تحت تاثیر قرار دادن جوانب بسیاری با رشد روزافزون روبه‌رو است. این صنعت در ایران از ظرفیت‌های بسیار بالایی برای رشد و توسعه برخوردار است.